Tinée, dus toch de Vésubie...
Bekijk ook de film
Vandaag was het plan om een rivier te varen die niet te ver weg van het kamp was zodat er vroeg kon worden gekookt door John en Hans.
zonaanbidders bij de start van de dag
Zoals zovaak sneuvelen plannen als eerste. Onze vooruitgeschoven posten Nienke en Jaivi waren al bij de Tinée en constateerden dat er wel heel erg weinig water stroomde.
de betreffende Nienke en Jaivi. Brrrrrrr......
Menno was nog hoopvol dat er wel water zou zijn want de online peilschaal gaf al maanden een constante waarde van 91cm. Die peilschaal is dus stuk (red: zie verder).
Invaart van de kloof
We waren al onderweg, dus keuze 2 was de Vesubie die net anderhalve vallei verder weg ligt. Instap in Saint Jean de la Riviére met ongeveer 50 hoogtemeters over een zeer smal en steil schapen paadje naar beneden en boven weinig parkeerplek voor de auto’s. Tien auto’s vol met kano’s en veel Batavieren die elk een ander idee hadden van waar we naartoe moeten. Dat geeft veel rumoer en de secretaresses van het gemeentehuis waar we pal voor de deur staan zijn wat gepikeerd. Een plaatselijke schaapherder wijst ons de weg en ook de burgermeester helpt mee. In eerste instantie naar een andere plek die speciaal voor kanoers is aangelegd. Maar die is weggespoeld in een noodweer (red: oktober 2020). Instap bij de oude plek dus met de lastige indraging over 50 steile hoogtemeters.
De schaapherder heeft zin om Engels op te halen en helpt ons de boten naar beneden te dragen en een stuk aan touw naar beneden te laten. Diverse mensen sjouwen enthousiast meerdere boten van chauffeurs en ambulant uitgedaagden
Na drie kwartier zijn alle boten beneden en de chauffeurs wandelen relaxed naar beneden (red: top!!!!).
Het strandje beneden is een prima pauze plek in een warm zonnetje. De uitgelezen gelegenheid om even het zweet te laten opdrogen onder het eten
Na ong. een half uurtje begint het te kriebelen en ik roep om mensen die in de eerste groep willen varen. Diverse mensen zijn heel erg enthousiast en voordat ik mijn pak half aan heb zijn al mijn compagnons al 50m benedenstrooms in een keerwater en wordt er ongeduldig gewenkt dat ik me toch echt moet spoeden.
Dat doe ik dan ook en dan overkomt mij een kleine bagatelle die eigenlijk niet de moeite van het vermelden waard is. Ik vergeet mijn zwemvest en kom daar pas na 200m varen achter. Met schaamrood op mijn kaken stap ik uit en loopt door de rivier naar boven. Nu is de lage waterstand wel handig. Ik banjer helemaal terug naar het instappunt en ondertussen heeft Menno een pokerface. Hij heeft mijn zwemvest al in zijn boot maar zegt dat ik maar even boven moet kijken.
Gelukkig had ik nog enige credits voor het dragen van de boten en ik word snel verteld dat ik bij Menno moet wezen. Terug bij mijn boot stap ik weer in en begin mijn inhaal race om weer aan te sluiten bij mijn groepje.
Heerlijk water mooie versnellingen en leuke drops in het eerste stuk. Veel te vroeg is het mooie varen alweer voorbij en genieten we lekker na in het warme zonnetje.
Na de inhaalactie van Bart kon de rest zonder achtergebleven spullen varen. Of wacht, er bleek nog een trui aan een hek te hangen, maar daar vertelt Menno later meer over.
Bart
Dennis in het "wokkeltje"
Maar, vanuit een andere hoek, sukken spectaculairder :)
Na de eerste bochten kwamen we bij een vervalletje. Menno, Erwin, Nyke en Ineke gingen er min of meer goed door heen. Ik als een natte krant… kort bootje wat als een schepje in de wals bleef hangen. Op mijn kop bleek ik ook nog tegen de stroom in te willen rollen. Resultaat: zwemmen. Dat was reden om nog een keer te gaan varen.
peddel wordt gered
Die lukte in de zin dat ik rechtop bleef maar bleef categorie natte krant. Eigenlijk de hele dag varen als een natte krant maar verder zonder zwemmen. Zonde van een super mooie sloot en kloof. Mooie dropjes zonder al te veel hele moeilijke passages. Onderspoelingen waar je langs kan varen. Wel laag water maar nog steeds vaarbaar.
Hester
Vandaag toch gebeurt, een zichtbare blunder. Dit voorjaar merkte ik al dat ik de routine kwijt ben, per tocht ben ik naast de routine ook iets anders kwijt, spiegeltje, lunchpakket, ondershirt, gelukkig nog geen zwemvest, maar wildwater is nog even wennen.
Na een eerste laagwaterdag op de Var vertrekken we naar de Tinee, die halverwege te weinig blijkt te hebben zodat we eindigen in Saint jean de la Riviere. 9 auto’s op het schoolplein van het dorp geeft een redelijke chaos. Op 4 vrijeparkeerplaatsen proppen we het blik, de burgemeester en plaatselijke schaapherder geven aanwijzingen terwijl wij afladen en omkleden… Tussen de schoolkinderen en schapen dumpen we boten en ander materiaal. Boten worden al naar beneden gedragen terwijl anderen omdragen, de schaapherder helpt mee, ik heb geen enkele illusie van controle en zet op de app wat ons uitstappunt is en vertrek alvast met een paar auto’s om de lokale moeders enige rust te geven.
Eenmaal op de uitstap blijkt het zelfwerkzaam vermogen hoog, binnen 10 minuten staan er 9 auto’s geparkeerd en kunnen we met 2 terug. Ondertussen begin ik wel te vermoeden dat ik niet al mijn spullen in de boot heb gelegd, dus hoop dat alles ook beneden ligt, helaas, mijn fleecejack is ergens kwijt geraakt (red: die wordt door de chauffeurs op het einde alsnog gered).
Dan zijn we los. De eerste passage is een klein wokkeltje, voorgevaren, maar slecht nagevaren. Ik besluit de meesten terug omhoog te sturen, strafrondje. Die gaat beter, maar nog niet top.
De tweede passage is veranderd,het is een grote keienberg geworden. Ook hier diverse lijnen, ik achteruit, zeker niet top.
De Onderspoeling van John is helemaal weg, het is nu een grot op recht, rivier gaat er helemaal links voorbij.
Meest gevleugelde text van vandaag: " Leuke groep die ik had, ben twee keer op Laura gevaren…"
Menno
Het is vandaag de 2de dag en dit is alweer mijn tweede stukje nu zal je denken wat is vandaag reden? Is er weer iets in het water gevallen? Ben ik iets vergeten net zoals Menno ? Nee de reden van vandaag is zwemmen.
Ik zat op het bovenstuk niet lekker in mijn boot en ik voelde dat het niet heel lekker ging. Het eerste verval gaat goed vervolgens komt er een blokkendoos aan hier ging mijn groepje over links dus ik volg en waar Bram nog een mooie lijn vaart kwam dit voor mij te laat dus ik koos ervoor recht over de stenen te gaan dit liep niet volgens plan.
Poging 1 is rollen dit lukte niet door de waterstand, dan een poging 2 met mijn handen me op de bodem afzetten en zo rollen dit lukte mij ook niet dus dan is er nog een optie en dat is je boot uit.
Ik had gelukkig al mijn spullen ( mijn boot ) en door hulp van andere Bram mijn peddel al snel aan de kant.
Ik besloot de rest van de blokkendoos niet te varen en onder weer in te stappen en na hulp van Marije in de passage erna ging te rest van de tocht door de mooie kloof goed.
Kortom ondanks het zwemmen was dit weer een hele geslaagde dag.
Lucas
Traject: Saint Jean de la Riviere, in dorp links over de brug . Daar parkeren afladen en boten naar het eiden van de weg, net na de waterzuivering naar beneden dragen. Er zou nieuwe instap gemaakt zijn, net stroomopwaarts, maar die is in oktober 2020 weer weggespoeld.
Uitstap bij de brug in dorpje Utelle.Daar is ook de peilschaal, maar die staat nu helemaal droog.
Waterstand: Op https://www.eauxvives.org/fr/niveaux/en-direct stond de peilschaal (Utelle) wekenlang op 99 cm, dat zou middenwater zijn (minimum 0.65 m, hoog 1.4 m) . We hebben beiden dagen dat we gevaren niet meer dan minimum water aangetroffen, de tweede dag ietsje meer. Dus ook hier kloppen de peilschalen niet meer. Al het water door de kloof kwam van de centrale in st. Jean de la Riviere, er was geen basis niveau. Dus als de centrale stil stond, dan was de rivier droog. Als de centrale draaide, dan hadden we laag tot zeer laag water.
Op de vigicrues website wordt ook gemeld dat sinds het hoogwater van oktober 2020 de relatie tussen waterhoogte en debiet in kubieke meters niet meer klopte. Ze hebben die wel kunnen hertstellen voor laag tot midden water, voor hoog water klopt hert nog steeds niet. Mijn oordeel: ook bij laag en midden water kloppen de aanduidingen niet meer. 99 cm is echt heel laag.
De peilschaal voor de "Gorge Rouge" van de Tinée staat consequent op 90 cm wat overeen zou moeten komen met een bevaarbaar debiet van 9 m3. Maar er zit ondanks regenval geen enkele variatie in de weergave van die peilschaal. deze klopt dus ook niet meer wat ondersteund wordt door onze waarneming dat bij de start van het traject in Saint Sauveur de Tinée de bedding hooguit een kuub water had.
