Nu met film.
Zondag 30 april, Koninginnedag, nee we hebben al paar jaar Koningsdag, begon met een mysterie. De oranje laplandbeker was zoek, na meer dan 10 jaar trouwe dienst. De eigenaresse van de bewuste beker mijmerde. Enfin, de geruchtencarrousel binnen het Bata4 kamp kwam snel op gang. Twee leden werden gelijk als verdacht beschouwd, misschien drie, oftewel hij ligt bij de tent van Harry of bij de nederzetting van Cees of…. met de vrees dat hij niet was gebruikt voor koffie of thee…..Dit bleek inderdaad te kloppen. Nadat hij terecht was bleek er een anijsachtig luchtje vanaf te komen. Maar het woord van de dag bleef Laplandbeker.
Na een eenvoudig maar vooral stevig ontbijt en de min of meer autoritaire boodschap dat vandaag de beneden Guil bevaren diende te worden nam iedereen plaats in de auto’s. De keuze voor dit traject bleek achteraf voor ondergetekende een verstandige keuze. Het was al weer een hele tijd geleden.
Op weg naar het instappunt bij de brug van Guillestre gingen we “off the road”, four-wheel drive bezitters zouden er jaloers van worden. Na het omkleden, iets roken, drinken, beetje eten, omkleden en auto’s omrijden begonnen we met invaren bij de brug.
Nou ja, invaren? De daar aanwezige surfgolf bleek een verslavende verwerking te hebben op meerdere personen binnen ons vaargroepje.
Het eerste stuk is het meest interessante, aardige stroomversnellingen met of zonder surfgolfjes, walsjes of vervalletjes. Volop speelplezier! Alleen moet je dan geen beginnersfout begaan, zoals met te weinig snelheid het keerwater uitvaren. Dom! Koud? Toegeworpen meewarige blik van bekende Batavier. Weg zelfvertrouwen. Dan maar minder spelen en het vertrouwen proberen terug winnen. Dit lukte maar gedeeltelijk.
Na het bovenstuk volgt een vlakker, minder interessant stuk naar de slalombaan bij St Clement. Toch vond hier een onaangenaam ongeval plaats. Door zijn blinde enthousiasme en inzet kwam een Batavier van ons vaargroepje te onbesuisd een keerwater uit en botste fataal tegen de eigenaresse van de eerder genoemde oranje laplandbeker. Niks aan de hand, komt vaker voor maar is iets minder plezierig als je hand er tussen zit. Na een grondige blik van onze clubarts, volgde het advies snel doorvaren en koelen. Gelukkig bleek het minder erg dan dat het er uit zag.
De overige teams leefden zich intussen uit op het slalomparcours:
Aangekomen, na de gebruikelijke handelingen snel naar camping St. James. Honger en zin in een lekker biertje. Hier had Marije gedurende de dag al het nodige voorbereid voor het avondeten. Barbecue met lekkere salades. Voor mij duurde de avond niet lang, moe maar voldaan zocht ik mijn slaapzak op.
John
Traject: Uitstroom van de watercentrale van de Guil tot het Slalomparcours van Saint Clément op de Durance (WW I-II).
Waterstand: 50 m3 (laag water grens) op peilschaal La Clapière / Durance.
Opmerking: Bij gebrek aan andere peilschalen is de referentie peilschaal voor het hele gebied. Deze peilschaal is echter bij Embrun, helemaal aan het einde van het wildwater traject van de Durance. De beneden Guil is watercentrale afhankelijk en is bij heel lage Durance waterstanden nog steeds goed bevaarbaar.
