Bekijk nu ook de filmpjes.
Precies op tijd, als over de Duivel gesproken, kwamen Hans en Daniëlle ons versterken, vlak voor het ontbijt (er moest nog brood bijgehaald worden), en konden ze nog net hun tent/kangoo opzetten, en toch nog met ons meevaren. Ondanks dat vaardag 1 eindigde in een zeer zonnig euphemisme, en wij vol goede moed omhoog reden naar de Boven-Guil, hadden we natuurlijk kunnen verwachten dat het ietsje kouder werd als verwacht…
Dat betekent instappen met mooie besneeuwde ski/rodelbaantjes, en dat de hele boven-guil wit zag, tot aan Chateau de Queras. Maar door de aanwezigheid van veel zon, en goede zin, mocht dat de pret niet drukken. Er werd nog gesuggereerd om koffie te drinken zodat de sneeuw zou kunnen smelten, en het water kon stijgen, maar iedereen had het zo warm in zijn droog/wetsuits, dat we toch redelijk op tijd vertrokken. 3 groepjes werden ingedeeld. Groepje 1 was onder leiding van Anke, met Jacques, Nienke, Dènis en Daniëlle. Groepje 2 was Bart, Gert, Frank, Marjolein, Hein en Jens, en de hekkensluiters waren Cees, Marije, Sanne, Eric, Hans, en Erwin.
De bedoeling was om nog eens even af te kijken hoe de verschillende luitjes konden voorvaren. Dus wisselden we het eerste stuk lekker af. Tot aan de lunch was het lekker hopsen van keerwater naar keerwater, lekker in het zonnetje, en (u merkt het al….de schrijvers komen uit groepje 2), met keerwater-les van Nepal-ganger Gert. Ondanks de goede tips zijn we om meerdere redenen later toch gaan zwemmen.
De lunch was weer op de standaard stinkplek, maar dan met goedgezinde wind, gele-sneeuw, en goede gesprekken om onszelf voor te bereiden op de Geiten-passage. Bart voer ons de passage voor, met tussendoor een uitstapje om eventjes te kijken. (Wat achteraf gezien wel nodig was). Uitgerekend Marjolein, (onze anti-goat), heeft op miraculeuse wijze de Geitensteen gevonden. In eerste instantie dachten we het bootje snel gered te hebben. Maar we konden hem net niet houden, en Gert heeft deze naarstig achtervolgd. Na wat verwarrende tekens (het leek wel pante-myme) tussen Bart en Groep 3 (het was eigenlijk best komisch, en zorgde ervoor dat de hele groep op de kant kwam, omdat niemand begreep wat hij aan het signaleren was….) konden we uiteindelijk onze weg weer vervolgen. In de volgend passage ontdekte (en verwijderde) Gert een passief-agressieve boom, die op een zeer vervelende steen geplakt zat. Met gevaar voor eigen wetsuit werd hij aangelijnd om het weerbaar stukje hout te verwijderen, ten gunste van de andere 2 groepjes. Nadat de passage vrij was, en we genoeg kijkers (groep 3 had ons inmiddels ingehaald) hadden, konden we met een mooie swoosh langs een aantal leuke steentjes, en de rest vervolgen.
Na de passage was het Hein’s tijd om voor te varen, en zowaar binnen 100 meter had hij 2 stenen gevonden om zichzelf op om te varen, grind te voelen, en alsnog te gaan zwemmen. Lullig, die stenen in een rivier. Het laatste stuk was gemoedelijk. Zon in je gezicht zodat je niet alles kon zien wat je wilde ontwijken, maar niet denderend moeilijk. Een leuke surfgolf voor de brug, waar we nog even lekker konden spelen. (En waar naar verluid in groep 3 de dames meer dan een half uur hebben lopen surfen, terwijl de heren hun toekeken met een hapje, en camera in de aanslag). In die tijd konden groep 1 en 2 lekker hun spullen drogen vlak voor het Chateau, lekker in het zonnetje, en was de dag flink op zijn einde en flink geslaagd.
Hein & Marjolein
Dit vul ik inderdaad graag even aan: Sanne en ik zaten vol goede zin om te surfen in een leuke dubbele golf. Hans hing aan de kant met de camera, Erik was zelf uitgestapt en zat in het zonnetje lekker een broodje te eten, Erwin lag in een keerwater toe te kijken en Cees voer zo nu en dan het golfje om verder Sanne en mij heel veel commando’s te geven. Aldus 4 mannen die toekijken hoe 2 vrouwen aan het spelen zijn in de golf.
Sanne en ik zijn allebei een keer uitgestapt omdat we waren doorgespoeld, maar nog veel goede zin hadden. Helaas ging ik op den duur om en bleef mijn peddel steken, rollen op handen kan ik net, dus dat werd zwemmen. Omdat mijn boot gered moest worden moest de hele groep door. Het laatste stuk hebben we goed doorgevaren met weinig keerwaters, en nog steeds waren we een half uur later dan de groep voor ons. (terwijl die bij de speelgolf waren toen wij daar aankwamen), veel gespeeld dus J
film 1
film 2
Marije
