Hohen Limburg, 11 april 2009

Er moet getraind worden voor de Alpen, maar alleen Nonja en ik hebben tijd, de rest wil pas op zondag.

Dus rijden we met twee boten op het dak van Lent naar Hohen Limburg, onderweg nog soepel een afslag naar de 42 missend cruisen we dwars door Essen om uiteindelijk een flink stuk verder weer op de 43 aan te sluiten, daarna is het weer simpel, 44, 45, 46 en dan aflag Holibo. Kind kan de was doen, als je maar op blijft letten.

Holibo is nagenoeg verlaten, een groep nederlandse afvaarders laat zien dat een uit koers gelopen afvaartboot amper te corrigeren valt en al snel moet ik een haaks voor een steen geparkeerde afvaartboot van de kraak redden door deze met bemanning en al uit het water te tillen.

Dan mogen wij...

De baan staat relatief laag en de eerst golven zijn net geschikt om in te blijven surfen. Na verloop van tijd heeft nnonja de slag aardig te pakken en, afgezien van de sporadisch maar spontaan optredende omvallitis, doet ze het goed. En als ze dan weer eens een keertje een natte neus haalt voorkomt haar eskimorol het schrijven van dit stuk.

Na een anderhalf uur in de eerste golven te hebben gesurft wordt het tijd voor een nieuwe ervaring, de wals onder de brug...

Ik vaar voor en surf op het schuim van de wals heen en weer. Dan is Nonja aan de beurt. Vol vertrouwen zet ze aan waarna keerwater, wals, hoofdstroom en keerwater de regie volledig overnemen. Hulpeloos draait ze rondjes door keerwater, schuift zijdelings de wals in, gaat om, komt weer boven in hetzelfde keerwater waar ze zo graag van weg wilde blijven, tolt weer naar voren, schuift weer de wals in, gaat om, komt weer boven in het ...

Buiten adem klampt ze zich vast aan mijn boot, die ik met moeite aan de kant kan houden om te filmen. "Dit vind ik niet leuk!" komt er vol overtuiging uit.

Ik moedig aan, geef wat tips en ondanks Nonja's twijfels over wie er nu met wie speelt, duikt ze de wals weer in en zowaar, een aantal keren lukt de surf van rechts naar links en vice versa, af en toe gaat het fout, neemt het water weer de regie, maar de rol zit vast en zeker. Weer een grens verlegd, "Sesia here we come!"

Na een flinke oefenperiode onder de brug varen we de baan af, surfen in de overige golven die opeens veel minder spannend zijn dan Nonja altijd dacht.

Op het einde maken we onszelf nog moe met pogingen tot ondersnijden en af een toe een cartwheel. Dan is de pap op en geven we weer gas naar Lent.

Morgen gaat Nonja weer met de anderen van de club, dan is het tijd eens te kijken wie haar durft te volgen in de wals onder de brug (-;)

 

Menno