Kupferpfanne prozac
eifel-weekend 9/10 dec 2006
gevaren:
Zaterdag:ussbach
Zondag: ruwer Hentern – wegbrug Hinzenburg – Ollmuth
vaarders: fam. kok, john, hans, danielle, ron, michiel, harry en gastvaarder arjan
zaterdag peilschaal lieser 104 cm dalend bij Plein (=boven gemiddeld) zondag peilschaal ruwer 59 cm dalend bij Hentern (=net onder gemiddeld)
Ervaringen van Frederik
9 december zijn we met z’n tienen naar de rivier Uessbach geweest. Op de rivier hebben we een stuk van 12 km gevaren, maar ik (Frederik) en mijn vader zijn eerder uitgestapt omdat ik na 2 keer te moeten zwemmen redelijk moe was. De rest heeft het hele stuk wel gevaren.
Op de rivier hadden we veel last van bomen die over de rivier lagen, dit was ook de reden dat ik 2 keer was omgeslagen.
We zijn uitgestapt bij hotel Elfenmöhle, hierna moesten we nog een half uur rijden naar ons pension genaamd Kupferpfanne, hier hebben we meer dan genoeg lekker eten gehad (Daniëlle wilde alleen groenten en kreeg dus 3 kilo sla.)
Bijna iedereen had hier een goed bed, behalve ik. Ik werd opgescheept met een keiharde ligbank van 1.50 m. ‘s Morgens zijn we, met uitzondering van Harry, Arjen en Daniëlle, om half 9 opgestaan. Daniëlle moest eerst nog ‘acclimatiseren’.
Frederik
Ervaringen van Danielle
De batavieren (Ron, Hans, Michiel, Harry, Arjen (vriend van Harry), Arnold, Frederik, Alexander, John en ondergetekende) vanuit alle windstreken verzamelden om 7:00 uur (wie heeft dat verzonnen!) bij de loods, boten opladen en vertrekken richting Duitsland. Onderweg maakten we een korte stop bij een benzinepomp om te tanken en voor sommige om een bak koffie met hoge cafeïne gehalte te nuttigen (om een beetje wakker te worden).
Bij aankomst bij de rivier Uessbach, werden de boten afgeladen en een auto werd naar het eindpunt gereden. Terwijl de achterblijvers de boten alvast naar het water sleepten. Ron en John gingen alvast warm varen, en de rest nog een hapje gingen eten. Nadat de groep compleet was, konden we gaan varen. De waterstand was laag, maar toch bevaarbaar. Veel overhangende takken, met daartussen leuke keerwatertjes.
John
Ondergetekende bleef regelmatig in de takken hangen en werd uiteindelijk tot boomknuffelaar bestempeld. Af en toe raggen over boomstammen. Harry wilde z’n nieuwe boot uitproberen en dat lukte hiermee vrij aardig. Daarnaast ook veel leuke speelwalsjes. Even uitkijken, als je te diep in de wals lag, dat je voorpunt werd gepakt en kon gaan zwemmen.
Helaas heeft Frederik een aantal keer moeten zwemmen. Hij was moe en had het koud. Arnold en Frederik zijn voor het viaduct uitgestapt en naar het eindpunt gelopen. Vanaf hier ging het over van ww II in ww II+/III.
Weer leuke, diepe speelwalsjes en kleine watervalletjes. En ja hoor, ook ik heb de onderwaterwereld gezien. De rol lukte niet, omdat m’n peddel uit m’n hand schoot. Dus snel uit het koude water en boot legen! Vervolgens vaarden we verder richting het eindpunt.
En net daarvoor schoot m’n spatzeil los, waardoor m’n booje gevuld werd met water. Door de vermoeidheid had ik geen energie meer om m’n bootje uit het water te halen. Het laatste stuk heb ik maar gelopen. M’n bootje werd op het eindpunt door de groep uit het water gevist.
Met een voldaan gevoel, vertrokken we naar het pension.
Daniëlle
Het ongeduld van Harry
Wegens het tot nu toe achterwege blijven van het vaarverslag van enkele zwemmers, volgt hier alvast een beknopt verslag van IEMAND DIE DROOG IS GEBLEVEN...
Ron en Boy hadden de 9e een eiffel weekend gepland, Helaas bleef Boy uiteindelijlk liever nog even in zn bed liggen, en is later vertrokken voor een dagje ardennen, met een aantal andere bata's (zie vaarverslag lesse 9 dec). Toch waren we nog steeds met 9 man en 1 vrouw van de partij. Zaterdagmorgen zijn we in alle vroegte (lees: toen boy zich nog eens omdraaide in zn bedje :D) vertrokken richting eifel met 3 auto's. Op die eerste dag wilden we de ussbach gaan varen.
Ons traject begon als bos/weidebeekje met een enkel stuwtje, en een paar lichte vervalletjes. De jongste onder ons besloot dat het hier een goede plek was om zn zwemvest te testen.
Het was toch wel een beetje koud... Toen ging de ussbach iets dieper het bos in, waar we meerdere bomen op ons pad vonden die niet gepasserd konden worden, dus uit de boot en omdragen. Andere bomen konden overvaren, of ondervaren worden. In het bos zagen we een everzwijn langs de oever rennen,een grote schnitzel op pootjes. Kort na deze ontmoeting voer onze eerdere zwemmer per abuis op een verzameling wrakhout in het midden van de sloot, en kon opnieuw even afkoelen. Gelukkig kwam hij er zonder problemen uit, maar de boot zat, half onder, gepind op het hout. De boot was snel weer los, maar de bevaarder liep ondertussen wel te klappertanden, en vond dat het zo wel leuk genoeg was geweest. Dus werd dat verder lopen, samen met Pa Kok... Alexander voer verder met de rest van de groep... Ergens op hetzelfde stuk ging er nog een Batavier(e) zwemmen, de rol was mislukt en peddel los, en toen moest er toch getrokken worden...
Het laatste stukje voor de "elfenmuhle", is een kort kloofje, met een paar leuke verblokkingkjes. Dit was veel leuker , helaas maar een kort stukje. Jammer dat Hr.Kok sr. dit moest missen, want dat was het toetje na een leuk stukje varen. Iedereen kwam goed door dit stukje heen, behalve onze enige overgebleven zwemmer. Vlak voor het eindpunt klapte haar spatzeil in, en de boot ging alleen verder. In het keerwater naast de "Elfenmuhle", in de bocht, zagen we een rood bootje voorbijdrijven; gastvaarder Arjan er achter aan, maar ineens lag de boot stil in het midden van de sloot, pal onder de brug, gepind op een steen-tak combinatie. Michiel probeerde hem ook nog even los te varen, maar gleed er dwars overheen. Dus hupte ik aan een lijntje van Hans het water in. De betonnen wandjes van de wegbrug boden geen houvast, maar gelukkig was het er niet diep, en kwam ik makkelijk tot midden-onder de brug, bij de boot. Even wrikken en hij was los.
Hier was gelijk het eindpunt, dus boten eruit, en omkleden. De zwemster en wandelaars kwamen vrijwel gelijk met ons aan. Mooie timing voor de tocht , want het werd precies nu donker. Nadat we de laatste wagen hadden opgepikt en beladen, ging de route gezamelijk naar manderscheid, alwaar we bij frau"Kupferpfanne" verbleven. Prima kamers en idemdito maaltijd stonden daar klaar, en na de eigenlijk bedoelde schrijvers van dit verslag hierop gewezen te hebben, hebben we nog wat gedronken :D......
Op dag 2 zaten we op tijd aan de maaltijd, rekenden alles af , en ging de ploeg richting de ruwer, voor een ieder van ons een "erst befahrung".Het was een stuk kouder dan de dag ervoor, we moesten eerst het ijs van de voorruit krabben. Onze jonge zwemmer van de vorige dag had "keine lust" meer, en bleef bij het eindpunt op ons wachten, en vlot zaten we weer op het water. Bij de instap vertrok voor ons een ploegje Duitsers, die ons vertelden geen boomhindernissen te hoeven verwachten, ze hadden tenslotte hetzelfde traject 3 dagen eerder al gevaren. De ruwer is een vergelijkbare stroom als de ussbach, iets smaller en wat rustiger, bij een bochtje werd wat gespeeld, en vlot ging de rit verder.
Wat schetste onze verbazing toen we al snel de eerste boom over het water aantroffen. Eruit en omdragen dus. Deze boom lag er toch duidelijk al wat langer dan 3 dagen, zo ook de volgende bomen. :S Fijn dat onze oosterburen zo goed te vertrouwen zijn...
Ook kwamen weer langs-, over-, onderdoor- een aantal bomen. 1 batavier was druk aan het rockhoppen, en lag op een (mooi) moment dwars voor een kei op zn kant, met beslagen brilletje (:D). We hebben Hans alle tijd gegeven om eerst een mooie foto van dit spektakel te maken. Hierna kwam de boot los en eindigde toch nog ondersteboven. Met een halve/ hele rol of halve/ hele grondsteun, (Of andersom?) kwam hij vlot weer boven , brrrrr koud.Maar... dat betekent dus wel dat we deze dag nog geen zwemmer hadden voor ons verslag van deze dag. Verder kwamen we ook geen moeilijkheden tegen.
Goed, al snel waren we bij het einpunt. Eigenlijk iets te snel,maar ook dit pakte weer positief uit, het was dag 2 en zo gingen we mooi op tijd richting huis. (16.00 uur)
volgend weekend weer?
ps Is er iets te regelen waardoor zwemmers tot hun schrijfplicht ( :D ) kunnen worden gedwongen? (iets meer vertrouwen hebben Harry, ze hadden hun stuk sneller geleverd dan jij. red.)
groeten, harry
Ervaringen van Ron
Donderdagmiddag voor het weekend vind het volgende gesprek plaats (K = frau Kupferpfanne, R = Ron):
K: Guten Tag, Kupferpfanne.
R: Guten Tag, mit Ron Does aus Holland. Ich darf ihnen fragen ob es möglich ist kommende Samstag mit 8 Personen zu übernachten?
K: Ja, dass ist möglich, können Sie mir Ihre Personalien durch faxen?
R: Wir sind von der Batavier aus Nimwegen.
K: Ach so ! Dann ist es gut. Biss Samstag. Tjuuuuussss !!!!
Na een goed ontbijt en afscheid genomen te hebben van frau “Kupferpfanne” (= Helga Trappen) vanaf Manderscheid (zon) richting Hentern (bewolkt) gegaan.
Bij Hentern even de peilschaal bekeken. Dit is namelijk de peilschaal die telefonisch (Bitte warten) doorgegeven wordt.
Tijdens het omrijden stapte een ploeg van een Duitse kanovereniging in de boot (zie je niet vaak) en even gesproken met een kano local uit Hentern. Hij vertelde dat je bij deze waterstand alles van de Ruwer kon varen. Ook verder naar boven en ook het Katarakt (wel goed aanvaren).
Ingestapt, 11.30 uur, en een lekker stuk gevaren. De Ruwer is op dit traject steeds de moeite waard. Er zitten geen gekke dingen in, maar wel talloze walsjes, golfjes enz. Gilbert Hasendonck zou het omschrijven als “een sportieve wildbeek”. De DKV Führer houdt het meer op “sportlich und lebendig”.
We hebben ons dan ook uitstekend vermaakt. Het traject van 11 km was snel voorbij. Eigenlijk hadden we de 2 km tot Pluwighammer er ook wel bij kunnen doen. Waarschijnlijk nog net geen schemer.
Bij de wegbrug voldaan uitgestapt en na het ophalen van de auto’s richting Nederland. Wel een stukje rijden, want je zit diep in de Eifel. Maar ja, wie vindt dat erg na zo’n dag varen ????
Ron
Kupferphanne prozac
de redactie neemt geen enkele verantwoordelijkheid voor onderstaande resultaat vrijwel zeker onsproten aan met ovedadige alcoholica verdoofde breinen.
Het heeft iets te doen met "iemand begint met een woord, de volgende met twee, ...." (wie niet goed telt betaalt een rondje? red.)
Ussbach
Kloof bomen
Luisteren afstand groepsvaren
Aardappel NicotineJunks zwijn boterham met ei
Kanoen BIER Vroeeegg
Surfen Boomstammen SENIOREN BLIJVEN OEFENEN MET
REDDINGSTECHNIEKEN
bOOm let op de volgende punten
REDDINGSLIJN kanoslepen FLINK LOPEN koud WATER!!!!!!!!
SCHOENEN UIT!!!!!!!!!
LEKKER ETEN GROOT BIER
PLATTE BOOTJES BOLLE BOOTJES
ABSOLUUUUUUUUUT NIET KOUD
TUNNEL MET VASTGELOPEN BOOTJES
EINDPUNT HEERLIJK SALADE…… VLEES EN PILS
