Paasweekend Eifel maart 2005
Lees ook de aanvullingen van Ingmar
Vrijdag vertrek. Boy en Bianca waren vooruit gereden om de plaatselijke keuken uit te proberen. En Ingmar, brandingvarende gast uit Haarlem, was zelfs al eerder vertrokken om het water te inspecteren bij Diekirch. Dus reed ik ’s avonds achter Maarten en Paul aan. Terwijl ik verlangde naar een biertje en slaap, bleek dat Maarten en Paul andere plannen hadden. Na een d-tour via het Jungesellenfest in een dorp in de buurt van Landkern, kwamen we uiteindelijk toch aan bij een huisje van Frau Gerullis.
Zaterdag, mijn eerste dag varen met de Batavieren. De Ruwer had voldoende water en bij Sommerau zijn we ingestapt. Paul voorop en Boy als bezemwagen. Dit was wel wat anders dan mijn relax weekendjes van voorheen.
Zat ik net lekker in zo’n snel stroompje te genieten van opspattend water, moest ik weer in zo’n keerwatertje. Maar na een tijdje begreep ik dat het eigenlijk heel leuk is zo, dat je veel meer controle hebt over het varen en dat je dan ook kan gaan spelen bij een stroomversnelling. Helaas haalde aan het eind van de tocht een geniepig stuk steen de boot van Ingmar open, waarmee zijn paas-kano-weekend met een dag werd bekort (lees de impressie van Ingmar).
’s Avonds hebben we lekker gegeten van een maaltijd van Maarten, onder het genot van verhalen over zelfgemaakte ski’s van ijs en afdakjes van doorgezaagde surfplanken. Ingmar ging naar huis om zijn kano te repareren en Erik kwam uit Haarlem de ploeg versterken.
Zondag hadden we vreselijk veel geluk. Een heel lokale, intensieve regenbui zorgde voor 80 cm water op de Lieser benedenloop (I-II). Dus nog een dag wild water in het verschiet.
Deze keer was de aandacht gericht op Erik, die -net als ik op zaterdag- onder toeziend oog van Paul alle onmogelijke keerwatertjes moest pakken.
Erik dacht dat Maarten de paaseieren onder water had verstopt en heeft goed gezocht daar, maar geen ei gevonden. Ik heb ook een keer meegezocht, maar helaas ook zonder resultaat. Het was erg leuk varen. Veel stroomversnellinkjes en de mogelijkheid om een “walsje” uit te proberen. En naast voldoende water was er ook een heerlijk zonnetje om in te lunchen.
Het Batavieren paasweekend was nu afgelopen. Erik en ik bleven na deze intensieve trainingsdagen nog een dagje langer om het geleerde in praktijk te brengen op de Kyll. Na een heerlijk kampvuur en kamperen in een prachtig bos bij Kyllburg gingen we het water van de Kyll op. Na de Ruwer en de Lieser was het wel een beetje saai water. Maar wederom een prachtige omgeving.
Een heerlijk weekend, veel geleerd (dank aan Paul), mooie verhalen, paaseieren niet gevonden.
Verslag kanotocht op de Ruwer bij Trier zaterdag 26 maart 2005-03-30
Deelnemers: Maarten, Paul, Boy, Bianca, Juul en Ingmar.
Vrijdagavond kwamen wij aan in het huisje in Landkern, waar Frau Gerullis de haard als vanouds tot tropische temperaturen had opgestookt. Iedereen kwam op een ander tijdstip aan, maar wij stonden de volgende morgen allen om half 9 op. De stemming zat er meteen in en Boy begon direct allerlei nummers met de waterstanden te bellen. De Ruwer had gelukkig nog genoeg water.
Tijdens het ontbijt liet Paul zien hoe je een brood in perfecte plakken kon snijden. Helaas was het brood niet zo lekker, zodat het andere brood aangesneden werd. Na het husselen van de kano´s over de auto´s vertrokken we vol goede moed. Mij werd verteld dat de Ruwer een WW I-2 met vlakwateruitschieters van III-IV had. Daar werd ik toch wel even nerveus van.
Gelukkig viel het allemaal mee. We leerden onderweg nog een ??Dufac??. Nadat Paul enigszins tevreden was (of gaf hij het op) mochten we weer verder. Even later zagen we nog een vos rennen, die zeker een flink stuk groter dan de herder van Bianca en Boy was. Helaas stootte ik even later op een steen en had ik een flinke scheur in mijn kano. Dit betekende hard doorpeddelen, om na elke 10 minuten weer te hozen.
Gelukkig waren we bijna bij het eind. Na wat overleg bij de auto´s wat te doen, besloten we om direct naar het huisje terug te gaan. Voor mij zat het erop, maar toen ik ´s avonds wegreed was ik voor de anderen blij dat het zo regende en dat er dus de volgende dag genoeg water in de riviertjes zou staan. Als gastvaarder wilde ik Maarten bedanken voor de gastvrijheid dat ik mee mocht, Paul en Boy bedankt voor de aanwijzingen, Bianca en Juul bedankt voor de gezelligheid.
Groet, Ingmar
