Boven Rur 20071111
Carnage op de hoge rur. Zondag 11 nov 07
Vaarders: Marcel, Nyke, Cees, Martien, Harry (B4), Tineke, Hans, Buco, Marina, Marrik en Koen.
Waterstand: 65 cm Reichenstein, 95 cm monschau (i-net),135 hotel zum stern
Eigenlijk was dit het weekend van het Hanzenweekend. Deze stokers begonnen echter al vlot met het zaaien van twijfel over het wel of niet doorgaan van het beruchte ww-weekend. Ook onze grootste stoker Menno deed zijn best om al op een vroeg stadium de boel te saboteren. O.a. door te dreigen met fietstochten, en zo hard en vaak mogelijk te roepen dat er zeker geen water zou zijn…..Ik begrijp best dat het voor onze eigen bestwil was, ook ik heb regelmatig moeite met aanpassen. Dit bleek al gelijk: terwijl ik hard (!) aan het werk was, zat een flinke delegatie van de Batavier al met den Kont in de Ardennen, MET BOTEN!!! (lees verslagen van eau Rouge en Hoegne)
Dit heeft mij heel veel pijn gedaan, ik vaar al zo weinig :D Ook met het water viel het best mee, wat heet…. Het kwam overal met bakken naar beneden! Menno, die baan bij het KNMI kan je nu dus wel vergeten.
In allerijl werden ploegjes gemaakt, de opties om te varen waren plots talrijk. Zelfs de boven-Hoegne had water. Die staat zo’n beetje bovenaan m’n verlanglijst, dus bellen met Nirjhara. Helaas waren de Belgen al op zaterdag gegaan, en vandaag ging er niemand.
Marrik, Koen en ik wilden graag, maar we werden toch wat ongerust over de ontvangen verslagen over een boom in Leopold2, erg veel water, 1 onbevaarbare passage en dus 3 x omdragen. We besloten de Hoegne dan maar te laten voor wat ie was. Dan was er nog de keus tussen aansluiten bij het midden-Hoegne team van de B4, of een tochtje hoge Rur met B4, Waterwolf en privé-vaarders. De Rur stond al best mooi en we kozen daarvoor.
Canacees kwam als laatste aan op Reichenstein, en toen hij klaar met omkleden was waren de andere chauffeurs al begonnen met omrijden, zonder ff te wachten. Cees ging zelfstandig richting Monschau, maar daar waren ze alweer net weg. Cees heeft nog even gekeken of ze niet in Hammer stonden, en kwam toen maar weer terug naar Reichenstein.
Enigszins chagerijnig werd hij hier met groot vermaak ontvangen. We vertrokken in 2 teams, wij als laatste. Cees had zijn nieuwe OC-1 (robson) bij zich voor de eerste ww-tocht, een pracht van een boot.
De Rur lag er prachtig bij, flink water viel ons ten deel. En er kwam nog steeds meer bij, het regende vrolijk door. Het was wel een beetje koud, en de meeste zaten al vlot hun knuistjes warm te wrijven. Bij het eerste bruggetje ga je meestal over rechts. Nu zaten daar een paar dikke puistgolven en ik dacht, och dan ga ik maar gewoon door het midden.
De prut in het midden dacht daar anders over en ik ging vol achterover. Nyke verging het precies hetzelfde. De rest kwam er beter door. Een eindje verder troffen we de uit elkaar gevallen 1 e groep aan. Tineke en Hans gingen, zoals het een echtpaar behoort, saampjes zwemmen onder het 1 e bruggetje. De rest was achter hun spullen aan. 1 boot was snel geborgen, de ander, een spiksplinter nieuwe, was alleen verder gegaan.
Wij troffen hem een stukje verder aan, gepind op een rotsblok, mooi dichtbij de oever. Terwijl we de boot leegden, kwam er opeens een peddel aangedreven. Ik keek stroomop en zag dat onze groep ook een zwemmer had, Martin lag in het water, en hield dapper zijn boot bij zich. Ik dook weer in m’n bootje en ging achter de peddel aan, precies in één van de mooie stukken. :S Marcel stond iets verder aan de kant op de rest van team 1 te wachten, en ik smeet de peddel bij hem in het keerwater en draaide er zelf ook in. Na een tijdje wachten kwam Martin aangelopen aan de overkant, en Marcel gooide de peddel over. Helaas, te kort, en daar ging ik weer….. Iets verder gooide ik de peddel aan de kant en stapte uit.
Na wat wachten kwamen de anderen er weer aan. Echter was de ploeg wat kleiner. Canacees moest erg veel hozen en kreeg in de keerwaters zoveel takken om z’n oren dat hij het voor gezien hield. Ook Martin koos eieren voor z’n geld en beide heren waren terug gaan lopen. We zouden verder varen in 2 teams van 4 , maar al gelijk ging de hele bubs als 1 groot team verder de rivier af. Het ging er lekker op en je moest echt scherp varen. Overal grote gaten, walzen en meer van dat moois. De grootste passages in het bos waren nu lekker dik en het was heerlijk varen.
Even voor het wasbord ging Tineke nog eens zwemmen, haar boot zat gelukkig ook gepind dus hoefde die niet alleen over het wasbord en het dorp door :D Na het bergen haakten ook Tineke en echtgenoot Hans af, en zo kwam het 10 kleine negertjes verhaal al aardig uit.
De overblijvers stuiterden het wasbord af, en kwamen zo bij de molenstuw. Die hebben we toch maar even verkend, wat niet overbodig bleek. Het zog achter de stuw was van het “errug onvriendelijke” soort, daar kom je niet zomaar meer uit. Uiterst rechts is dan het devies, hier zit nog een heel klein tongetje wat doorloopt. Iedereen komt hier veilig langs, en na nog wat golventreinen komen we dan bij de favoritentöter.
Als ik over de rand ga zie ik geen stootblok meer onderaan, maar een stevige wals. De normale route, gelijk rechts het keerwater in, gaat mis en ik ga voor de verandering weer eens vol achterover. Ik maak me klein voor een flinke impact, het is hier toch wel wat stenig normaal, maar ik raak helemaal niets. Dan krijgen we alleen nog de berekuil. De paaltjes waar je tussendoor moet, zijn compleet onder water verdwenen en ik mik waar ik wezen moet en kom er goed door.
Ik kijk om en zie Marcel doodleuk helemaal rechts regelrecht de wals in varen. Even hard word hij teruggezogen, en daar gaat íe; ongepland freestylen. Al snel verschijnt z’n koppie naast zijn boot boven water. Ik maak me klaar om spullen of zwemmer te vissen, maar wie komt er aangedreven? Nyke! Teveel bezig met Marcel gaat ze zelf om en moet zwemmen. Ze komt vlot aan de kant met peddel, ik ga achter de boot aan, het eindpunt voorbij.
Als ik hem te pakken heb, komt Koen al aan met de boot van Marcel. Iets verder komt ook die combinatie aan de kant. Nyke en Marcel staan aan de overkant. Marcel loopt terug naar het dorp en Nyke springt weer het water in en we trekken haar met een lijn naar onze kant.
Zo is de eindstand 6 in het voordeel van de Rur. We drinken nog wat koffie en warme chocalade bij de bakker, en gaan dan weer op huis aan.
Ow jah, Hanzen, het regent nu nog steeds…..
Happy boating& Be safe… Harry
