Dagje boven Rur 1 februari 2004
Vaarders: Maarten, Franc, Saskia, Peter, Rien, Menno
Waterstand: 60-70 cm (stijgend) bij Reichenstein
Dat hoogste puntje, helemaal rechts op de kaart, toen waren wij er! Een perfecte timing van Franc en Maarten!
Enig minpuntje wa het ontbreken van afspraken met de damwacht van de Perlbach. Daar kwam, in verhouding tot wat er op de Rur stond, veel te weinig water vanaf, dat was wel jammer. Peilschaal Monschau was 80 cm. Dat correspondeert met iets van 120 cm op de oude peilschaal op Hotel zum Stern.
Als vergelijking, in december 1999 hebben we het bos een keer gevaren met 75 cm op Reichenstein en toen stond er in Monschau bij Zum Stern circa 150 cm water. Duidelijk meer dan nu dus.
Franc en Maarten hebben een dagtocht te regelen. Ze hebben geluk, alle sneeuw die er in kort tijdbestek is gevallen in de Eifel is druk aan het wegdooien. Daarnaast is er voor het weekeinde regen voorspeld. De Peilschalen van de Rur doen vrijdag en zaterdag nog maar weinig. De weerstations voorspellen echter een duidelijke stijging van de temperatuur. Zaterdagavond gaat de kogel door de bekende kerk, het water op de peilschalen stijgt licht en voor zondag is 5-8 graden boven nul voorspeld met regen. We moeten het er maar op gokken.
Coen en Mayke gokken verkeerd, zij blijven thuis in de verwachting dat het wel niet veel zaaks zal zijn.
Om 8.30 uur vertrekken we, Saskia, Maarten, Franc, Rien en Menno, van het clubhuis naar Monschau. Peter haakt ergens onderweg wel aan.
Ergens voorbij Venlo belt Peter, hij heeft wat klein oponthoud gehad, moest zijn boot van de andere kant van de snelweg op gaan halen...
Net een nieuwe leasebak. Daar een nieuwe imperial bij. Dus voor de eerste keer op pad met een nieuwe imperial, op een redelijk nieuwe auto en daarop een redelijk nieuwe wavesport Ace. En je heet Peter Vahl... Need I say more?
Peter vliegt met een kleine 140 een vrachtauto voorbij, krijgt van rechts vol een windvlaag op de auto en ziet opeens een eind spanband tegen zijn achterruit klapperen. Auto aan de kant en wat blijkt: voorste drager inclusief boot eraf en in geen velden of wegen te bekennen.
Bij de volgende afslag rijdt Peter terug en komt aan de andere kant een auto met alarmlichten tegen. De bestuurder is net bezig een mooie Wavesport Ace achterin de Stationwagen te laden. Net op tijd weet Peter zijn rechtmatig eigendom terug te vorderen en kan opnieuw aan de tocht naar Monschau beginnen, nu echter met boot als bijrijder.
W treffen het, er ligt nog redelijk veel sneeuw en dat doet alle moeite op as soon as possible in de Rur te komen. Het water stijgt en staat nu reeds net boven de 60 cm.
De Rur is helemaal top, lekker veel druk erop en niet zo extreem hoog dat alle mooie keerwaters verdwijnen. We spelen ons naar beneden.
Uitzondering is Rien die vandaag aardig aan zijn tax v.w.b. wildwater zit. Optimistisch had hij vanochtend bij het clubhuis de Eskimo Zwo al ingeladen. Daar hebben we net op tijd een stokje voor weten te steken. Enig speurwerk in het clubhuis levert een mooie bolle Invader op waar we meer vertrouwen in hebben.
Rien heeft het zwaar, veel water, een langere boot dan de rest en stevig wildwater. Hij doet het echter uitstekend, denderd wel zo af en toe een keerwater voorbij of legt hele stukken achterstevoren af. Echt fout gaat het nooit. Nou ja, een keertje maar en dan hebben Maarten en Menno in eendrachtige samenwerking boot en peddel binnen notime aan de kant.
Op de hele verdere tocht gaat Rien nog twee maal om maar eskimoteert beide keren keurig.
Het bos is bij deze waterstand een fantastische speeltuin met mooie walzen, surfgolven, tollende keerwaters en schitterende slalomcombinaties. Maarten, de man van de olympische auto, kan zijn techniek weer helemaal bijvijlen (-;)
Het stuwtje aan het einde van het bos heeft een pittig zog waar Maarten, Menno en Peter zich doorheen trekken. De anderen gaan lopen. Een boot van een andere groep gaat er alleen vanaf en even later kunnen Maarten en Menno weer oefenen met boot en lijn om het spul aan de kant te krijgen (weer een pilsje verdiend).
Bij de parkeerplaats stappen we deze keer niet uit maar we varen het wasbord gewoon af. Er staat meer dan genoeg water op en alleen bovenin schrapen we een beetje over de stenen.
De tocht door het dorp is leuk, niet al te hoog. De molenstuw kan helemaal rechts nog steeds goed gevaren worden. Links begint zich wel een pittig keerzog te vormen.
Na het dorp varen we door tot Hammer, met deze water hoeveelheid zitten daar best een paar leuke speeplekken in.
Menno
