Petit Suisse Jaarwisseling 2001-2002
Deel 2: De Irreler Wasserfalle
Waterstand: Pegel Echtershausen in de prum circa 100 cm
Brrrrrr, hoewel, het lijkt erop dat de zon door gaat breken.
De prum heeft goed water. Ik schat zo'n 100 cm op de peilschaal van Echtershausen. Flink veel druk op hetwater.
Ruud is er nog nooit eerder geweest. Ron is een keer wezen wandelen, Gert-Jan heeft hem vrijdag voor het eerst gezien en Ivo een jaar of 6 terug. Ron en Ivo gaan voor de eerste keer op serieus wildwater (III-IV-) hun nieuwe bootje uit proberen.
Gert Jan besluit dat het geheel toch een beetje te hard gaat en gaat lekker wandelen met Emmy.
Deze keer hoeven we dus geen 90 minuten op omrijdende auto's te wachten, mijn voeten zijn en blijven dus warm.We slepen de boten door de sneeuw omhoog, dat is beter dan dragen. Daar wordt op vlakwater stevig ingevaren om alles spieren goed warm en soepel te hebben. Dat is op dit stuk wel nodig.
De eerste stroomversnelling rechts aanvaren over een stroomtong, de wals links is al sterk genoeg om een rodeobootje achterover te flippen. Ik pak het keerwater om met de digi wat foto's te maken. De vingers zijn nog niet helemaal op kamertemperatuur en het bedienen van de sluiter gebeurt weinig subtiel. Ivo, Ron en Ruud denderen als losgeslagen spoetniks door de eerste stroomversnelling heen. De peddelbewegingen en grote ogen wijzen duidelijk op een te grote overgang van invaren naar deze eerste stroomversnelling. Alle goede plannen ten spijt denderen ze alle drie direct de volgende stroomversnelling af. Er is geen houden aan.
Onder de eerste twee stroomversnellingen verzamelen we weer. Oeps zegt Ivo, ik had even geen idee meer hoe die passage in elkaar zat, d'r was geen houwen aan. Ruud en Ron hebben vergelijkbare ervaringen.
De derde stroomversnelling wordt al wat beter genomen en even later kunnen we onze tijd besteden aan het "invaren" op stromend water. In het midden stuk zitten en paar surfgolven en en mooie speelrots waar je omheen kunt varen. Daar werken we verder aan het bootgevoel. Beter hier dan straks onder de brug in de echte "falle". Er wordt stevig geoefend in het precies in en uitvaren van de stroomversnellingen. Dit is toch wel wat anders dan standaard Ardennen water op de Boven Lesse. Hier wordt duidelijk meer precisie vereist.
Bij die speelrots kun je ook mooi rockdippen (splatten of hoe je dat ook noemt), bij deze temperatuur laat ik dat maar even zitten.
Dan zijn we bij de werkelijke "Irreler Wasserfalle" aangekomen. Keerwater bovenin rechts. Van daaruit diagonaal naar links doorsteken naar een keerwater halverwege. Van daaruit helemaal naar rechts doorsteken en de rechter doorgang nemen in de tweede trap.
Het is leuk verteld maar als je het voor de eerste keer vaart denk je al snel "tuurlijk joh, doen we". Iedereen heeft uiteindelijk in de eerste trap een eigen route gevonden maar zeker niet zoals afgesproken. De Digi begint onderkoeld te raken en fotografeert te traag waardoor er slechts foto's van rotsblokken geschoten worden waarachter een kanor schuilgaat.
Eenmaal allemaal de eerste trap gevaren begin ik aan de tweede trap. In de rechter doorgang zit links onder water een rotspunt. Dat weet ik nog van de vorige keren. Ik denk dat ik redelijk rechts van de rotspunt zit. Helaas! Bengggg!!! De voorpunt steekt voorlangs en even later lig ik onderin de passage dwars voor die punt. Hij stak toch meer naar binnen dan verwacht. Uiteindelijk vlieg ik daar ergens met boot en al door de lucht en ga om. Weer boven zit ik op ramkoers richting het volgende grote rotsblok. Achteruit peddelend weet ik er voorlangs te surfen maar kom dwars voor het volgende blok uit. Dat red ik niet meer en ga weer om. "Nu even geen rotsblok onder water a.u.b.", een visioen van het kippenei van Franc Schalckx schiet door me heen. Snel eskimoteren dus! Even later weer boven zoek ik een keerwater op, ik ben zo toch al weer een stevige 30 meter doorgespoeld. Eenmaal daarin aangekomen constateer ik dat adrenaline toch wel een leuk goedje is, ik heb het opeens bloedje warm.
Ron en Ivo komen er netjes doorheen. Ruud heeft mijn escapades zo eens aangekeken en trekt zijn conclusies: vandaag is dit niets voor mij: "ik assisteer ze wel vanaf de kant".
In het onderste deel zit nog en mooie wals waar we lekker in kunnen oefenen. Even niet opletten betekent "hap, ik heb je" en de boot gaat vol achterover. Daar koelt de adrenaline warmte toch wel weer van af.
Even later is de tocht ten einde. Boven aan de weg aan gekomen besluiten Ivo en ik voor een tweede run te gaan. Ruud en Ron vinden het wel mooi zo.
We spelen nu niet al te veel maar proberen alles netjes gecontroleerd te varen. Ivo gaat een stuk beter dan de eerste run.
Helaas gaat het in de tweede trap toch fout. Ivo vaart voorop en zoekt hetzelfde rotsblok op dat ik de eerste keer heb geraakt. Hoewel het blok van bovenaf niet is te zien weet Ivo hem toch feilloos te vinden. Bengggggg!!! en om.
Onder water probeert de prum de peddel af te pakken. Dat lukt niet, maar Ivo blijft toch wel wat langer dan normaal onder water. En ja hoor, Bengggggg!!! hij kopt dus wel een rotsblok weg.
Even later eskimoteert hij en komt weer boven. Godzijdank voor goeie helmen.
We spelen nog wat in de lager vervallen en houden er dan mee op. Bootjes opladen, omkleden, mijn voeten zijn nog steeds warm, en op naar Beaufort.
Terug naar Petit Suisse, de bungalows
Menno
