De Endert 20070303
De dames van Mag7 organiseren deze keer het wildwaterweekeinde en ze hebben mazzel, er is veel water in de Eifel, afgelopen donderdag was de topdag, maar dit weekeinde kunnen we nog nagenieten.
Paul, Sas en ik vertrekken rond acht uur 'savonds en zijn precies 2.5 uur later bij Haus Gerullis in Landkern. De rest van het team (we zijn dit weekeinde met z'n zestienen) heeft bier al koud staan, de wijn aangebroken, worst op tafel en is druk bezig plannen voor zaterdag te smeden. Cees V. (komt voor een dagje over) wil per se geen Dhron varen omdat daar te veel bomen overheen zouden liggen. In een ver verleden heeft Cees daar eens de reuzenzwaai om een boom gedaan, onder water dan wel! Dat trauma is overduidelijk niet verwerkt en de rest van de groep besluit de voorzitterlijke wensen te respecteren, geen Dhron dus, die kunnen we zondag eventueel doen, voor morgen wordt het waarschijnlijk de Baybach.
Ik heb nog wat anders in mijn hoofd, gezien de hoge waterstand zou de Endert wel eens water kunnen hebben en dan zou ik morgen met een klein groepje deze kunnen gaan varen. Vooralsnog hebben we de Endert alleen maar gelopen en een vaarpoging staat al heel lang op mijn verlanglijstje.
Ik overtuig Hans ervan dat de broodjes in Cochem veel lekkerder zijn dan in Landkern en zaterdagochtend gaan Hans en ik brood halen in Cochem. Onderwep pakken we snel even de afslag naar Hotel Weissmühle en verkennen de laatste mewters van de Endert. Top, hij heeft meer dan voldoende water (55 cm op de Endert Peilschaal, zal later blijken, 40 cm is minimum, 70 cm is hoog water).
Terug bij Gerullis heb ik al snel 3 medestandewrs (Cees F., Coen en Arne) en de rest van het team is bereid ons af te zetten aan het instappunt en de auto met droge spullen op het uitstappunt neer te zetten (onze dank is groot!). Het instappunt en uitstappunt van de Endert zijn vanuit Landkern beiden in 10 minuten te bereiken.
Net na half 10 staan we aan het instappunt (wegbrug Büchel - Kaisersesch) en nog voor 10 uur zijn we met onze boot op weg naar de waterval van 6 meter die iets meer dan anderhalve kilometer stroomopwaarts ligt. Daar wil ik beoordelen of we deze waterval even mee kunnen pakken.
De waterval van bovenaf gezien
toch wel 6 meter
Mmmmm, die poel zuigt toch wel...
Dan maar voor de gallery foto, net doen alsof we eraf zijn gegaan
Sorry Coen, te laat afgedrukt
De waterval is mooi, toch durf/wil ik hem niet varen. onder andere omdat er toch wel een zog onderin zit en ook omdat ik de toch niet wil starten met een mogelijke zwempartij. Allemaal gezwam natuurlijk, gewoon gaan zou je zeggen, maar de celletjes bovenin willen niet schakelen.
Achteraf lees ik ook dat de poel niet helmaal zo diep is, maar ook weer dat ze bij 70cm (hoog water) zonder de grond te raken meerdere keren de val gevaren hebben...
Volgende keer bweter, we gaan nu de Endert doen !
De eerste bomen passages dienen zich direct aan. Arne gaat op z'n "Arrnes" voorop, lange boot, goed tempo, geen gezeur, full speed ahead.
Tot het eerste heftige stuk hoeven we maar twee keer om te dragen, de rest kunnen we steeds door gaatjes en zijkanten de boomversperringen bedwingen. Een molenstuw afleiding wordt Arne fataal (hij was al blij dat er geen camera paraat was, textueel zullen we hem toch wel even aanpakken). Soepel en snel uitstappend eindigt hij uiteindelijk achterwaarts, butt first, in de rivier.
Na zo'n 3 kilomter begint de eerste verval passage, over ca 1 km knalt de Endert vol temo omlaag, eerst over een paar flnike drempels en blokken en daarna door smalle molenkanaaltjes (zie film).
De ingang van het eerste vervaltraject ligt vol hout. We proberen nog het een en ander weg te zagen maar de hoofdboom is te groot om met de handzaag weg te halen. Uiteindelijk geven we het op en dragen om. Dit is nog een projectje voor de zomer!
Direct na de versperde invaart knalt de Endert lekker snel naar benenden, niet heel erg verblokt, maar de snelheid vergoed veel (-;)
De verblokking is goed te doen, Maar af en toe gaat het al knap snel
Dan gaat de linker kant van de oever over in gestapelde muur en gaat het tempo nog wat verder omhoog. Coen heeft het kanaal langs de molen verkend, als ik aan kom varen hoor ik "vrij" en geef dus gas. 300 meter verder dendert het kanaaltje nog steeds door met veel verval en zonder serieuze keerwaters. Goh, Coen heeft wel hard gelopen om dit hele stuk te verkennen, denk ik nog...
Dan realiseer ik me pas dat hij dat nooit gered kan hebben en dat dit stuk helemaal niet bekeken is. Hopen maar dat er geen hout in zit. Gelukkig zijn de bochten niet helemaal blind maar nu een boom tegenkomen zou toch wel een serieus probleem zijn.
Uiteindelijk vind ik een keerwater onderaan het molenkanaal en wacht op de rest.
In het daaropvolgende traject herhaalt deze geschiedenis zich meermaals, de rivier versmalt in de kanaaltjes langs de oude molens met bruggetjes, laag hangende takken, overspringende stammetjes, bijna blinde bochten, maar toch allemaal net nog tew doen vanuit de boot. Dit gebeurt trouwens wel met een enorm hoog tempo, dus tijd om hierbij stil te staan is er niet echt.
Opnieuw instappen na een vieze smerige boom vlak boven de oppervlakte die muurvast zit
Wat later zit er nog zo'n pakketje, Coen en Arne staan al op de kant, ik vaar op hun keerwater aan, ongeconcentreerd, chips, het stroomt harder door dan ik dacht, ik pak de tak bij de boom vast. KRAK, en machteloos spoel ik richting boom. Snel zet ik de boot naar rechts waar het er schoon uitziet onder de boom. In een mum van tijd ben ik onder de boom doorgespoeld en kom erachter weer boven.
De wenkbrauwen op de kant gaan toch wel even omhoog... Dat had natuurlijk ook heel erg fout kunnen gaan. Zo zie je maar, een ongeluk zit in een klein hoekje!
Een van de varrassingsdrops in de molen kanaaltjes, opeens was hij er...
rap en nog eens rap, met bomen, meestal bevaarbaar
De beelden hierboven zeggen genoeg, de Endert is een raket met flink verval, af en toe verblokking en in de kanaaltjes langs de molens best spannend. Voel je, je niet safe met je team, dan moet je al dit soort smalle kanaaltjes verkewnnen. Er zitten een paar enge bomen in!
We passeren de peilschaal (55 cm), Arne nog steeds full speed ahead voorop, ik met camera achteraan.
Arne is iets te enthousiast en mist het uitstappunt, uiteindelijk kruipen we door de achtertuin van het hotel de rivier uit. Arne slepen we een stukje lager omhoog.
Ergens onder het hotel wordt de Endert gevaarlijk door tunnels en vreemde "stammsperren" zeggen de boekjes. Dus we moeten er echt uit.
Achteraf gezien blijkt dat er net voor het volgende tunneltje ook nog een mooie uitstapplek is. Bij een waterstand van 70 cm wil ik echter niet doorvaren, of je dan nog aan de kant komt voordat je onder het dorp doorgesleurd wordt, dat weet ik niet.
Al met al klopt de beschrijving niet helemaal, de Endert isd absoluut niet te vergelijken met de bovenste Hoegne, het karakter van de rivier is compleet anders, veel smaller, net zo continu, maar toch echt een graad minder moeilijk. Veel bomen, maar met flink wat boom-ervaring hoef je er slechts een paar keer uit. Voorzichtigheid is echter geboden, ook met ervaring gaat het af en toe fout ewn wordt je onder een boom doorgespoeld.
Eenmaal veilig en wel op de kant gaan we voor ons toetje van vandaag, de Strohner Schlucht in de Alfbach
Menno
