Arrangement voorjaar 2001
wildwatertocht
(Helaas, door technische mankementen aan de digitale camera zijn er geen foto's van deze wildwatertocht beschikbaar)
Ervaring van het vaararrangement,
Allereerst wil ik iedereen van de vereniging bedanken voor hun enthousiasme en het perfect doen verlopen van dit vaararrangement. Het was gewoonweg een geweldige ervaring!!!
Tijdens de eerste drie instructie avonden in het zwembad heb ik een aantal basistechnieken geleerd die tijdens het kanovaren handig zijn. Aan het eind van dit arrangement kan ik zeggen dat ik nog een heleboel moet leren.
Gedwongen door de strenge voorzorgsmaatregelen tegen het MKZ-virus voeren wij tijdens de vlakwatertocht door de binnenstad van Utrecht. In een stabiele kano waarin ik in tegenstelling tot de kano in het zwembad rechtuit kon varen (jippie! ) peddelden we door de grachten. Rustig een terrasje pikken, want gezelligheid staat hoog in het vaandel. Tijdens het tweede gedeelte van de tocht voelde ik dat mijn schouders en armen niet gewend zijn aan het kanovaren. De eerste tekenen van blaren werden al zichtbaar op de duimen. Stiekempjes was ik toch wel blij toen ik het eindpunt had bereikt en kon bijkomen. Moe, maar voldaan kon ik terugkijken op mijn eerste tocht.
De wildwatertocht op de Erft was een totaal andere ervaring. Woensdagavond hadden we een instructieavond.
Een zinnetje van Menno is me bijgebleven: "Je kunt het zo moeilijk maken als je wilt en je hoeft niet om te gaan." Dat gevoel verdween spontaan toen ik in de kano kroop en ik was maar al te blij dat ik een surfpak aan had. En ja hoor, bij de eerste wals waar we konden oefenen in het traverseren kreeg het water meer greep op de boot dan ikbasistechnieken als steunen vergat ik spontaan en voor ik het wist zwom ik langs de boot naar de kant. Maar ik was niet de enige. Boot leeg maken en weer instappen. Gelukkig was het niet koud, dus stapte vol enthousiasme en goede moed weer in. Een duwtje van mijn instructeur enplons weer instappen.en vooral doorgaan.
"Weten jullie wat een keerwater is?" Nooit van gehoord. Dan maar even oefenen om in zon keerwater terecht te komen, want dat hadden we wel nodig na de brug vlak voor de lunchplaats. En ja hoordie ging die weer. Bij de lunchplaats konden we wat bijkomen en energie (en moed) opdoen voor het tweede gedeelte van de reis. Ik voelde me toch niet zo gemakkelijk in mijn kanootje en dat werd afgestraft met een laatste plons in het water. Daarna werd het water vlug kouder en kwamen we bij de uitmonding op de Rijn terecht. Gelukkig konden we snel het haventje binnenvaren en kwamen we bij de uitstapplaats terecht. Vlug droge kleren aan en terwijl we wachtten op de rest van de groep die tijdens het tweede gedeelte van de tocht nog wat had "gespeeld" wisselden we ervaringen uit. Daarna werden de kano weer op de autos geknoopt en reden we terug naar Nederland. Na een drankje in de clubkantine werd de dag als geslaagd afgesloten.
Ilse
