Van Monschau tot Dedenborn of te wel: ik verkoop mijn boot.

Voor mij begon het weekend op de zaterdag avond. Na 2x door het dorp gereden te zijn om de rest te vinden. Toch maar even gaan lopen. Vond het vreemd. Zou toch verwachten dat je een paar auto's met boten op het dak toch niet zo goed zou moeten kunnen verbergen.

Toen ik eindelijk het huis had gevonden, kwam de rest ook aan rijden. Ze hadden op de ruwer gevaren en waren iets later dan verwacht bij de slaap plek.

Het was een weerzien met oude bekenden, nieuwe bekenden en nieuwe mensen. Maar snel gaan koken zodat we weer snel van Bart af waren ;). Hij en Sigi gingen na het eten weer richting huis. Toen de afwas klaar was nog even een afzakkertje genomen bij de gesloten haard. Hier kregen we te horen dat we de volgende dag de Rur gingen varen. Vraag was nog boven of midden, maar dat zouden we de volgende dag horen. Daarna was het aan mij en Wessel (als ik me niet vergist) de taak om iedereen wakker te houden met het omzagen van bomen.

De volgende ochtend zijn we gelukkig niet gekielhaald en mochten we gewoon mee ontbijten. Ontbijten was een goed idee, maar de afwas daarna iets minder. Daarom besloot ik maar mijn duim er af te snijden. Gelukkig mislukte dat en kon ik dankzij de goede zorg van Sanne mijn duim behouden en zelfs nog gaan varen ook. De conclusie was dat het de midden Rur zou worden, tot teleurstelling van sommige, maar tot opluchting van mij.

Vervolgens ging ieder zijns weeg om toch weer op de snelweg elkaar tegen te komen. Dicht bij het eindpunt werd er nog een poging gedaan om die eerst op te zoeken, maar toen waren we alweer een paar aankomende vaarders kwijt. Had ons waarschijnlijk wel enige tijd gescheeld, want hadden genoeg auto's om vervolgens nog naar het begin punt te rijden.

Dus toch maar eerst naar het instap punt. In Monschau bleek er een nieuwe voorziening aangelegd te zijn. Je kon nu gratis de onderkant van je auto wassen boven de putdeksels. De Rur stond zo hoog als ik maar zelden heb gezien. (Of ik begin echt seniel te worden.)

Onder de indruk besloten Jens en John toch maar de boven Rur te gaan verkennen, i.p.v. te gaan varen.

De rest ging afladen en omkleden. Vervolgens kwam het langste onderdeel van de dag: het omrijden van de auto's. Anke wist dat er nog een plaats voorbij Hammer was, waar je kon uitstappen. Maar waar ook alweer. Heb voor het eerst het boven stuwmeer van de Rur gezien. Konden wel mooi het stuk verkennen waar we toch niet gingen varen. Na enige omzwervingen kwamen we toch bij een plek die op een redelijk afstand lag en waar we ook nog konden uitstappen. Deze keer geen keer water maar een mooi weiland waar je kon op varen.

Tijdens het terug rijden nog even een muurtje aan de kant proberen te duwen, maar die was toch steviger dan mijn auto. Gelukkig alleen maar wat krassen. Na, voor mijn gevoel anderhalf uur, werden we hartelijk ontvangen door de rest die al bijna bevroren was (als de temperatuur niet zo aangenaam waren geweest).

ww rur 20190317 1

 

ww rur 20190317 1

Snel instappen en gaan varen. Ik netjes achter Anke aan het keerwater in. Nou ja, keerwater. Dat viel een beetje tegen. Lette te weinig op en werd door de stroming mee gesleept richting de boom over het water. Gelukkig was ik lenig genoeg om eronderdoor te kunnen. Volgens mij werd Rien (of was het toch Boy) door dezelfde tak heen gesleept, maar ging het bij hem ook goed.

ww rur 20190317 1

De beneden Rur was hoger dan ik me kan herinneren meegemaakt te hebben. Het was een op een stapeling van golf treinen met af en toe een klein keerwatertje. Het was wel een heerlijk gevoel zo over de golven te dansen met een sneltrein vaart.

ww rur 20190317 1

Gelukkig was er hier en daar een parkeerwater waar we af en toe op adem konden komen. Bij mij en Anke kwamen zelfs herinneringen aan Nepal boven drijven.  Gelukkig bleef voor de rest ook iedereen drijven/varen en hoefde Stefan geen boten/mensen te bergen. Dat zou een behoorlijke uitdaging kunnen zijn geworden, met de mini keerwaterjes en snelle stroming.

ww rur 20190317 1

 

ww rur 20190317 1

Volgens mij waren we sneller over het water dan over de weg. In ieder geval no time waren we bij het eindpunt. Daar snel omgekleed en mijn auto opgehaald. Tegen de tijd dat we terug waren, was de rest alweer vertrokken, dus helaas geen sterke verhalen van de tweede groep kunnen vernemen. Gelukkig had Rien een oogje op mijn boot gehouden.  Zo heerlijk gevaren dat ik besloot om mijn boot te verkopen. Bedoel mijn Remix, want mijn ‘nieuwe’ rapid past toch een stuk beter bij me. Als aandenken van de dag nog even onderweg een foto van auto met boot laten maken ☹.

Leon

 

Traject informatie

Instap: na de waterzuivering onder de stad in Monschau

Uitstap: parkeerplaats tussen Dedenborn en Hammer in. Bereikbaar via wegbrug over de Rur: Hier in de buurt. 50.5768061,6.3417973. Een tijdje gezocht. Wist dat Hammerfalls te kort zou zijn. Sanne vond op Marks website instap bij het stuwmeer. Leek ons ook wat overdreven. In Dedenborn vonden we plek waar geen keerwater te bekennen was. Dit was
ok. Weiland invaren. Bij deze waterstand voeren we dit stuk in 1,5 a 2 uur. Ik herkende uiteindelijk de camping in Hammer als eerder gebruikte uitstap.

Waterstand pegel Dedenborn: 107 cm constant.

 

ww rur 20190317 1