Juniorenweekend 2002
Vrijdagavond om kwart voor zeven arriveren Joost, Anke en de kids als eerste op het Batavierenveld bij Chalet Weekend. In de loop van de avond schuiven ook de andere Batavieren met kroost aan. Nadat een ieder zn tent heeft opgezet en ingericht is het al donker. De blagen gaan naar bed en eindelijk kunnen de glazen tevoorschijn gehaald worden. Wel even iets anders dan de doorsnee vrijdagavond op een wildwaterweekend. De volgende morgen wordt de grote tent opgezet en is het kampement compleet. Natuurlijk zijn er croissants en broodjes. Hans hoeft niet op pad, want alles is besteld en het hoeft alleen maar bij Annemarie opgehaald te worden. Bij het ontbijt even de neuzen tellen. Jawel, de Alpenweek wordt ver overtroffen want we zijn met zesendertig vaarders en niet-vaarders !!!!!! Tijdens het ontbijt wordt er besloten om in twee groepen te varen, maar eerst moet er gepast en verzameld worden. Heb je een helm, spatzeil en zwemvest ?
Blijf even staan, want dan weten we wie alles compleet heeft. Nee, niet weglopen ! Nee, ook niet als je naar de wc moet.
Hoe kan hier nu nog een spatzeil liggen van een boot die meegaat. Hebben jullie je droge kleren bij je ? Heeft iedereen een lunchpakket ? Oke, in de auto. De kleinsten gaan oefenen bij de samenkomst van de Lienne met de Ambleve. De groten gaan een echt traject varen. Niet makkelijk om iets te vinden met al die aangescherpte vaarverboden. Besloten wordt om bij de monding van de Warche in te stappen en de Ambleve te volgen tot iets voorbij Stavelot. De GPS van Joost leidt ons perfect naar het lastig te vinden instappunt. Bij het instappunt staat keurig een bord met veel Franse tekst, waaruit blijkt dat het een officieel instappunt is. Mooi meegenomen.
Als de autos weggebracht zijn, klooien we eerst wat bij een vervalletje. Een aantal junioren weten hier ook aardig raad mee.
De grote groep wordt opgesplitst en gaat op pad. De waterstand is minimaal, maar er kan toch leuk gevaren worden.
Keerwatertje achter een rotsblok, boogslagen maken en achteruitvaren. Het lukt allemaal best. Helaas begint het te regenen. Dat verheugt de feestvreugde niet. We pauzeren in een donker dennenbosje, daar is het een beetje droog. Er wordt links en rechts gemopperd. Om niet al te koud te worden gaan we snel weer op pad. Gelukkig komt er iets spannends. In Stavelot zit een hoge stuw. Na de stuw verkend te hebben, er zit een prachtige geul in het midden, gaan de cracks er stuk voor stuk af. Dat is wildwatervaren.
Onder aan de stuw nemen de meesten de bochtstroming perfect. Sommigen pakken zelfs het bovenste keerwater. Helaas geen tijd om nog een keer te varen, bovendien is de stuw erg glad door algengroei. Na de stuw wordt het waterpeil bedenkelijk lager. De groep valt uiteen. Het is nu gewoon doorharken.
Er wordt geprotesteerd. We willen nog meer stuwen, geen keerwaters !!!! Iets na vijven stapt iedereen toch voldaan uit. Als ook de laatste groep gearriveerd is, worden de boten opgeladen en gaan we terug naar de camping. Inmiddels is het opgehouden met regenen. Op de camping de sterke verhalen uitgewisseld. De kleinsten hebben zo goed geoefend, dat ze besloten hebben om morgen een tocht te gaan varen . met een stroomversnelling ! Het varen wordt al snel vergeten, want er iets anders belangrijks: eten !! En wat voor een eten. Zelf je pannenkoeken bakken op een houtvuurtje, dat mag thuis nooit.
Na een lawaaiige avond, het zijn tenslotte Batavieren, wordt het om elf uur langzamerhand stil. Als alles in bed ligt, kunnen we nog even rustig bij het houtvuur zitten.
Biertje, wijntje, worst. Zo hoort het toch ?!?! De volgende ochtend strakblauw. Na weer een prima ontbijt met ei en spek, natuurlijk gebakken door de junioren, gaat het pakken van de spullen een stuk vlotter. Maar nu is het wachten op Joost, die de barbecuespullen aan het regelen is. De kleinsten gaan een stuk van Coo tot aan Cheneux varen. De andere groep, uitgebreid met drie nieuwe leden, kiest voor Aywaille Comblain au Pont. Dat stuk kennen ze nog van vorig jaar. Voorbij Aywaille de instapplaats van vorig jaar gezocht. Daar aangekomen, vertelt een outdoor Nederlander dat er streng gecontroleerd wordt. Hij raadt ons aan om het officile instappunt in Aywaille te gebruiken. Het noodlot niet getart, dus naar Aywaille. En jawel, tijdens het omkleden rijdt er een auto voorbij met daarin een strenge, officile meneer. Goed dat we met deze ploeg hier instappen.
Na wat eskimoteerpogingen van Karin gaat de hele ploeg op pad. Zoals gezegd was het stuk bekend van vorig jaar. Een aantal leuke vervalletjes en natuurlijk een echte stuw.
Bij de lunchplek ruzie met een Belgische visser. Mag je al nergens varen, zal hij nog even gaan vertellen dat je met een wijde boog om zijn visplek heen moet. Je mist dan wel een leuk vervalletje. Dat doen we dus niet. Na wat gescheld, ziet hij dat hij tegen 17 boten weinig kan uit richten. Hij pakt zn spullen en verdwijnt. Na de lunch moet de jeugd nog door een typische Ardenner bochtstroming (boom !!!).
Maar met de juiste aanwijzingen vaart iedereen dit stuk heel netjes, zonder problemen. We moeten voor Comblain au Pont uitstappen. Als je dan niet mag kanon, dan ga je maar zwemmen. Dus een stukje stroom op lopen en met zwemvest aan naar beneden laten drijven. Ook heel leuk. Terug op de camping de spullen uithangen in de zon en daarna patat en barbecue. De tweede avond verloopt net als de eerste. Het lijkt saai, maar wel erg gezellig. De volgende dag voor het ontbijt eerst krijgsraad gehouden. Wat kunnen we nog varen ? De waterstand en de vaarverboden maken het ons wel erg moeilijk. We willen graag iets met zn allen doen. Dan maar canyoning !!! Vlakbij de camping stroomt een klein, avontuurlijk riviertje. Er loopt een mooi GR pad langs, maar wat nog leuker is je kunt ook door het water naar boven. Zo gezegd, zo gedaan. Praktisch alle junioren lopen door het water omhoog. Klauteren over rotsen en takken en soms tot aan je middel in het water. Maar met het prachtige weer is dat geen probleem. (Helaas nog geen fotos) Cees raakt nog verwikkeld in een watergevecht met de dames van Dijk. Na de wandeling moeten de spullen opgeruimd worden. In de loop van de middag raakt het Batavierenveld langzaam weer leeg. Alleen Joost, Anke en de kids blijven over, want die hebben nog een dagje.
Ron
