Wildwaterweekeinde Ardennen 16/17 november
Wildwaterweekend 15, 16 en 17 november in de Ardennen.
Leuk zon kans om je wildwatercapaciteiten wat op te vijzelen. Met een drietal Erft ervaringen achter de kiezen werd het tijd om het eens wat hoger op te zoeken. Geen betere kans dan een fijn weekendje met een hele grote club Batavieren naar de Ardennen. Iedereen was lekker enthousiast over de hoeveelheid water die in de hoge Lesse zou staan, het gaat goed varen worden. De familie Hagemans besloot nog een beetje aan sightseeing te doen voor ze naar de camping gingen. Met uiteindelijk met maar liefst 22 mensen, een baby en een hond werd het al snel een gezellige bijeenkomst in het chalet. Ach, met een beetje beleid paste het precies. De nootjes, bier, wijn en zelfs vis werden in hoog tempo soldaat gemaakt wat de toon precies tot de goede hoogte deed stijgen. Dit gaat leuk worden, mijn eerste Batavieren weekend. De volgende ochtend nog steeds enthousiast na het overheerlijke ontbijt met eitjes en al erbij. Blijkbaar heeft in de afgelopen jaren een arbeidsindeling ontstaan waardoor de beide Hansen voor het eten zorgen. Complimenten, niets veranderen aan die indeling, aan alles was gedacht.
Met nog steeds een niet erg helder beeld wat me te wachten staat ga ik redelijk blanco de kano in. En dat is maar goed ook, anders was ik misschien niet eens gegaan. Nog maar koud in de boot en de raad om je alleen desnoods aan stenen vast te houden maar zeker niet aan bomen en takken of we komen de eerste versnellinkjes en boompjes tegen. Een liefde kan snel ontstaan. Ik zal jullie niet vermoeien met alle bomen die ik heb meegenomen want dan zou dit verslag op zijn minst 6 kantjes tellen. Maar reken er maar op dat ik een hoop bomen van alle hoeken en standen heb gezien. Ik denk dat ik er misschien hier en daar een heb overgeslagen maar veel kunnen het nooit geweest zijn. En wat ik niet aan bomen heb gezien heb ik wel aan keien meegenomen. Ik zag de anderen schijnbaar moeiteloos door het water heen en weer gaan en bleef zelf maar proberen nog een klein beetje invloed op die boot uit te oefenen zonder enig effect voor mijn gevoel. Op een gegeven moment zijn we even de boot uitgegaan om van bovenaf naar een passage te kijken om te beslissen hoe we die zouden moeten varen. Van bovenaf ziet het er zo veel enger uit dan als dat je erin zit. De moed zonk me in mijn kanoschoenen en met knikkende knietjes ging ik weer de boot in. Dat ik halverwege achterstevoren de passage doorging verbaasde me niet echt en dat ik daarna nog ging zwemmen ook niet echt. Gelukkig kan Hans naast het ondersteunend koken ook nog prima beginnelingetjes redden. Petje af, hij heeft van al die reddingen toch flink wat spierballen erbij gekregen.
Na de broodnodige lunch werd het iets rustiger varen. In ieder geval was de Lesse er iets breder zodat ik iets meer tijd kreeg mijn pogingen de boot te manoeuvreren te vervolmaken. Echt helemaal total loss de boot uitgestapt op het eindpunt. Door alle nieuwe indrukken besloten Dennis en ik spontaan om maar even een grote omweg te maken naar de camping. Helaas zat Rien ook niet echt op te letten en reed hij gedachteloos achter ons aan wat hem nog meer extra kilometers opleverde. Een flink verdiend koud pilsje in de warme hut doet dan toch wel erg goed en doet je een hoop vergeten. Ach, misschien viel het toch nog allemaal wel mee en ga ik er nog eens de humor van inzien. Peter had zijn vrije dag goed benut met het zoeken van een geschikt cafeetje en Alda en Myrthe waren bij gebrek aan opening van de grotten van Han maar de ruimte ingegaan.
Met vereende hak- en schilkrachten werd het eten in elkaar geflanst. Een heerlijke stoofpot die op Hans toch wel een heel sterke uitwerking had. Na alle geluiden en vreemde overheersende geuren die hij te voorschijn wist te halen werd unaniem besloten dat hij in het vervolg toch maar bij de heftige snurkers ingedeeld moet worden. Kunnen ze elkaar wakker of slapend houden met hun geluiden. Jan wist de stemming er pittig in te brengen door iedereen naar zijn/haar hoogtepunt van de dag te vragen. Er kwamen heel wat hoogtepunten voorbij Na een opstopping mocht Hans zelfs zijn buisje niet meer door het gaatje stoppen. Flauw hoor. Menno heeft zelfs nog een nieuwe passie erbij gevonden: hoe bestuur je een kind en een hond op afstand.
Oke, hij moest Kim (en Fred) wel even een tijdje van dichtbij bekijken maar toen had hij het gevonden. Toen Kim de volgende ochtend wilde gaan huilen maakte hij zon fijne opmerking dat ze acuut ophield. Gelijk kregen Menno en Saskia het aanbod van Peter om eens een weekendje op te passen. Of ze echt enthousiast waren?
In overleg werd er besloten om ook de tweede dag op de boven Lesse te gaan varen. Niet geheel op mijn gemak toch maar weer de boot ingestapt voor dezelfde uitdaging als gisteren. Omdat ik gisteren zo bezig was met mijn boot overeind te houden leek het nog steeds een heel nieuwe rivier voor mij. Maar voor de verandering lukte het me af en toe om de boot die kant op te krijgen die ik wilde. En verrassend genoeg heb ik een hele boel bomen laten staan zonder te omhelzen. Vandaag was keiendag. Hoe ik ze elke keer toch weer wist te vinden is me nog steeds een raadsel. Een brede rivier, een steen en ik weet hem te vinden. Volgens Menno ben ik er erg goed in om smekend naar hulp te kijken. Blijkbaar met groot succes. Ik ging half om en Peter was net snel genoeg bij me om me aan zijn boot weer op te drukken zodat ik er niet uit hoefde. Mijn peddel werd met een andere boot gebracht en ik kon weer verder. Telt dit nu wel of niet als zwemmen. Hoe dan ook, ik heb vandaag een stuk minder water gehapt dan gisteren.
Ergens toch wel blij dat er bij de lunchplek een auto stond. Moe maar voldaan gegeten en me lekker omgekleed.
Het grootste gedeelte van de groep is de Lesse verder af gaan varen en volgens de verhalen was Rien na een kleine aansporing erg enthousiast aan het spelen geslagen. Veel leuke verhalen gehoord over de belevenissen tijdens het drankje na het varen en het opbinden van de boten. Redelijk bijtijds zaten we toch weer in de autos op weg naar huis. Na een laatste gezamenlijke eetpartij bij de frietboer ging de groep uiteen. Nog even de boten wegbrengen en dan lekker naar huis. Een gedenkwaardig maar heerlijk weekend met een hoog gehalte aan nieuwe ervaring. Ik had het geloof ik toch niet willen missen. Op naar het volgende weekend.
Trajecten en waterstanden:
Eerste dag Boven Lesse, 38.7 kuub bij Gendron.
Tweede dag Boven Lesse, een fractie lager.
