De Trôs Marets is de heilige graal van wildwatervarend België. Zij is het kleine, maar steilere en heftigere broertje van de Hoegne (de Cascatelles op de Hoegne uitgezonderd, want dat is wel het wildste van de heel België).
Vanuit hetzelfde brongebied op de hoge Venen stroomt de Trôs Marets als een smalle raket naar het zuiden richting de Warche. Deze beek staat bekend om z'n diepe (25 meter) kloof met serieuze drops en slides van 2 tot 4 meter (uieteraard geen alpen kloof, maar toch!). De rivier is in 2007 opgenomen in het Derogatie regelement en mag bij een waterstand boven de 80 cm op de Hoegne (peilschaal Belleheid) bevaren worden. Bevaarbaar is hij echter pas rond de 90 cm (of 80 cm sterk stijgend) en veel hoger moet hij dan ook weer niet zijn.
Een bevaring zonder verkenning vooraf is onverantwoord, op veel plekken zit hout, keerwaters zijn schaars en de rivier is smal en heel snel. Als er een boom in de kloof dwars zit, heb je een serieus probleem. Voor een goede indruk vanaf het water, lees het verslag uit 2007 en type op utube de zoekwoorden "kayak tros marets" voor een aanvullend aantal Nirjhara filmpjes.
Vanwaar deze introductie? Awel, we gaan de Trôs Marets doen vandaag en er wordt ook nog gevaren. Anke en Sanne organiseren een wildwandelweekeinde en ik heb ze kunnen interesseren voor een tocht op zondag langs de Trôs Marets. Een ideale verkenningsoptie voor een mogelijk toekomstige vaarpoging.
We verzamelen bij de regulier kajak instap aan de Route de l'Ancienne Douane (van Hockai naar Xhoffraix, twee langlauf dorpen op de hoge Venen). Het vrouwenteam (Anke, Sanne, Marlou, Laura en Annelie) hebben de zaterdag al een toch langs de Ninglingspo (klassieke kabouterbeek met watervallen, helaas verboden te varen) gemaakt en staan al op ons (Joyce, Saskia, Hans en ik) te wachten.
We besluiten de route stroomafwaarts te beginnen, in de vaarrichting dus.
De vlakke start, in de verte de eerste blokken
De Trôs Marets begint hier smal (dat blijft zo tot vlak voor het einde). Er staat amper water en als ik niet beter zou weten, zou ik dit als oninteressant en te smal klassificeren. Een paar honderd meter verder begint echter het verval toe te nemen en daarmee ook de rotsblokken. Ik herinner het me nog als een wit lint vol golven met overal blokken, die honderden meters verderop eindigt in een flinke slide waarachter het eerste keerwater is te vinden. Daarvoor is stoppen eigenlijk geen optie.
Ons wandelpad is minder pittig maar vereis toch ook aandacht en voorzichtigheid, vooral omdat de ogen vooral gericht zijn om de bedding van de Trôs Marets. Die krijgt steeds meer verval en even laten zien we de eerste slide. Her en der zit wel hout, niet altijd te ontwijken.
Dan gaat de hoofdweg steil omhoog, rechtsaf volgt een single track de rivier. Hier volgt "de kloof" van de Trôs Marets met verblokking, slides en watervalletjes tot 4 meter hoog. Onder de vallen meestal ruimte tot stoppen, voor de vallen niet.
Van boven is eel te zien dat er hout in zit, maar niet duidelijk of, en bij welke waterstand, je er onderdoor en/of overheen kan. Daarvoor moet je echt naar waterniveau afdalen. Wij passen daarvoor.
Na de kloof wordt de rivier wat makkelijker met nog een paar verblokte en stijle vervallen.
Bijna overal zit wel wat risicovol hout. Een integrale verkenning voordat je gaat varen lijkt noodzaak.
Op een wat minder heftig deel laten we onze proefvaarder los voor de foto's, zonder vaarfoto's immers geen website toegang
Vlak voor het einde van de Tros Marets gaat een verrektes steil pad rechts omhoog, onze retour loopt over de heuvelkam door een meer productibos achtig deel maar ook een paar smalle paadjes die ogenschijnlijk over prive terrrein gaan.
Rechts beneden zien en horen we de Trôs Marets.
Bovenop en uit de wind lunchen we.
Eenmaal weer op de hoogte van onsstartpunt, steken we de Route de l'Ancienne Douane over en gaan op zoek de bron van de Trôs Marets op de hoge venen. Ook nu eerst een kilometer breden paden door een produktebos, maar dan zijn daar de hoge venen met hun planken paden die niet altijd even veilig zijn. Waar de Trôs Marets zijn water vandaan haalt wordt hier snel duidelijk.
Het uitzicht vanaf de hoge Venen richting Malmedy is schitterend
Dan bereiken we het hoogste punt van onze tocht en horen de prille Trôs Marets ruisen. Eenmaal overgestoken volgen een een smal graspollenpad waar ooit eens een planken pad heeft gelopen. Nu springen we van pol tot pol om de voeten droog te houden.
Eenmaal terug zoeken we de kroeg bij de langlauf piste van van Hockai op. Hij is open en heeft warme choco en bier. Onze dag is goed.
Groet, Menno
Gelopen route: https://www.outdooractive.com/de/route/wanderung/belgien/tro-maret/104616441/
Daarbij aangetekend dat we op de hoge venen een grotere lus (verder noordelijk doorgelopen) gelopen hebben om bij de echte bron van de Trôs Marets te komen en op het laagste punt hebben we een kleine detour gemaakt. Al met al was de route 14 km lang.
