Het tweede lustrum BOCW is een feit: Het open canadeesweekend 7 tot 9 maart 2014 dag 1:
Woensdag voor vertrek wordt er eerst nog volop overlegd of het weekend wel door moet gaan. De groep is klein en de waterstanden bedroevend laag. Het voorspelde weer is echter veel te goed om niet te gaan varen. Als snel wordt dan ook de knoop doorgehakt, we gaan...
Vrijdag avond arriveert iedereen boven verwachting ongeveer op tijd. Woensdagavond waren de boten al verdeeld en met een klein groepje waren we dan ook snel op weg naar Anemarie in Châlet Week-end. De beslissing waar de gingen varen werd zoals vaker pas de ochtend zelf gemaakt. Over Boy's voorstel om de Salm te gaan varen hebben Anke en ik ons veto uitgesproken, dit vonden wij wat teveel van het goede. Uiteindelijk werd het de West Ourthe. Bij het instappunt was het een drukte van belang, een grote groep Nederlanders maakte vanuit de Goudse Peddel en Brandsport de eerste meters op wild water. Gelukkig was er bij het instappunt ook een breder stuk water met amper stroming, zodat Anke in ik vast konden oefenen terwijl de auto's werden omgereden. Een open Canadees vaart toch heel anders dan een kajak en zelf al anders dan de SunKosi van vorig jaar. Het koste ons dan ook enige oefening om netjes keerwaters te varen ipv noodstops te moeten uitvoeren om niet de kant te rammen.
De samenwerking verliep steeds beter en al snel konden wij de beginnende kajakkers makkelijker ontwijken dan zij ons. Na ons enige tijd bezig gezien te hebben snapte Boy wel waarom wij niet direct op de Salm in hadden willen stappen. Na dat de chauffeurs terug waren was het tijd om ons rustige oefenstukje te verlaten en onze net geleerde vaardigheden op meer stromend water in de praktijk te brengen. Dit ging best goed, de meeste keerwaters die we wilden halen konden haalden we ook, al was het niet altijd voor de schoonheidsprijs. Op een gegeven moment waren we iets te veel aan het opkanten bij het invaren van het keerwater waardoor de zijkant van de boot water schepte, zwempartij één van de dag was een feit.
Het grote voordeel is van een open Canadees is wel dat ze er snel uit bent en dat als je om bent geslagen je de boot ook binnen mum van tijd weer gehoosd hebt. Wij waren dan ook al klaar met hozen voordat de mannen aankwamen om foto's te nemen en te kijken of we nog hulp nodig hadden.
Een stukje verderop bleek een keerwater een stuk ondieper te zijn dan verwacht, hierdoor raakten we uit balans, kantelde de boot en vielen we voor de tweede keer uit de boot. Tot groot plezier van een aantal mannen. Zwemmen kan je het niet echter noemen als het keerwater slechts 5-15cm diep is...
Rien en Cees F haalden netjes alle keerwaters. Cees V en Boy waren zich ondertussen enigszins aan het vervelen op het water door het gebrek aan leuke speelplekjes. Het weer maakte echter veel goed met gevoelstemperatuur boven de 20 graden.
Dus helemaal perfect en een groot contrast met vorig jaar. Het meest spectaculaire van de rivier was een stuwtje. Iedereen kwam hier zonder grote problemen vanaf, alleen schepte onze boot zoveel water dat de boot half vol water stond. Een boot wordt hier een stuk instabieler van, gelukkig konden we met wat steunen de kant bereiken om te hozen voor we opnieuw om zouden gaan.
's Avonds moest er natuurlijk nog bier worden gehaald, waarna begonnen kon worden aan de Kip Kerrie a la Rien. Dit bleek een zeer geslaagde combinatie. Na het eten heeft Cees V zijn accordeon erbij gepakt, al bleek de gezamenlijke tekst kennis een beperkte factor om mee te kunnen zingen. Het was in ieder geval een gezellige avond.
Iedereen bedankt voor het gezellige weekend en speciaal Rien en Hans P bedankt voor de goede organisatie en Hans voor het mogen lenen van zijn boot.
Groeten Sanne
