Morgen doen we een "erstbefahrung" op de Vesdre en daar moet je, je toch gedegen op voorbereiden. Per mountainbike verkennen we het gebied rondom Eupen, staan bovenop de Wesertalsperre, hier wordt morgen het water van de Vesdre (=Weser) gelost. Diep beneden ons zien we hooguit een kuubje uit de stuwdam komen. Morgen 7 kuub, zeggen ze.
We verkennen de Vesdre, maar in het prille groen is er weinig van te zien, alleen de stuw na de eerste brug voor het dorp is te vinden. Wel komen wee in het Hertogewald de Helle en de Soor tegen, veenbeken die het standaard niveau van de Ardennen ontstijgen en vroeger bijna in een adem genoemd werden met de Hoegne. Helaas zijn ze tegenwoordig verboden, ook met derogatie papieren.
Aan de beddingen vol grote keien en het verval kunnen we wel aflezen hoe het hier met veel water aan toe kan gaan, misschien dan toch ooit een bandit run? Nee, niet verstandig, dan gooien we onze glazen in. Laten we hopen dat het ooit weer zal mogen.
50 km en bijna 1000 hoogtemeters verder zit onze verkenning erop en vertrekken we moe maar voldaan naar een gestripte molen in Kanne.Tösse Jeker en Maos serveert die avond een goede steak en samen met de late arrivals anke, Jorien en Cees F doen we nog een laatste biertje in de woonkeuken van Hans.
De volgende dag rijden we om half tien weg en een klein uurtje later staan we nu onderaan de Wesertalsperre, nu echter in een grote rij omkledende en omrijdende Belgische, Duitse en Nederlandse kanovaarders die allemaal komen profiteren van de derogatie-waterlossing op de Vesdre. Nirjhara is er ook met circa 25 vaarders, we wisten geeneens dat ze er zoveel hadden ;)
Even snel omrijden naar het frietkot aan Rue Perkiets en dan kunnen we weg in een groen oase. 7 kuub is ok, maar niet overdreven veel. Maar het eerste deel is wat smaller en verblokter dus we kunnen leuk spelen.
Anke zoekt een walsje uit om te testen, de wals wint en Ank rolt. In tegenstelling tot een klassieke Batavieren tocht varen we nu wat sneller door om nog een second run double fun te kunnen doen (het water loopt van 10 tot 4).
Toch zitten we al snel achteraan en worden we regelmatig ingehaald door grote groepen. De Vesdre kleurt bont in een groene tunnel.
tot het dorp zit de meeste verblokking, in het dorp de meeste stuwtjes.
Alleen middenin dragen we een stuw van een meter met 2 meter zog om. Niet zozeer omdat het niet echt zou gaan, maar meer uit principe, een loodrechte klepstuw tussen twee loodrechte muren is niet gemaakt om te bevaren. Het doet Cees en mij wel pijn, maar het is ook wel lekker om mijn voeten te ontspannen. Het lijkt wel alsof mijn rodeo boot gekrompen is.
De moosite stuw zit een paarhonderd meter na de omdrager. Een mooie glijer met daarna een semi-auto-boof van 2 meter hoog. Anke voelde zelfs haar rug, goeie boof Anke! Hoewel anderen toch nog steeds heel diep kunnen gaan...
Door het dorp lijken we wel in begisch industrieel erfgoed beland te zijn, wel heel apart om hier per kano doorheen te trekken
Na het dorp nog diverse speelplekjes, maar dan wordt het minder en is het doorhakken naar het einde.
Wie heeft er nog zin voor een second run? 4 gegadigden en twee bunnies. Dat kan niet beter.
Snel worden 6 boten op de espace gebonden en met 6 man erin zijn we 10 minuten later alweer aan het beginpunt. Jorien en Saskia rijden de auto's terug, wij gaan voor de double fun run.
Deze tocht komen we geen enkele andere groep meer tegen terwijl we toch redelijk wat spelen. Om kwart over vier uur zijn we weer op het eindpunt. Omkleden, binden, frietje en biertje, Tju naar onze Nirjhara makkers en op naar de molen, fietsen inpakken en 8 uur thuis. Hoe mooi kan zo'n korte vakantie toch zijn!
Menno
