Update 20230312: er zit een heel gevaarlijke boom zo'n 10 min voor de uitstap in Pont, details op Wildwater Kajak België
"Er komt water aan", meldt Menno donderdagochtend. Veel mensen mailen, vooral over zondag en over de Boven Rur. Uiteindelijk zijn het Sanne, Mark en ik die niet op zondag, maar op zaterdag vertrekken. En dan niet richting de Boven-Rur, maar richting de Amel. De Rur ligt te hoog en daar ligt de neerslag in witte vorm te wachten op hogere temperaturen. Leuk, eens iets nieuws uitproberen en toch nog de kans om in 2017 gebruik te maken van de derogatie.
Nog even de sticker op mijn boot plakker. Sanne is vanwege de sticker verplicht om de Diesel mee te nemen, daar prijkt de Belgische driekleur al op. Sanne en ik lagen prima op schema om Mark om 10.30 bij de uitstap te ontmoeten, maar helaas liepen we onderweg wat vertraging op. Vlak voor Maastricht hoorde ik ineens gebonk en keek in mijn spiegel en zag dat de Diesel van Sanne zich had losgemaakt van de auto. Gelukkig was die boot zo slim om niet midden op de weg te gaan liggen, maar veilig in lengte richting in de middenberm. Ik stuur de auto de vluchtstrook op en daar denken we even na wat te doen. Uiteindelijk lijkt de enige optie te zijn om de 2 banen vanaf de vluchtstrook naar de middenberm over te steken en de boot te halen. Het is zaterdagochtend en er zijn genoeg momenten waarop je heen een terug kan komen voordat de volgende auto komt. We spreken af wie welke punt pakt en sprinten op en neer. Daarna opnieuw opbinden en gelukkig zonder schade aan boot/auto/ons of mede weggebruikers kunnen we weer verder. Toch vervelend om dit na ruim 15 jaar varen een keer mee te moeten maken.
Bij de uitstap zit Mark al klaar in zijn kano kloffie. Wij mogen binnen in de verwarmde camper omkleden. Het water stroomt goed dus dat belooft wat. Ondanks onze aarzelig wil Mark echt naar de bovenste instap 18 km verderop. Dat soort afstanden heb ik al lang niet gevaren en bevallen me meestal slecht, maar uiteindelijk blijkt het een goede keuze te zijn.
Het meanderen lijkt hier uitgevonden te zijn. Er zit vrijwel geen golfje in het eerste stuk, maar wel een en al bochtstromingen. Dit stuk rivier is meer geschikt voor slalommers dan voor playboaters. Af en toe komt het sturen echt op centimers aan. Ik had net gezegd dat het grootste gevaar was dat je een tak in je oog zou krijgen. Niet veel later gebeurde dat dan ook bij mij.
De eerste tekenen van bevers laten niet lang op zich wachten en we moeten ook regelmatig omdragen. 3 keer voor een te lage brug, veel vaker voor bomen. Er zijn gelukkig ook veel bomen waar we wel langs kunnen.
Het was genieten om door de mooie omgeving te varen alsof je een vaartocht door een park maakte.
Langzaam aan werd de rivier wat uitdagender, inclusief wat leuke surfgolven/walsen. Sanne's handen werden te koud om foto's te maken, dus van het meest interessante deel qua vaarwater is er alleen tekst. De eerste vervalletjes dienden zich aan. 2 ervan waren heuse beverdammen.
Ook hebben we 2 echte beverburchten gezien waarvan er een enorm groot was. Op het mooiste verblokte stuk moesten we er halverwege weer uit voor een boom. Mark heeft geprobeerd deze los te zagen, maar dat ging toch niet lukken. Onze enige langere pauze hebben we toen meteen maar gehouden.
Sanne beleefde als enige een spannend moment bij een van de vervalletjes. Deze bevatte een tweede trapje terwijl je half het gevoel had dat je er al door was. Sanne is ondertussen een geoefend walshanger, dus wist ze hier goed op te reageren. Bij een ander stuwdammetje kozen we de plek het meest stroomafwaarts om te varen. Toen ik beneden was zei ik tegen Sanne dat ze echt goed in de hoek moest varen omdat ik ineens een hekje zag (dat ik waarschijnlijk ook al geraakt had). Sanne voer het hele hekje voor het gemak maar los. Had Mark daar geen last meer van.
Het laatste bruggetje was hoog genoeg om onderdoor te varen. Er hing wel een kabel onder die maakte dat je goed moest sturen. Ook dat lukte ons allemaal, weer een uitdaging volbracht. Leuke nieuwe rivier, vanwege het vele uitstappen erg prettig dat we maar met z'n drieen waren. Daardoor konden we het tempo erin houden.
Na afloop nog een leuk ingericht Duitstalig cafe gevonden waar we alles nog even konden nabespreken. Daarna weer richting Nederland.
Anke
Peilschaal L7280 Montenau: 71 cm
Traject Amel tot Pont (Derogatie traject) (korter kan met alternatieve instap on Montenau en uitstap in Ligneuville)
Prima waterstand. Stroomt hard genoeg door en je kan nog wel onder een groot deel van de bomen door.
