Verslagen Vlakwater

Arrangement voorjaar 2001

Na 3 vrijdagavonden oefenen in het zwembad moest het er eindelijk maar eens van komen. Echt water onder de kiel! De grootste arrangement groep van de laatste jaren (15+) begint aan zijn eerste vlakwater tocht.

Door de koeienschurft mag er in de natuurgebieden niet gevaren worden. Het originele plan om naar de Weerribben in Overijssel te gaan gaat dan ook niet door.

Een ander natuurgebied gezocht dus, Marie-Louise komt op het lumineuze idee de Utrechtse grachten onveilig te maken. Nu eens niet langs de grachten slenteren maar erdoorheen dobberen.

De weerribben leek mij wel leuk, ooit een keer op de ijzers gedaan en nu per kajak, dat is zelfs voor een fervente vlakwaterhater als ik nog wel leuk. Zeker omdat ik dan de vaarkunsten van de arrangement leden kan aanschouwen en zo een beetje de mogelijkheden voor de wildwater tocht volgende week kan inschatten.

Helaas, het wordt Utrecht, dat is even bijten maar een veel beter alternatief is er niet. Er is geen Batavier te vinden die mee wil naar het wilde water en ik wil toch wat meters maken. Utrecht, here we come!

zondagochtend 9.00 uur wordt verzameld en opgeladen. Helaas ben ik de camera's vergeten  dus geen beelden van 8 auto's en trailer, allen volgeladen met lange sloepen. Wij gaan even de camera's in Lent op halen en sluiten ergens halverwege Arnhem - Utrecht weer aan in de karavaan.

Eenmaal aangekomen in Utrecht draaien we eerst wat rondjes op de rondweg, waarom zou je ook in een keer naar de plaats van bestemming rijden, je moet zo'n dag toch een beetje zien te vullen. Na 10 kilometer rondweg wordt de kart nogmaals bestudeerd en met een andere voorrijder wordt uiteindelijk de instapplaats bereikt.

Vlak achter de Galgenwaard kun je naast een kano verhuurbedrijfje op een groot grasveld met bijbehorende parkeerplaats perfect instappen.

Al met al duur dat wel een klein uurtje hoor, voordat je zo'n 30 man allemaal in een boot hebt.

Eerst een tijdje rechtuit door een lange vaart.

Van alles geprobeerd maar die hond van Cees en Jantien wilde niet luisteren, hij was het water niet in te krijgen, gelukkig gaat hij  mee op de alpenweek, daar krijgen we hem nog wel aan het zwemmen. Als Jantien er achter komt wat we vorig jaar allemaal met Senna hebben uitgespookt!

Vooral die grachten waar boogbrug op boogbrug volgt levert mooie beelden op, af en toe zie je een brug in een brug in een brug in een brug...

We naderen de Dom, en daarmee ook de terrasjes...

Na diverse leuke vaarten en grachtjes bekeken te hebben blijkt er net een terras open te gaan. Dat is toch wel een voordeel ten opzichte van die wildwatertochten, die terrassen op de lunchplek. Iedereen flikkert z'n boot ergens op de kant en duikt op de koffie, appelgebak en zelfs duveltjes af.

Na een uurtje terrashangen begint Saskia weer onderkoelingsverschijnselen te krijgen en moeten we verder.De grachten worden steeds leuker en smaller.

Na de pauze draaien we steeds rechtsom en komen door grachtjes met doorzichten die een voetganger altijd zal missen. Er zit een gracht bij waar vroegere Utrechtenaren pikante beeldhouwwerkjes geplaatst hebben.  Het is er mooi en het stinkt geeneens al te erg.

Dit ziet een voetganger dus nooit, het is dan wel geen prachtig natuurgebied, culturele verrassingen zijn er toch wel.

Er wordt wel regelmatig op de kaart getuurd, er wordt zelfs de weg gevraagd aan voorbijgangers, maar uiteindelijk lukt het toch om door steeds rechts af te blijven gaan weer terug te komen op de vaart waarop we begonnen zijn. Tegen die tijd lopen er al wel wat vaarders op hun tandvlees zodat de sleeplijn van Jan-Willem goed werk verricht.

Al met al een leuke tocht die laat zien dat ook zonder de natuurgebieden vlakwatervaren een mooie tijdsbesteding kan zijn.

Menno