De Dommelvaarders
Het is al weer een lange, mooie zomer geleden als 9 Batavieren gevolg geven aan een oproep van Simone om zich te verzamelen langs de coördinaten van het Belgische Neerpelt, in de buurt van afslag N74.
Het is dan 26 juni en er ligt een stralende zomerdag voor hen in het verschiet. Simone heeft een tocht van ca. 15 kilometer uitgezet: vanaf Neerpelt tot aan de Venbergse Molen. In Neerpelt is een comfortabele instapplek.
Er is parkeergelegenheid, een houten vlonder en een WC-tje voor de laatste boodschap.
Zo tegen tienen gaan de zonnepetten op en de boten te water. In de zomer is de Dommel druk met plezierkanovaarders en roeibootjes. Maar wij zijn de meute voor en is het vooral op het eerste gedeelte heerlijk rustig.
Het water is kristalhelder en op de bodum groeiend allerlei interessante plantjes, ze wuiven met de stroom mee.
We meanderen door een gevarieerd landschap: dromerige koeien in de wei of met de pootjes in het water, schaduwrijke bossages, mooi hoor! Ook het water is heerlijk van temperatuur. Dat ondervindt de schrijfster dezes aan den lijve als ze door een onhandige manoevre -onder een heel laag bruggetje door- te water raakt.
Ergens halverwege is het tijd om even de benen te strekken en de lunch te verorberen, ook hier vinden we een plek met een in- en uitstapvlonder.
De laatste 8 kilometer varen we door het natuurgebied De Malpie. Het gebied is bekend om de heide en de vennen, maar langs het water staan veel bomen en struiken: op zo’n warme dag heerlijk koel.
Hoe dichter we bij de Venbergse Molen komen, hoe drukker het wordt. Houten vlotten met kinderen –vast op kamp-, roeibootjes met gezinnen, hond en picknickmand en jonge lieden in verschillende stadia van luidruchtigheid en al dan niet in of uit hun kano.
Maar iedereen laveert welgemoed langs elkaar heen.
Ook bij de molen is het een drukte van belang. Als iedereen de boten uit het water heeft en opgeladen, spullen ingepakt, sluiten we de dag –zeer tevreden- met een aperatief op het terras van de Venbergse Molen.
Marij Steenbeek
