In september 2008 vaarde ik een rondje Oss met Stefan, ik vond het tijd dit mooie rondje vlakbij huis te herhalen. Omdat ik een andere instapplek ambiëerde mailde ik naar MKV-Oss of het mogelijk was bij hen in te stappen. Met als gevolg dat wij de zondag met een aantal MKV 'ers het rondje gingen varen.
We, dat wil zeggen Jan, Nanda en ondergetekende reden rond 9 uur weg van het clubhuis in de auto van Jan. Maar helaas op de A73 zei Jan plots dat hij nu wist dat het aan de koppakking lag. Een grote stoomwolk bleek uit de uitlaat te komen en we keerden terug naar de loods, waar Jan zich door zijn dochter zou laten wegslepen.
Nanda en ik gingen toch naar Oss en voegden ons daar bij Kees, Hans en hun Jan, doorgwinterde toervaarders. De route was niet ingewikkeld, maar zij konden ons van extra info over de omgeving voorzien en het bleek weer eens erg leuk om met nieuwe mensen te varen en te praten. Behalve de drie mannen, kende ik Nanda namelijk ook nog niet.
We vaarden noordwest waarts (te voelen aan de wind) over het kanaal, voorbij Macharen. De MKV 'ers hadden bedacht dat het tegen de wind invaren lekkerder is dan wind mee, en eigenlijk hebben ze heel erg gelijk.
Daarna ging het stroomaf en wind tegen over de Maas. Stroomopwaarts kon ik het haventje bij Maasbommel zien, waar Stefan, Dick en ik om Hemelvaartsdag zijn uitgestapt na een tochtje vanaf de loods. Ik ben benieuwd of en met wie Stefan de tocht heeft voortgezet op Moederdag en tot waar ze gekomen zijn. En of hij op 9 juni het einddoel: de loods weer zal bereiken per kano.
Het gebied om de Maas was heerlijk landelijk. Langs de Maas staan bomen en Hans legde me uit dat die ooit geplant zijn als bakens voor de schippers. Aangezien eerder bij Beers bij een overvloed aan water het water het binnenland in werd gelaten, waardoor de vaargeul markering nodig had. Nu is de Maas door stuwen gereguleerd en zijn de bomen niet meer nodig, gelukkig staan ze er nog wel. We passeerden het pontje van Oijen en een stukje verder, voor de stuwen van Lith, gingen we linksaf een oude Maasarm in bij Lithoijen. Daar moesten we op een gegeven moment overdragen. Tijdens het overdragen kwamen twee tienermeisjes door het gras naar ons toe, of we misschien een kopje koffie wilden. Daar zeiden we geen nee tegen. Het bleek dat we hier een georganiseerde wandeltocht kruisten en die meiden alle wandelaars ook koffie aanboden. Fijn, dat soort initiatieven!
Nu vaarden we verder over de Teefelense wetering langs weilanden, rietkragen en bomen. Weer erg mooi. En voor het wisten waren we weer bij de club en hadden we er 17 km opzitten en waren we bijna 4 uur onderweg geweest.
En het weer? Prima kanoweer met zo'n 15 graden, flinke bries, even de zon en het regende pas nadat we waren uitgestapt.
Natuurlijk hebben we de mannen een tegenbezoekje voorgesteld, bijvoorbeeld vanaf de club naar de Kraaijenbergse Plassen, ook voor ons nieuw kanowater. Of misschien een tocht van de ene naar de andere club, dat is minder dan 40 km over water weet ik nu.
Mogelijkheden te over...
Matthea
