Een erstbefahrung, ik kijk er al naar uit, eindelijk weer een nieuwe rivier varen, de Swalm. Nee, ik ben niet abuis, deze wildwater adept gaat nu toch echt een vlakwater slootje in Nederland bevaren. Vorige week was het nog 27 graden, de mussen vielen dood van het dak en geen enkele kans om water in Ardennen, Eifel of branding aan de kust.
Dan maar eens de Swalm, foto's leken leuk en we lenen gewoon de topo duo van Harry om onszelf, of eigenlijk ons-samen op de proef te stellen.
Ik geef ons dus op bij Peter en heb dat nog niet gedaan of er wordt windkracht 6,7 west aan de kust voorspeld. Heb ik dat weer, is er branding, zit ik op het vlakke water ;)
"Aanwezig om 8.30 zodat we om 9 uur kunnen vertrekken". Ach, dat ken ik, wij kunnen wel kwartiertje later komen, voordat iedereen is uitgepraat en gedacht hebben wij de boot er al lang op liggen en moeten dan toch nog wachten op de rest. Toch blijken we nog relatief bij de eersten te horen, Ben en son, Henk, Peter, Gert-Jan en Maurice zijn er al maar Hugo, Rien, Colette en Nonja moeten nog komen. Ruim op tijd dus en na wat gejongleer met boten en trailer vertrekken we uiteindelijk met 3 auto's en een trailer naar de Swalm.
Er hang een flnike grondmist, en de witte wieve glijden over de Maas, het water is warmer dan de buitenlucht. Brrrrr.
Eenmaal in het bos achter Swalmen breekt het zonnetje echter door de bomen en is het prettig wachten totdat de auto's zijn omgereden.
Stroomop is een waterval, een overstortje van een zijtak die uit het bosbad komt, ik ga even verkennen maar besluit toch dat dit, ook met topo duo niet gaat lukken, wel is direct duidelijk dat dit niet een klassieke vlakwater rivier wordt. Boven de instap zie ik een paar haakse bochten en bomen over de rivier, stroomaf ziet het er wel recht uit, maar ik vermoed dat er om de bocht toch wel wat lekkers in het verschiet ligt. Misschien wel een Baybach (-;)
De afvalresten worden aan argeloze voorbijgangers opgedrongen
Dan is het weer tijd voor vertrek, met zulke kleuren op het water zullen we dat ijsvogeltje wel nooit zien
Het bos past zich aan, aan de Swalm
