Trektocht Denemarken 2001
Ik was eigenlijk te laat met aanmelden maar heb gelukkig toch nog een startbewijs kunnen bemachtigen. Na de introductieavond in IJsselstein had ik een beetje idee wat ons te wachten ging staan maar de feitelijke happening is toch meestal anders dan de voorstelling die je vooraf maakt.
Op 4 augustus vertrok ik 's-ochtends vroeg samen met mijn clubmaatje Marie-Louise in de stromende regen richting Denemarken. Onderweg zat het niet mee want in Duitsland werden we regelmatig geconfronteerd met files. Niet echt leuk dus maar om 17.30 uur arriveerden we toch als een der laatsten op de fraaie camping waar het basiskamp was ingericht.
's-Avonds vond er een briefing plaats en werd het Duitse weerbericht dat op dicteersnelheid voor watersporters wordt voorgelezen secuur afgeluisterd. De verwachting voor morgen: wind ZW 5 met uitschieters naar 6/7, buien en kans op onweer. Het ziet er dus slecht uit en de plannen moeten worden bijgesteld.
De volgende ochtend stonden we met relatief mooi weer op en we vertrokken voor een rondje Thuro. Het voordeel daarvan was dat we een deel van de tocht redelijk beschut konden varen. De wind trok aan tot kracht 6 hetgeen door de vele ondiepten ter plaatse korte steile golven veroorzaakte. We maakten een stop bij kasteel Valdemars waar toevallig ook een soort fietsvierdaagse langskwam. Genoeg te zien dus maar hier kregen we ook de beloofde regen ruim op ons dak. De terugtocht verliep gladjes en bij een gezellig hapje/drankje werd nagepraat. Het weerbericht voor de komende dagen is niet rooskleurig maar het geeft enige hoop voor morgen. Misschien wel weer met een aangepaste en/of verkorte route.
Op 6 augustus zijn we door de Svendborgsund naar Bjorno By gevaren. Het was een dag met een verrassend begin. Een van de deelnemers gaf te kennen af te haken in verband met de te verwachten wind en de lengte van de tocht. De voorspelling was harde wind met soms uitlopers naar 7. Een tweede volgde dat voorbeeld en toen ook nummer drie en vier besloten er vanaf te zien was het verhaal van de tien kleine negertjes compleet. Toen tot overmaat van ramp Anita spontaan onwel werd leek het even einde verhaal en exit trektocht. Na uitvoerig beraad werd besloten dat we toch met vijven zouden starten. Wim en Anita, Kor, Marie-Louise en ikzelf. We hadden een prachtige dag met fraai water, mooie golven en af en toe knap hard werken. De gigantische wolkenpartijen en soms gitzwarte luchten waren fantastisch.
Het gekke was dat de buien die we als compacte grijze gordijnen steeds konden zien aankomen, steeds juist naast ons terecht kwamen. Bofkonten waren we tot het einde in zicht kwam. Want toen kregen we het wel goed op ons dak en door de combinatie met de harde wind pal van voren stapten we als verzopen katten uit de boot. Bij aankomst in Bjorno By vonden we een natuurcamping "what's in a name" op een onmogelijke plek en we hebben dus maar gekampeerd op een grasveldje bij de haven. Opnieuw voorspelt het weer voor de komende dagen niet veel goeds en we gaan met stromende regen te bed.
De volgende dag stonden we op in opnieuw stromende regen. In de planning was opgenomen om een stop te maken in Skaro By, een oversteek van een half uurtje. Mijn tochtgenoten bezichtigden het stadje, deden boodschappen terwijl ik in verband met heupklachten bij de boten achterbleef. Het weer was inmiddels boven verwachting opgeklaard en we zetten onze queeste voort richting Helnaes, camping Strandbakken op de punt van het schiereilandje. Opvallend was onderweg het veranderlijke water. Op een gegeven moment zaten we op een rimpellloze spiegelgladde zee om vijf minuten later weer dansend in mooie golven te liggen. Ik ving zelfs nog een geepje onderweg.
's-Avonds hebben met vijven in het zonnetje gekookt en copieus gedineerd. Aangezien het in de loop van de avond vochtig werd en hier verder niks te doen is gaan we om 22.15 uur plat. Een puike dag achter de rug maar opnieuwslechte weersvooruitzichten voor de komende dagen. Het wordt eentonig.
Het heeft de hele nacht gehoosd en we worden wakker met striemende regen en harde wind. Het is onmogelijk om verantwoord te vertrekken en het ziet er naar uit dat we hier even zullen vastzitten. Marie-Louise en ik besluiten om een hut te huren. We voelen ons wel bikkels maar een beetje comfort is toch ook nooit weg. Na het ontbijt dat we konden nuttigen in de campingkeuken zijn we gevijven een wandeling wezen maken. Daarna huurden we fietsen en zijn we via de dam naar Horby geweest. Daar smaakte de koffie met gebak, geserveerd door een Deense mevrouw die Nederlands sprak, voortreffelijk. Op de terugweg worden we bijna van de dam af geblazen en werd de striemende regen zelfs afgewisseld met hagel. Vandaag niet varen was een wijs besluit. 's-Avonds hebben we weer gezamenlijk gekookt, (sterke) kanoverhalen uitgewisseld en veel gelachen. De stemming lijdt gelukkig niet onder het slechte weer.
Op 9 augustus stonden we weer op met te harde wind om te varen, een tegenvaller dus. Vandaag ging ieder zijns weegs en 's-avonds hebben we weer secuur naar de weerberichten geluisterd. Voorspeld wordt kracht 4/5 maar in de middag weer aantrekkend. Bij de beslissing om morgen door te varen of de tocht voortijdig af te breken strijden het gezonde verstand en de wil om te varen om voorrang. We zijn immers gekomen om te varen. We besluiten om morgen te vertrekken en afhankelijk van de situatie over de terugweg naar het basiskamp een of twee dagen te doen.
We stonden op bij een heerlijk zonnetje en we vertrokken bij een mild windje. De tocht ging via Arvinako waar we pauzeerden en het dorpje bezochten. Het regent inmiddels weer behoorlijk en de wind trekt zoals beloofd fors aan. Aangezien we echter vanaf Arvinako pal voor de wind varen is dat niet zo'n probleem en met mooie lange lopers is er soms aardig te surfen. We moeten wel alert blijven varen door het achterop komende water. Om 16.00 uur vinden we dat het mooi geweest is en we vinden -weliswaar met enige moeite- een perfect kampeerplekje vlak achter een smalle dijk. Daar liggen we mooi beschut en met haardhout van een tuinder even verderop komen we de avond door bij een lekker warm haardvuur.
11 Augustus, de laatste dag alweer en nog ongeveer 9 mijl voor de boeg naar het basiskamp. Het waait nog steeds hard, kracht 5 met uitlopers naar 6 en dat betekent dat we flink opschieten. Om 12.00 uur precies draaien we vanaf de vaargeul de hoek om en als we afmeren betekent dat het einde van een mooie trektocht. Een gezamenlijke barbecue besloot 's-avonds een gezellige week.
Als ik zo de week nog eens de revue laat passeren gaan de volgende dingen door mijn hoofd.
Het was voor mij de eerste keer dat ik in TKBN-verband iets ondernam en ik had slechts een summier idee wat me te wachten stond. Ik kan nu zeggen dat het me allemachtig goed is bevallen.
We hebben een prettige week gehad die in een goede atmosfeer is verlopen. Geen moment is er sprake geweest van wrevel, onenigheid of iets dergelijks. We hebben prima gevaren met vijf enthousiastelingen die aan elkaar gewaagd waren. Zowel qua vaarconditie als humor.
Het weer heeft een belangrijke rol gespeeld. Steeds was er forse wind en veel regen en het was natuurlijk jammer dat daardoor onze vier kompanen hebben moeten afhaken.
We hebben twee dagen noodgedwongen vast gezeten maar aangezien er in de week toch een rustdag was gepland hebben we eigenlijk maar een dag verspeeld.
Anita en Wim verdienen hulde voor hun rustige en bekwame leiding. Zij hadden de tocht uitstekend voorbereid en de begeleiding tijdens de tocht was bij hen in goede handen.
Kortom, wat mij betreft absoluut voor herhaling vatbaar.
Willem de Laat
