Halverwege de week bood ik onze dakdrager aan, aan Nonja. "Niet doen we moeten slalommen" kreeg ik om mijn oren ...
Shit, waarom was ik dat vergeten, waar kwam die vandaan? Oh ja, Bart had dat opeens geroepen, hij heeft een nieuwe wildwaterboot met slalomeigenschappen gekocht, die moet zondag uitgetest worden. Vandaar dat we opeens moeten slalommen :-)
Marlou wil ook weet en op de club stouwen we alle boten op de VW Passabryde van Bart en zijn weg naar Sint Oedenrode. Bart neemt alleen zijn nieuwe Lettmann Olymp XSR (of zoiets) 75 mee. We spreken af dat we, wanneer hij het plastic moe is, ik zijn Olymp neem en hij mijn slalomboot.
Ter plekke treffen we Rob die ook mee zou gaan, maar dan wel direct vanuit Delft.
Het is T.t.t.t.tandjeskoud. een paar graden boven nul en de noordoostenwind staat vol op de kop als je de Dommel stroomop vaart. We hoopten nog op een windschaduw, maar die zit er niet in vandaag.
Veel varen is het devies, gaan met die handel!
Rob gaat als vanouds "voll zursache" (zou hij duitste voorouders hebben? Bart is zijn nieuwe Olymp aan het testen en blaast over de baan met de Olymp die zich best lekker als slalomachtige boot gedraagt, maar met 19,5 kg bijna twee keer zo zwaar is. En dat merk je, zo niet overdag, dan toch vanavond of morgenochtend :)
Marlou heeft de Pulse mee en dat is onwennig in de eerste rondes maar met heel veel aanwijzingen van alle kanten (knap dat ze dat allemaal uitfiltert) is de progressie evident. Combinaties van poortjes die aanvankelijk kansloos lijken worden uiteindelijk heel netjes gevaren. Hulde!
Saskia heeft haar eerste dag stromend water onder de TikTak. Lekker hoor, zo'n stilstaande vijver met poortjes, dit is toch wel andere koek! Maar dan blijkt zo'n modern bootje wel heel responsief (mooi woord wah :)) op het parcours. Als je actief vaart, dan volgt de boot.
Het is af en toe best hard werken om de handen warm te houden maar de zon helpt enorm.
Halverwege komt Mark Prins met collega's om een stuk te peddelen. Dat helpt want aij hebben de sleutel van het clubhuis. Als Saskia het voor gezien houd kan ze uiteindelijk lekker binnen zitten en een een warme thee drinken.
Bart, Rob en Marlou houden ook even pauze, ik besluit te blijven varen, stilstand is kou. Daar heb ik geen zin in.
Eenmaal terug wil Bart mijn slalomboot wel eens proberen en ik de nieuwe Olymp. Mijn vingers zijn te koud om iets te verstellen dus ik laat de te strakke voetsteun maar even zitten en ga achterop de rand van het zitje zitten. Zelfs dan vaart de Olymp echt lekker. Het doet pijn om vanuit een slalomboot terug te stappen in een plastic bak, maar dit voelt niet slecht.
Zo spelen we nog een uurtje door en dan zijn de batterijtjes echt wel op. We krijgen nog een warme thee in het clubhuis (heel veel dank daarvoor) en dan terug naar Nijmegen
Groet, Menno
