Erft 26 Januari 2003
De S6 ligt al weer 3 maanden werkeloos in de schuur, na ons rodeo uitstapje bij Irrel wat een wildwatertocht op de Nims werd, aldaar een peddel kostte en ons leerde dat de huidige rodeobootjes niet voor redden op wildwater bedoeld zijn, was het eindelijk weer eens zover: een paar dapperen wilden naar de Erft. De temperatuur is te doen en Saskia heeft een dressuur-wedstrijd. Ikku mee dus (-;)
Eenmaal aangekomen op de parkeerplaats bij het Wiesenwehr blijkt half rodeo Nederland (10 man) zich daar reeds verzameld te hebben. Hier heb ik dus geen zin in. De temperatuur is beneden de 10 graden en er zitten een paar vaarders bij die mij duidelijk overtreffen. Dat betekent dus wachten, wachten, afkoelen en afkoelen in het keerwater. No way.
"Zullen we naar de bovenste wals gaan?" vraag ik. "We gaan naar de bovenstel wals" beslis ik. Dan blijkt die doortastendheid niet in dank te worden aangenomen. Mayke, Nyke en Franc willen liever hier blijven zodat Koen en ik even later met n auto naar de Eppinghover Mhle (zie Algemene informatie over de Erft). Daar hebben we het rijk alleen. De golf is minder spectaculair en te ondiep voor vertikale moves. Maar er is een groot voordeel: met twee man kun je jezelf in 2 uur helemaal total loss varen.
Bij deze waterstand is er (stroomopwaarts gezien) links een tong waar je makkelijk een draai kan maken op het moment dat je voor of achterpunt meegenomen wordt door de stroomtong. Midden en rechts lenen zich goed voor het dooddrukken van die 8-potigen. De wals zuigt goed dus eruit spoelen gebeurt alleen als je dat echt wilt of iets faliekant fout doet.
Koen en ik amuseren ons kostelijk. De spieren komen los en Koen groeit met het uur.
De een ligt in de wals te draaien terwijl de ander aanvaart om het over te nemen. Het is een intensief spelletje. Nadat iedere beweging individueel geoefend is wordt de moeilijkheidsgraad opgevoerd: 3 keer de wals op en neer en steeds op het einde draaien en terug (Walzenkreizel zeggen de Duitsers zo mooi) dan bij de vierde keer de boot niet doordraaien maar terug laten zakken en van die achterwaartse rotatie gebruik maken om 1.5 spin (540) achterom te maken. Nu is het opeens niet meer "ik doe maar iets en kijk hoe het uitkomt. Nee, nu is het echt beweging x, dan beweging y en dan beweging z.
we amuseren ons kostelijk en twee uur later zijn we zo moe dat het wachten in de rij voor het wiesenwehr zeer aanlokkelijk klinkt. We gaan terug.
Bij het wiesenwehr blijken Oskar en Sjuul van de Maaslandse Kano vereniging (de DPC organisatoren) en Eef van de HKC er ook te zijn. De wachtrij is dus gezellig en rond deze tijd wordt het ook al wat rustiger.
Sjuul maakt haar eerste cartwheel en Eef begint haar nieuwe Robson steeds beter te controleren (zij is er duidelijk nog niet tevreden over).
Franc, Mayke en Nyke hebben zich op de bovenste surfgolf onder de bruggolf geamuseerd. Zo goed zelfs dat Franc uit pure opwinding zijn Sabre in een piksplinter nieuwe kevlar slalomboot heeft geparkeerd. De eigenaar daarvan zit nu nog aan de Erft te wenen.
Zo, het verhaal is af, mijn schouders voel ik goed en mijn hamstrings zijn stijf. Ik word oud (snik). Wie gaat er over 30 jaar mee varen op de Soca?
Waterstand: 75 cm bij peilschaal Neubruck
Menno
