De omstandigheden van gister hadden een grote aanslag gepleegd op de vaargroep van gister. Minder dan 50% stond zondagochtend aan de start, zelfs tijdens het ochtendprogramma had nog 2 man de keuze gemaakt om niet meer in te stappen. Dit leverde nog wel een voordeel op, we hadden een taxi voor het omrijden van Bas die zich bereid verklaarde op weg naar huis nog even een lift te geven.
Eigenlijk met onbatavierse souplesse was het huisje om 10 uur opgeleverd en konden we ons vervoegen naar de instap…OH NEE….toch nog stress, een paar schoenen…toch redelijk snel gevonden vertrokken we naar de instap. Standaard riedel, vandaag geen boten voor de auto’s neergelegd, omrijden en te water.
De vaargroep, later door ondergetekende omschreven als een lekker “sop” groepje, bestond uit Eva/Guido/Bram/Marlou en mijzelf, de herintreder. Vandaag hetzelfde traject (de Salm) als gister ook gevaren ivm gebrek aan goede andere opties oa door gebrek aan derogatie papieren.
Met 5/10 cm minder water was het allemaal nog weer net wat vlakker dan gister. Desalniettemin genoeg mogelijkheden om mijn roest met een beetje WD-40 weg te werken door ongeveer elk keerwater wat ook maar enigszins een scherp randje had toch maar in te varen. Uiteraard ook elk golfje en walsje te pakken als dat maar kon.
Bram toonde zich in zijn nieuwe boot toch ook echt master van de flat spin en deed vandaag na de training van gister met nog meer souplesse zijn moves in de rivier brede speelgolf zo’n km na de instap. Dit overigens wel nadat hij in het traject daar voor een klein nat oortje had gehaald.
Het was opvallend dat Marlou veel voorbeeld nam aan Bram en in deze speelgolf eigenlijk een combinatie van die twee moves probeerde te evenaren, het begin van de flat spin kreeg vorm, en ook dat natte oortje kwam voorbij.
Het vervolg levert nog diverse kleine speelplekjes, en uiteraard weten we met de poloërs nog een bal te vinden om onderweg eea te gooien, de bal uit de ballen bak verliezen we maar aan het einde nog weer een tennisbal. De Ambleve doemt op, we varen nog een paar laatste keer waters en het traject is ten einde. Nog een patatje ter afsluiting bij de friiterie in Stavelot en huiswaarts zo die gaat.
Waarom ik dit dan schreef? De dames hadden het weekend georganiseerd, Bram schreef gister al. Toen waren er twee over, het resultaat was “rock paper scissors” tegen Guido.
Een heerlijk weekend en genoeg ambitie om de komende jaren weer wat meer ww te gaan varen.
Koen
Waterstand: 9,6 m3/s licht dalend
