eskimoteer training berendonk
oktober 2007
Hierbij de ervaringen van een startende kayaker en wannabe-freestyler tijdens de eskimoteertrainingen van september 2007.
Tijdens de eerste training op De Berendonck was het lekker weer, zonnetje erbij en de watertemperatuur prima. Omdat het bij de strandjes geleidelijk dieper wordt is het ideaal om hier de eskimorol te leren. Een instructeur kan er gemakkelijk bijstaan, maar ook zonder instructeur kun je hier lekker oefenen omdat je evt. je peddel op de grond kunt laten steunen als een rol niet helemaal lukt.
We begonnen met een verplichte wet-exit, laat maar eens zien dat je (zonder paniek) uit je kayak kunt komen als je op de kop ligt. Daarna een warming-up, even een rondje varen en klaar voor de instructie.
Terwijl de cursisten met de kayak aan het strand liggen worden een aantal verschillende manieren van eskimoteren getoond. Dit ziet er gemakkelijk uit, maar de meesten van ons weten dat het leren van deze techniek nog niet zo gemakkelijk is.
We beginnen met het oefenen van de heupbeweging. Handen op de neus van een andere kayak, hoofd in het water en vervolgens de kayak om laten slaan. Vervolgens met een heupbeweging de kayak weer omdraaien. Dit is gemakkelijker dan ik dacht, dus goed voor mijn zelfvertrouwen...... totdat ik een peddel in mijn handen kreeg en ik het daarmee moet proberen. Pfff, dit is andere koek, nu moet je het lichaam naar voren buigen, je peddel goed leggen, omslaan, je peddel vooral NIET naar beneden trekken (iets wat ik tot vervelens toe bleef doen) en zo vroeg mogelijk de heupbeweging inzetten.
Na de eerste twee pogingen ben ik erachter dat zo’n (geadviseerde) neusklem toch geen overdreven accessoire is.... ik voel me al behoorlijk verkouden.
Desalniettemin wil ik zoveel mogelijk rollen binnen deze training doen. De heupbeweging gaat al best aardig,. Maar op de een of andere manier krijg ik het steunblad maar niet boven water voordat ik de rol inzet. Iedere keer krijg ik te horen dat mijn blad zo’n 20cm onder water was, toen ik met de eskimoteerpoging begon. In veel gevallen kwam ik dan ook niet voldoende boven en moest hangend aan mijn peddel of aan Sven proberen boven te komen.
Helaas zette ik veelal eerst de peddelslag in, trok de peddel naar beneden en probeerde daarbij de heupzwaai. Sven blijft erg rustig, maar het frustreert mij wel om steeds te horen dat ik die peddel teveel naar beneden trek.
Voor de tweede trainingsdag was veel regen voorspeld, maar daar hebben we niet veel van gezien. Wel iets kouder dan de eerste dag, maar het enthousiasme was er niet minder om.
Tijdens deze training lukt het mij wel om de peddel goed boven water te krijgen voordat ik de eskimoteerbeweging inzet. Hierdoor heb ik meer steun en in veel gevallen gaat het al een stuk beter. Toch ging het regelmatig niet goed, meestal na een paar geslaagde pogingen, dan lukte het opeens niet (door overmoedigheid?).
Halverwege de training gaat Sven in zijn eigen boot zitten en ligt vlakbij om mij evt. een steuntje te kunnen geven. Dit is in het begin toch weer even wennen, want als het niet lukt kan hij me niet omhoog trekken en zal ik het zelf moeten doen. Toch lukt het in veel gevallen prima.
Aan het einde van de training was ik lekker zelf aan het oefenen toen het opeens weer niet lukte. Ik was half omhoog gekomen, teruggevallen en kon mijn peddel niet gemakkelijk weer omhoog brengen. Even een twijfel, zal ik het spatzeil trekken of wat moet ik doen. Opeens zie ik de boot van Sven snel vlakbij komen en met de handen op de punt kon ik mij gelukkig snel omdraaien. Toch goed om te weten dat je gewoon rustig moet blijven en gemakkelijk overeind kunt komen als er een kayak naast je komt.
Van de andere cursisten heb ik eerlijk gezegd niet zoveel gezien aangezien ik zelf zoveel mogelijk rollen wilde proberen. Achteraf bleek wel dat iedereen het een nuttige training vond.
Per training was er 1 instructeur per 1-2 cursisten, dit was perfect.
Nogmaals dank aan John (organisatie) en Sven, Martin, Michiel, Stefan, Ron, Cees, Alexander en Arnold(trainers), die zich tijdens deze twee trainingen, met HEEEEL veel geduld hebben ingezet om andere leden te leren eskimoteren.
Groeten,
Johan van der Hulst
