Seizoensopening 2010
De start van het wildwaterseizoen werd gevierd op een dag dat het weer ook wild en waterig was, het waaide en het hoosde.
Dat was voor menigeen een goede reden om binnen te blijven en te gaan klussen:
Maar vol verbazing zat ik te kijken naar topzware jodokussen die op een lang scheermes probeerden elkaar op tijd eruit te varen, ik snap nu waarom deze sigaren twee persoons zijn: aandrijving en stabiliteit, voor een vrouw alleen te doen. Mannen echter...
Andere teams probeerden een ter plaatse gevonden panty op te rekken.
Waanzinnig hoeveel rek daarin zit. Les van de dag was daar: kracht <> massa < massa+kracht > kracht > massa < maarten (snik)
Gesterkt door het beeld dat massa > maarten een haalbare kaart moest zijn werd het door Marris geintroduceerde peddelhangen vrij vertaald naar klimmen met boot waar verwacht werd dat de vedergewichtjes van de club de master we lzouden kunnen verslaan.
Stef
Anonieme vaarder
minder anonieme vaarder
Tarzan (grr, ik wil ook een wasbordje)
Wel tong, geen wasbordje
Het was duidelijk dat de person-2-person wedstrijden een saai karakter hadden zodat de hele bubs afsloot met een polowedstrijd waar alles zo ongeveer met alles en tegen alles speelde (mijn beeld van deze chaos). Maar leuk was het wel. Eindelijk iets waar je als toeschouwer ook wat aan hebt! Go polo Go!
ik had em, toch?
eindelijk een boot op maat
Gelukkig klaarde het aan het eind van de middag op, want wij wilde naar de barbecue gaan en dat doe je buiten.
Rond een uur of vijf werden Paula, ik en onze zoon Thorsten afgezet bij het clubhuis. Er was al veel volk en de BBQ werd net aangestoken. Goede timing.
Eerst maar even een paar potjes tafelvoetbal in de bestuurskamer en daarna met een goed glas bier bijpraten met medebatavieren aan de bar.
Tegen de tijd dat het vlees geroosterd was schoven we aan bij de rij voor het buffet in de loods.
We vulden onze borden met salades en brood met kruidenboter en haalden hamburgers, worst en vegetarische spiezen van het vuur.
Dit peuzelden we lekker buiten op, kletsend met kano-vrienden. Een tweede ronde met witte worst lieten we aan ons voorbijgaan want onze chauffeur stond te wachten om ons naar huis te brengen. Bedtijd voor Thorsten.
De sfeer zat er toen nog goed in en ik verwacht dat er nog menige worst naar binnen gewerkt is en dat er nog enige vatabieren gesneuveld zijn aan de bar. Een goed begin van het seizoen!
Jack
