Tessin mei 2010, de Verzasca
Woensdagavond kwart over zes rijden Rick en ik weg uit lent,twee bootjes op het dak een pakkie peddels, slaapspullen en wat werptenten. We gaan op alpenweek herhaling, alleen wat korter en met sowieso beter weer. Voor Tessin wordt 23- 27 graden voorspeld en wij hebben toevallig net nu 5 dagen aaneen vij, wat een toeval (-;)
Bestemming dus Tessin, 9-10 uur rijden en dan steile beken in schitterende kloven varen. En, speciaal om onze post-Chili-depressie te onderdrukken, hopelijk een paar watervallen op de menukaart. Hoogtepunt wordt hopelijk Ribo-falls, 15 meter het putje in.aar eerst dus maar eens er zien te komen, achter Koblenz begint het te regenen en dat houdt niet meer op die avond. Vlak voor de Zwitserse grens treffen we Harry en Cees (F) en rijden gezamelijk door naar ons slaapplekje bij Buochs aan het Vierwoudstedenmeer. We hebben niet gereserveerd, maar het grasveld l staat er goed bij en even na tweeen werpen we onze tenten in het hoge gras. Nog snel even een pilsje en dan pitten.
De volgende morgen doen we het laatste stukje naar Tessin. Het is nog steeds rotweer en ik houd de moed erin door te voorspellen dat aan de andere kant van de Gotthard tunnel de zon schijnt.
En waarempel, we gaan met 10 graden en regen de tunnel in en komen er met zon en 15 graden uit. En die 15 graden loopt richting Lago Maggiore al snel op naar 23 graden. We duiken direct het dal van de Verzasca en tegen elf uur staan we aan de beneden Verzasca bij Lavertezzo.
brug bij Lavertezzo
We verkennen alvast een paar passages omdat we waarschijnlijk midden en beneden Verzasca gaan doen.
Eerste passage onder de brug
Het water is laag, 12 -14 kuub schat ik en dan lijkt me de beneden Verzasca wel doable, we moeten de korte tijd dat we hier zijn tenslotte goed besteden.
No-go passage op de beneden Verzasca, hoewel, er zit een lijn in...
De No-go van boven met schitterende rotsformaties
We kleden om, Harry spreekt al zijn veto uit over de beneden Verzasca "Dat ga ik dus niet doen vandaag, je zet die auto maar mooi neer op het uitstappunt van de middenloop, dan rij ik wel naar beneden als jullie verder varen".
Zo gezegd,zo gedaan, nu nog wat eten, een peuk, een schijtje hier en daar en dan zijn we eindelijk zover.
We verwachten eigenlijk een easy run te hebben, vorig jaar hebben we een paar omdragers gehad, maar dat moet bij deze lagere waterstand toch geen probleem zijn, denken we...
De lastige passages zijn echter mnimaal net zo lastig omdat ze erg "bony" zijn, bijna overal liggen nu stootblokken met pin-potentieel in de hoofdlijnen te wachten waardoor we dezelfde passages als vorige keer omdragen.
Verder gaat echter alles goed, de Verzasca is schitterend zoals altijd en we zitten goed in ons vel en boot.
Ook Harry, met "veel pijn in zijn flikker" vaart regelmatig voorop dus dat zit wel goed voor straks denk ik.
We varen deze keer allemaal de "Bruno" slide, een mooi versmalling met 3 walzen, ik haal het keerwater middenin en ontwijk zo de lastigste wals, Harry gaat hard rechtdoor, Rick wordt gegrepen en wordt achterstevoren tegen de want naast de wals gezet, hij redt zich eruit en sleurt zich door de resterende walzen. Cees pakt ook het keerwater en vaart hem clean.
Dan zijn we al bij de laatste grote drop in een bocht tegen een, zoals gewoonlijk hier, een onderspoelde wand.Ik weet rechts achteri echter nog een "lieferanten eingang" waar je via een gootje 3 meter nar beneden kunt jumpen in de poel achter de passage. De rest volgt en dan zijn we bij de auto.
Eerst maar eens wat eten, het is tenslotte al tegen vijven, en dan kunen we nog een stuk verder over de beneden Verzasca. We verkennen eerst nog even "Lucifers rutsche" en slide van ca 15 meter met aan het einde een "boiling pot" en een haakse bocht naar links, 2 meter verval en dan naar rechts voor twee grote blokken langs. Dat alles uiteraard voorzien van 4 heftige walzen. Cees zit te twijfelen, bekjkt de opties, ik tel de walzen nog even voor hem uit, hij had er nog eentje over het hoofd gezien, en hij besluit het toch maar niet te doen.
Eenmaal op de kant geeft Harry al aan niet verder te gaan en ook Rick vind het voor een eerste dag varen na twee jaar heel mooi, maar ook genoeg. Dus stoppen we allemaal, met twee mand de beneden Verzasca doen is echt geen optie. Wel jammer want de lage waterstand is perfect om een eerste keer dat dat stuk af te soppen.
Op naar camping Piccolo Paradiso in Avegno met bier, calamares en pizza.
Harry zoekt een plekje uit tussen twee campers, vind hij gezellig denken we maar wij ebben toch een rustiger plekje langs de rand vlakbij de auto's in gedachte, Harry uiteraard verbolgen en vloekend verrekt hij van zijn zelfgekozen plekje te komen. Wij besluiten maar voor hem en pakken zijn hele zooi bij kop en kont op en verplaatsen zijn tent terug in de Batavieren commune...
Harry pissed, maar een paar grote bier doen wonderen, hij krijgt direct weer pijn in zijn donder (-;)
Tijdens het eten bekijken we de foto's en filmpjes, mijn headcam was al na 5 minuten leeg, dus veel "on the water footage" hebben we er niet van.
Ik begin alvast wat na te denken over de uitdagingen van morgen; Cannobino, San Giovanni of San Bernardino? Of maar direct meerderen op een dag....
Groet, Menno
Traject: Midden Verzasca van de eerste wegbrug boven Lavertezzo tot Lucifers Rutsche net boven de brug van Lavertezzo. ca 4 km WW IV(+). Waterstand 13 m3.
