De Schinschlucht van de Albula
Zondagmorgen, we zijn vrijdagavond om 18.00 uur vertrokken en moeten maadagavond weer terug zijn. Ons weekeinde Zwitsers wildwater is kort en moet maximaal gevuld zijn met wildwater. Gisteren hebben we de bovenste Vorderrhein en de Glenner gevaren en vandaag willen we de Albula of, als de Albula geen water heeft, de Giarsunschlucht van de Inn varen.
Snel ontbeten op de camping is Thusis, op naar de Albula bij Tiefencastel. Als je de camping uitkomt, is het nog geen kilomter voordat je in de tunnel zit die je dwars door de berg naar het dal van de Albula brengt. Links zie je af en toe wat korte impressies van de Schinschlucht van de Albula, circa 6 km WW III-IV en soms daarboven. Helaas heeft dit stuk bijna nooit water, dat wordt allemaal opgevangen en een stuk lager, bij Sils terug geleid in het onderste deel van de Albula. Wij zijn dan ook op weg naar het middendeel van de Albula, net boven Tiefencastel.
De doorkijkjes links zuigen iedere keer weer onze blikken op, wat een schitterende kloof moet dat zijn, wij zien alleen maar hoge wanden en nooit ook maar enig spoor van de bodem, wat zou het fantastisch zijn als hier toch ooits eens water stroomt.
Bij de Solisbrücke (hier heb ik al vaker op de brug naar een droge bedding staan kijken) slaan we toch maar even rechts af om, je weet nooit, het peil van de Schinschlucht te controleren.
Vanaf de brug zie je stroomopwaarts een hoog verval over een plaat. Als er een zog van 1 meter is, dan zou de kloof net bevaarbaar moeten zijn, 2 tot 5 meter is midden water en daarboven hoog.
Stomverbaast staar ik in de diepte, een stevige bruine watermassa vormt een keerzog van dik meer dan een meter, er staat, bij uitzondering, eindelijk eens water op de Schinschlucht!
We grijpen onze kans en gaan op zoek naar het instappunt. 200 meter verderop is een afslag naar links het bos in met voldoende ruimte om te parkeren.
Die beneden ons stroomt de Albula, hoe kom je hier nu makkelijk bij de rivier? Het boekje zegt dat je via een weide makkelijk beneden komt. Wij zijn blijkbaar nog niet helemaal wakker en sjouwen ons rot over een bospad dat uiteindelijk weer gaat stijgen, dan hadden we toch dat zij wggetje aan het begin moeten nemen. Alles is knap nat van de douw en Coen en ik roetsjen regelmatig bijna achter uit onze teva slippers. Erik heeft een beter materiaalkeuze gedaan en terwijl Coen en ik ons weer naar boven werken verkent Erik het andere pad.
Niet lang daarna gaat de gsm, Erik meldt dat hij beneden aan de rivier staat.
Snel laden we af, gooien de droge kleren in de auto en ik rijd terug naar Sils waar het uitstappunt moet zijn.
In Sils volg ik de bordjes "Kraftwerk" en parkeer de auto achter de centrale bij de brug. Er komt stevig water over de stuw onder de brug, helemaal rechts zou je de vistrap kunnen pakken, links uitstappen kan ook.
De terugweg per mountainbike gaat in Sils pittig omhoog maar daarna is het grotendeels vals plat omhoog. Enig nadeel zijn de twee lange donkere tunnels die ik door moet zonder licht. De auto's maken een heidens kabaal als ze achterop komen. Iedere keer weer heb ik het gevoel dat ik geramd ga worden, dit voelt niet echt veilig aan. Dan is de 2-e tunnel ten einde en even later sta ok weer bovenop de Solisbrücke, noog even naar de waterstand kijken bij het verval...
%^&&^#$%$$$#! (10 x)
Ze hebben de stuw dicht gedraaid en slechts een dun stroompje, misschien net een kuub water, waarschijnlijk zelfs minder, resteert.
Snel rijd ik door naar Erik en Coen om het slechte nieuws te brengen en te overleggen wat we gaan doen. We besluiten om de auto maar weer te halen. Ik zie de terugweg door de tunnels niet zo zitten en stel voor dat Erik nu fietst.
Nog even kijken we met z'n drieen bij de Solisbrücke naar beneden en op een of andere manier komen we tocht tot het besluit te gaan varen. Vraag me niet waarom, ik weet dat het veel te laag is, dat het niet leuk is, dat je boot ervan slijt, maar toch gaan we varen. Stom maar waar.
Later zeggen Coen en Erik dat ze, door het bruine water, zich niet gerealiseerd hebben dat het daadwerkelijk zo verschrikkelijk laag was. Ik wel, maar wil heel graag deze kloof varen, desnoods klunen met de boot op de nek.
Om nog enig spektakel ervan te maken duiken Coen en Erik van de wand het water in.
na 200 meter een zwaar verblokt stuk (WW IV-V, indien water)
Er ligt enorm veel hout in de kloof, met wat meer water zitten er tricky passages in. Alles is echter tijdig te herkennen en om te dragen.
Laag, laag en nog eens laag , Maar het landschap is schitterend
Toch vind ik de tocht de moeite waard, de natuur is schitterend
Een eindje voor de stuw bij het uitstappunt houd ik het voor gezien, moe van het geprik, geduw, geschraap, gooi ik mijn boot aan de kant en loop de laatste kilometer naar de auto.
We zijn niet echt voldaan en willen nog wel een echt stuk varen vandaag. Snel rijden we omhoog, halen de fiets en rijden door naar de Albula bij Tiefencastel. Die is denderend! Wat de Schinschlucht niet heeft, dat heeft dit traject in overdaad. Een denderende grijze massa smeltwater trekt voorbij. Het is ondertussen al tegen vieren en er drijgt een flink onweer.
We besluiten dat dit niet de ideale omstandigheden zijn en bewaren dit traject maar voor maandagochtend. Snel weer in de auto en op naar de Hinterrheid, daar kunnen we nog een mooi stuk varen.
Eenmaal daar aangekomen staan de hemelsluizen wijd open en is het vaaranimo niet erg groot meer. Na enig aandringen vinden Coen en Erik elkaar bereid elkander te vergezellen op een stuk van 8 kilometer Hinterrhein en ik "offer" me op als shuttle bunny. Dit traject heb ik al wat vaker gevaren en heb totaal geen zin om in de stromende regen straks te moeten fietsen. De stoelen van de Passat zitten uitstekend en de MP3 speler van Erik is onuitputtelijk.
De echte die hards
Traject: Albula van Solisbrücke tot Centrale achter Sils. 6 km WW IV met een paar passages daarboven, afhankelijk van de waterstand.
Het gehele traject is schitterend maar heeft zelden water. Na een flink noodweer altijd even gaan kijken. Het uitstappunt ligt een kwartiertje van de camping bij Thusis. Foto's zijn van een waterstand van ik denk maximaal 1 kuub en aflopend.
Menno
Morgen de albula, net voor we naar huis gaan
