Alpenweek 2004, Sense in Berner Oberland
Traject: Sense Guggersbach Brcke - Sodbachbrcke (10 km ww II - III)
Na een voorspoedige reis gisteren en het neerzetten van de tent en de centrale voorzieningen op het aangeharkte kampeerterrein van Gwatt, hadden we een eenvoudige doch voedzame maaltijd genoten in het plaatselijke restaurant. Daarna lekker in slaap gevallen. 's Morgens vanaf 6 uur liepen er reeds sjokkers langs de camping en een paar kraaien riepen op om alvast eens lekker de kanospulletjes bij elkaar te gaan zoeken. Pak, zwemvest, badmuts, diverse thermo en fleecelagen, thermosfles, waterdichte zak, EHBO kit, aludeken, reddingslijn, duct tape, peddel, kanoslofjes.... Kanoslofjes?... Potdomme, nergens te vinden. Plunjebaal nakijken, niks! Bus van Rien nakijken, ook niks! Alle tassen, zakken en tenten nagekeken, allemaal niks. Inmiddels was iedereen wakker en moest ik het wel wereldkundig maken: schoentjes vergeten. Iedereen die de Batavier een beetje kent weet dat een dergelijk verzaken voldoende is om in het openbaar, op de site, het verslag van de dag te mogen doen, vandaar!
Bij de lokale watersportshop hadden ze niks. Bij de even verderop gelegen duikshop echter wl. 7 mm soepel neopreen met zacht rubberen afwerking.... hmmm warm, vochtig, lekker! Mazzel dus, in de open kano zit je op de knien en als die dingen te stug zijn, krijg je slapende voeten. Dan kun je in harige situaties niet snel veilig uitstappen. Natuurlijk leverde deze extra shopsessie wel de nodige vertraging op zodat we niet voor 12:00 op het instappunt bij de Sense (Guggersbachbrcke) tussen Zumholz en Kalchsttten aankwamen.
Het was geen super weer maar ook niet echt slecht. Het zag er naar uit dat in de loop van de dag een zonnetje niet ondenkbaar was. Er leek redelijk water te staan maar ook dat was niet extreem. De eerste kennismaking met het Alpenwater was wel weer even wennen. Het water was minder dik dan we later in de week zouden tegenkomen, maar toch een maatje groter dan we gewend waren in de invaarsessies op Hohenlimburg en de Erft. Dat betekent bijvoorbeeld dat je scherper en op tijd keerwaters moet aanvaren. Hiertoe was het traject van vandaag prima geschikt. De rivier liep door een aardige Zandsteen Schlucht, met grote overhangen en bevat geen passages boven wildwater 3. De stenen waren bijzonder stroef als je ze raakte.
Wat verder in het traject was de kloof nog wat steniger. Dat resulteerde er in, dat mijn toch al gehavende bootje, ondanks de kevlar slijtplaten opnieuw precies op de zwakke plek openscheurde. Gelukkig zonder echt helemaal "door" te slijten, maar wel een zorgwekkend gezicht, zo aan het begin van de week. Dit was het begin van de "duct tape saga". Waarover verderop de site meer. Ik heb de eerste keer mijn boot (toen hij droog was) afgeplakt met mijn eigen witte (Arend Bloem) tape. Dat hield niet best. Later in de week had ik Rien's ....... tape. Dat spul is magisch en mega-multi inzetbaar: je kunt het ook gebruiken om je tanden te poetsen als je geen borstel hebt, je scheiding opzij te plakken, het werkt tegen roos, schimmelvoeten, geluidsoverlast, vliegen in de tent, bij afvliegende boten, leeglopende luchtbedden, open strotten en nog veel meer!
Het begin van dit traject van de Sense was leuk om te varen, technisch, een beetje verblokt maar toch ruim genoeg en zonder gevaren (wel kans op bomen, maar konden om gevaren worden). Het lagere deel was bij deze waterstand naar mijn smaak iets t laag.
Terug op de camping begon het een beetje te miezeren en waren we blij dat de grote tent stond. Er kon goed gekookt worden (Chili Con Carne + salade) en 's avonds konden we het er warm houden door de grote waterketel in de tent te promoveren tot radiator. Open vuur durfden we eigenlijk niet aan op deze, bijna te keurige, camping.
Groeten, Cees
Hoofdpagina | vrijdag | zaterdag | zondag | maandag | dinsdag | woensdag |donderdag | vrijdag
