Chili, rio Maichin
2009-12-26
Lees ook de vorige dag op de rio Palguin
Zon, regen, zon, regen... hey dit hebben we niet besteld. Maar ok, zo rap mogelijk in die boot dan merken we daar niets meer van. Op het menu vandaag de Maichin, naar 't schijnt niet te zwaar, mooi, beetje playrun en beetje creeken. De spiertjes beginnen wat strak aan te voelen, maar het hoofd is nog fris. Hoofd fris? Blijkbaar niet voor degenen die blijven plakken zijn in de bar tot het ochtendgloren.
De beek start vlak, we surfen even wat in een mooie golf maar al snel volgt er de wake-up-call, 2 passages die lekker doorstromen, maar toch een walsje hebben op 't eind.
Dan zegt Mr Guija David, opgelet er volgt ergens een passage met een stevig gat op links. Blijkbaar drong dit bij niemand goed door, want plots duikt Mr Guija een golfje af, zijn bootje wipt omhoog, hij trekt zich erdoor, doet teken 'naar links', lukt me net, schuif eraf, blijf even hangen, yeeha erdoor. Jan volgt maar wordt volop gegrepen, backloop, oops, pure trashing, nice ;-). Hij spoelt eruit, maar de energie om te rollen met z'n rechtse paddel terwijl hij links is, lukt niet meer, one swim.
Wim volgt ook, duikt ook volop het gat in, yeehaa, z'n neus gaat omhoog, dan z'n staart, maar hij blijft trekken en ja ... erdoor. Ook Harry volgt de leuke lijn, blijft even plakken, op z'n dak, paddel diep, fris hé, spoelt ook door. De rest heeft het lijden gezien, en neemt het keerwater,waarna ze de goede lijn varen of dragen.
Daarna volgt een passage die we dragen, een klasse teveel met enkele onderspoelingen die Thomas even test door z'n paddel erin te gooien (Thomas is sowieso wat slordig met zijn materiaal, zie Palguin verslag), oops effe wachten en ja hij spoelt eruit na een minuutje. Verder op wordt het kalmer, prachtige flora, mooie passages, stenentuinen, trappen, blokken. We varen door tot David ons terug de kant op stuurt. We staan voor een S-bocht met een verval erin omringd door veel rotsen. David vaart, ik volg terwijl de rest voor video en foto's zorgt, gaat lekker, dus de rest volgt, maar blijkbaar toch niet allmaal zo vlot. Thomas vaart het mooi, Harry volgt met een zalige U-boot move, ook Koert knalt eraf. Maar dan volgt de carnage.
Wim komt eraf, gaat om, rolt, ok, maar hij slaagt erin om op uitstroom terug om te gaan. Maar de volgende passage is opnieuw moeilijk en hij wil deze niet afwachten, kiest de veilige weg, uitstappen, zwemmen en zorgen dat we aan de kant zijn, zwem 2. Menno doet dezelfde move, alleen minder zacht, hij beslist namelijk de bedding van de rivier wat te verbouwen met zijn gezicht. Eerste poging gaat mis, tweede poging blokkeert de peddel tussen de stenen. Hij kiest de veilige weg, zwem 3. Na wat opkuis werk, paddels, boten en vaarders terug samen krijgen, varen we door. Er volgt nog één dikke passage, die volgens de beschrijving er zwaarder uitziet dan het is. Het is een lelijke rotsige trap, waar de rivier van afdondert, aiii rotsig. Er is een lijn, full-on, maar El Guija bevestigt dat dit de lijn is en hij knalt eraf. Zouden we... net teveel twijfelen, er is een zwembad achter de passage en geen pijnlijke rotsen. We gaan ervoor, yeeehhhaaa, te gek het schuim in gedoken, super adrenaline kick.
De anderen dragen en al vlug varen we allen samen in een prachtige kloof, jungle beplanting hangt van de wanden af, watervalletjes kletteren omlaag, echt een plaatje. We dobberen door tot het einde, waar een fris pintje op ons wacht.
Bye Bert
