Instap bijna iedereen: Ribera de Montardit (water kwam hier vandaag pas rond 13:30)
Uitstap sommigen: Baro
Instap sommigen: Baro
Uitstap: Gerri de la Sal
Peilschaal: 9 m3
t komt als t komt
Vandaag zou ik, Paul, als beginneling niet meer hoeven te schrijven als ik zou moeten zwemmen. Toch was mijn ervaring dusdanig dat ik dat graag wil doen.
Ik zou graag Nienke willen voordragen voor een lintje. Als zijne majesteit het niet behaagd dan zou ik het bestuur van de Batavier een wisseltrofee willen aanvragen. De opdracht was om in de schaar achter Nienke aan te varen.
Zo braaf als ik ben heb ik de instructies proberen uit te voeren. De allerlaatste dikke kei zou ik aan de rechterzijde moeten passeren. Mijn koers zal niet optimaal zijn geweest. Wellicht heb ik me te zeer geconcentreerd op deze grote kei en ben ik er tegenaan gevaren. Aangezien ik deze dusdanig verkeerd heb geknuffeld, dus niet, werd mijn boot er tegenaan geplakt. Ik kreeg deze dus niet meer los.
Ook met de hulp van Bram lukte dit niet meer door de stroming aan beide zijde van het water tegen de boot. Uiteindelijk heb ik de peddel maar losgelaten en ben ik uitgestapt. De boot was niet los te krijgen. Via de eerste waterkering ben ik aan wal gegaan .
Per saldo hebben we Nienke aangelijnd en is ze het wilde water in gesprongen en naar de boot gezwommen. Daar heeft ze de boot aangelijnd. Samen met Wes, Bram en Nienke hebben we de boot los kunnen trekken. Zonder het heldhaftig optreden van Nienke was dit niet gelukt. Vandaar mijn voordracht.
Paul
Ok, eindelijk een keer schrijven om een echte reden: ik ben gaan zwemmen. Zo, dan hebben we dat gehad. Ik zal de smoezen proberen achterwege te laten. Jij ook, Wessel?
Het tweede deel, van Baro tot aan Gerri, is qua karakter duidelijk anders dan het deel ervoor. Duidelijk meer hoogteverschil.
Piece de la resistance is de Pastis. Die overigens na afloop rijkelijk vloeide op de camping.
Met z'n allen kijken. Duidelijk minder water dan vorig jaar. Zo was de grote steen links nu nauwelijks overspoeld, waar dat vorig jaar nog een gevaarlijke wals veroorzaakte. Vorig jaar werden er daarom een hoop mensen rechts langs het eiland gestuurd, de 'chicken-route' die helemaal onderaan helemaal niet zo chicken bleek. Nu zat die vol hout. Nu mocht iedereen.
Nienke, Ineke, Wessel, ik en daarachter Jacques zouden in een treintje gaan. Het plan was: over het midden naar beneden, halverwege iets naar rechts sturen om langs (of was het nou door?) het schuim van die eerdergenoemde grote steen te gaan. Daarna naar links sturen om een andere steen te missen. Nienke ging mooi. Ineke... heeft het rechtop gehaald. Niet de hele tijd vooruit, maar wel rechtop.
Wessel schrijft vast zelf heel mooi waar het mis ging. Maar al vrij vroeg, waardoor er van een treintje niets meer kwam. Een ontsporing is een betere omschrijving. Ik kon nog net een keerwater in.
Vanuit daar... ging ik dwars door dat schuimende gebeuren, waarin stiekem - natuurlijk - een bak water van links kwam. Laten we zeggen dat ik niet goed daarop anticipeerde, en om ging. Laffe poging rechtop te komen, daarna zwemmen. Er zijn mooie filmpjes van. Verder heb ik niks geraakt, dus alleen een grote deuk in m'n ego.
Het laatste stuk naar Gerri de la Sal is erg mooi (je ziet duidelijk dat de kloof vlakbij is) en ook nog hier en daar best steil. Als je iets minder lang wilt kanoën kan je ook uitstappen bij de hang/wandelbrug net voor El Compte.
Bram
HIER VERHAAL WESSEL
.....
.....
Wessel
Ook ik mag verhaal doen, geheel onverwacht, ondanks een tweede rolpoging, die eerst boven de barometer wel lukte, ben ik vandaag de sigaar. Vorig jaar nog heerlijk kocky, met twee vingers in de neus, is het me niet gelukt dit jaar zonder kleerscheuren er vanaf te komen.
Heerlijk dagje vandaag, eerlijk waar, beetje moeten wachten op het water maar leuke en mooie dingen gedaan met Marius en Tijmen. Af en toe een beetje aansporing maar ze hebben het prima gedaan.
Dus..... Schaar achter de rug, Marije heeft 'm zelfs drie keer gevaren in steeds een andere boot omdat een aantal heren 'm niet wilden varen. Respect Marije !! Verder door-gevaren, voor-gevaren, no problemo.
Maar toen kwam de Barometer........ Waarom weet ik nog steeds niet. Maar ik ging om, rolde (wsl head first ) en kwam dus niet rechtop.... dus schrijven......
Onderweg mijn schouder aangetikt en derhalve besloten de pastis niet meer te varen..... Achteraf spijt van, als haren op mn hoofd, maar op dat moment de juiste beslissing.
Auto's omgereden (hoewel Paul dacht achter mij aan te rijden) en via de gelateria in Sort terug gereden naar de camping. Prima dagje..... naderhand nog heerlijk nagetafeld tijdens het avondeten ...... Dat ging ook niet helemaal goed, maar daar ga ik niet verder over uitwijden....
Dus tot zover mijn verhaal....
Patrick
eeeeeeeeerrty4e6464375424535y45t335y4edtrr46rd4454ey5y35y4r,ubrytevghgggttgggght ujyujrthetetgfdrfwefeaqdesdfazzsaz dfx dxs zxcvdxszxdgtdfffvdczsbfx nhcdhhncncnc ccccccccczzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Nora
