Dag 5
Ochtend: slalombaan met Rien (Canadees), Stephan, John, Marcel en Patrick.
MiddagVaarders:
Team 1: Jacques, Annelie, Elke, Hein, Stephan en Patrick. Later op het traject stapte Laura nog in en nog wat later Hester met Nora.
Team 2: Cees, Rien, Bram, Ineke, John, Jeroen en Eva. Later nog Lucas en daarna nog Josh.
Traject ochtend: Slalombaan
Traject middag: van Gerri de la Salle tot einde 3e tunnel vanaf Sort
In de ochtend zijn we even lekker relaxed van de slalombaan afgegaan. Nog geen hoog water, geen druk, gewoon ff lekker.
Rien met zijn canadees heeft mooie dingen laten zien met zijn grote schip. Lekker keerwaters gevaren en eigenlijk tot het water weer omhoog kwam op de slalombaan bezig geweest. Rien wilde met de canadees ook nog een keer met hoger water en dus meer druk varen. Zo gezegd, zo gedaan. Wat ik van hem begreep had hij niet zo heel veel te vertellen op het water. Enkele keerwaters haalde hij nog wel, een keer nog een stukje achterwaarts naar beneden maar verder prima gedaan. Deze waterstand en druk zijn toch een maatje te groot om lekker te varen, zo bleek achteraf.
Cana Rien
Toen wij van het water kwamen waren er een krokodil en een flamingo op het water gekomen die poogden in een golf/wals te gaan hangen. Ik heb niet alles gezien maar geloof dat eea niet helemaal goed uit de verf is gekomen. Het plezier is er zeker niet minder om geweest.
Terug op de camping even gelunched en alles weer klaar gemaakt voor de middag.
Stephan in de surf
De reden waarom ik schrijf zouden we over kunnen discussieren. Ik had nl. al mijn spullen wel bij de auto neergelegd, maar niet alles ook daadwerkelijk in de auto gelegd. Zo vergat ik mijn werplijn die ik in de ochtend had uitgeleend, mijn twee waterzakjes met drinken en nog wat brood en mijn zak met droge spullen. Ik heb ook nog gezwommen maar dat was niet helemaal mijn eigen schuld (tis maar hoe je het bekijkt). Daarover later meer.
Eenmaal ingestapt is Jacques onze voorvaarder, komen beginners en vissers zoń beetje om en om achter elkaar aan en is Hein de achtervaarder.
Mooi de keerwaters pakken, tips en truuks van Jacques opvolgen en eigenlijk ging alles best wel prima. We hadden plezier in het varen en daar gaat het uiteindelijk om. Ergens ‘along the way’ ging Annelie zwemmen (dat verteld ze zelf nog wel) en moest de boot gered worden. Jacques had Annelie en Hein en ik ontfermden ons over haar boot. Die kregen we vrij gemakkelijk in een keerwater. Echter..... ik had niet gekeken naar mijn omgeving toen ik de boot in het keerwater voer en had een kleine onderspoeling niet gezien. Hoe het precies is gegaan weet ik niet, maar plots drukte de boot van Annelie, die onder mijn voorpunt lag mij tegen de rots aan en verdween mijn achterpunt onder de rots..... dat moet ik niet hebben dacht ik dus ben ik uitgestapt. Mezelf onder de rots vandaan kunnen duwen en de boot van Annelie nog bij me kunnen houden. Stephan achter mijn boot aan. Jacques was een stuk verderop nog met Annelie bezig en toen die aan de kant was kon hij helpen mijn boot redden. Daar zit je dan..... op een klote stukje, met een boot die twee maten kleiner is dan mijn eigen... Wat doe je dan..... Schoenen uit, rugsteun losmaken en toch in die kleine boot stappen om verder te gaan. Dat was echt geen pretje maar is uiteindelijk wel gelukt. Ik hoefde niet de hoofdstroom te pakken en kon een soort van chicken-line kiezen. Wel een beetje verblokt maar het ging toch prima. Onderweg bleef mijn peddel nog even steken maar die kon Hein voor mij oppikken. Groep twee was ondertussen ook bij ons aangekomen en die brachten Laura en Elke mee naar beneden want die hadden we immers in een keerwater stroomopwaarts laten liggen tot verdere instructies. Eenmaal bij Annelie aangekomen kon ik haar haar boot terug geven en moest ik nog een stukje verder stroomafwaarts om bij mijn boot te komen. Via het achterpuntje van Bram daar gekomen en lekker weer in mijn eigen bootje gestapt. Blij dat ik was !!! Een te kleine boot is echt niet fijn ;-). Verderop kwamen Hester en Nora nog bij ons in het groepje. Wat kan die jongedame al varen zeg !! HEEL mooi om te zien. Na een spannend stukje besloot Nora heel dapper toch niet verder te willen en zijn Hester en Nora uitgestapt. Wat een mooie kloof is dit zeg.... mooie rotsformaties waar je je fantasie op de loop kon laten gaan en alles wat je wilde zien erin zou kunnen zien.
Tegen de klok van zeven uur kwamen we pas van het water af. Het was een mooie tocht en dag die we op de camping afsloten met een lekkere BBQ, biertjes en gezelligheid. We hebben nog twee verjaardagen gevierd, van zowel Pepijn als van Nora. Lekkere cakejes als toetje !!
Patrick
Zoals Patrick al zei, heb ik een goede reden om te schrijven :). Afgelopen dagen had ik al heel veel geleerd, maar vooral het in- en uitvaren van keerwaters kon nog netter. Jacques pakte dit super op en gaf me tips om mijn vaarkunsten verder te verbeteren. Voor de kloof zaten nog een paar walsen dicht bij elkaar. Van te voren werden deze verkend en er was een mooie lijn mogelijk tussen de walsen door. Het lukte mij om deze lijn te halen en ik was blij dat het zo goed ging.
Dit moeilijkere stuk was net voorbij, toen ik even niet oplette. Wat onmiddelijke gevolgen had. Geen idee wat ik precies fout deed, maar na al het oefenen kreeg ik het toch voor elkaar om verkeerd het keerwater uit te varen. Op zijn kop was ik de kluts kwijt en het eerste instinct was "lus".
Gelukkig lagen er meteen vissers om mij heen en kon ik een lift krijgen van Jaqcues. Eenmaal in een keerwater, ging Jacques weer stroomopwaarts om mijn boot en Patrick op te halen.
Echter de eerst volgende boot die aankwam in het keerwater, was groen in plaats van het voor mij vertrouwde rood. Jeroen en Cees waren druk bezig de "Kliko" te redden en zijn vaarder was in geen velden en wegen te bekennen. Die kwam echter niet heel veel later, maar niet op de manier die ik had verwacht.
Vier rafts kwamen de kloof in varen en één kwam bij ons in het keerwater te liggen. Lucas had blijkbaar een lift gekregen!
Niet veel later volgden Hein en Patrick en het was een prachtig gezicht om Patrick in mijn Diesel te zien zitten. (Ik hoop dat de foto gelukt is ;)) Verenigd met mijn eigen boot gingen we verder de kloof in.
Laura in actie
Annelie
ik als beginner werd de kloof in gestuurd want er werd gezegd dat het wel rustig was. Laura, Josh en ik stapte later in het was erg heftig maar ik had er zin in. Bij instap vond ik het wel spannend maar eenmaal op het water vond ik het heel leuk. Mijn eerste keer zwemmen was omdat ik niet goed naar Cees luisterde en kwam in de stroming tegen de rots en dat werd zwemmen. Mijn boot lag een paar keerwaters verder en ik had niet zo'n zin om te zwemmen dus Elke regelde een raft en ik had dus nog een stukje gelift . Nadat ik weer in de boot zat gingen we weer verder de kloof in het was echt prachtig en op de rustige stukken heb ik ook echt genoten van het uitzicht. Uiteindelijk kwamen we bij een passage en ik twijfelde en heb hem toen niet gedaan heb ik achteraf wel spijt van. Josh was ondertussen weer ingestapt met doodangsten en toen ging die om en ben ik samen met hem eerder uitgestapt.( ik ging op dat zelfde stuk ook om en had dus een beetje genoeg van al dat zwemmen). De andere dagen heb ik vooral geoefend op de slalombaan met Jacques en een andere dag met Hein. Beide keren heb ik mogen zwemmen omdat ik niet goed opkantte tijdens het uitvaren van de keerwaters. kortom het was een geweldige week weer en ik ga volgend jaar als het kan weer zeker mee.
Lucas
Ik had leuke verhalen gehoord van lucas over de BASF en was heel blij dat ik mee mocht. De eerste dag dat ik ging varen was super vet, Jacques voer voor mij en leerde mij heel snel dingen die ik nog nooit had geoefend zoals opkanten. Toen ik voor de eerste keer omging was het wel spannend natuurlijk maar toen kon ik gewoon naar de kant lopen. Toen ging ik verder varen en kwam ik bij de slalombaan waarin ik meteen omging omdat ik niet goed traverseerde, nu kwam ik niet zo goed en snel uit mn boot en kwam ik ook nog in wat golven en een wals zwemmend. Meteen toen ik boven water was hielp Jacques me naar de zijkant.
De tweede dag was ik nog erg geschrokken en was ik ook bijna meteen weer mn boot uit en de derde dag was daarin niet verschillend. De vierde dag ging ik met Marije varen en in het begin vond ik t nog wel eng maar dat werd steeds minder en ik vond het weer leuk om in de boot te zitten en te varen.Het varen ging goed ik ging helaas op het eind nog wel even zwemmen omdat ik achter elkaar tegen stenen botste maar dat was wel verkoelend:-). Dus besloot ik om de volgende dag mee te gaan mede omdat het was verkend en het rustig water was. Toen ik daar aankwam was het geen rustig water en vond ik het weer te eng om het leuk te vinden en kwam ik terecht in een keerwater wat gewoon nog doorstroomde. Toen ik in dat keerwater kwam vaarde ik richting een tak die ik in een reflex vastpakte en aan ging hangen en me peddel had ik niet meer vast, maar mijn boot ging nog wel met de stroming mee en
Josh
Inderdaad een van de mooiste kloofjes die ik tot nu toe gevaren heb. Landschappelijk zeer de moeite waard, een StarWars-achtig landschap van kalkstenen, hoge torens van rotsen waartussen gieren doorschierden, een Grand-Canyon achtige look, en meer van dat soort beschrijvingen. Na de ingang van de kloof zit een zeer zeldzaam en zeer mooi stuk rots, uitzonderlijk omdat het kalkgesteente letterlijk naar buiten toe groeit door de sedimentafzetting, in combinatie met mos. Een soort stalachmietachtige constructie, met een sprookjesachtige kwaliteit.
Enigszins onderschat wat er dan nog aan golfjes in zit voor absolute beginners, afgaande op verhalen van anderen, en eerdere ervaringen, wat inhield dat we zoals hierboven beschreven toch enigszins wat een chaotische trip hebben gehad. Jammer voor degenen die eerder uit hebben moeten stappen, maar desalniettemin een mooi stuk. En zeker de passage voor de kloof (de 2 walsjes achter elkaar), waren leuk en de moeite waard om te nemen. Een beetje sturen op het water, maar dan kom je er goed doorheen (en kwam iedereen er ook goed doorheen).
Hein
