Soca donderdag 20070503
Hoe is het om na ruim 20 jaar ook eens een helm te vergeten? Velen zijn mij reeds voorgegaan...... en niet 1 keer....... Je moet dan dus een stukje schrijven. De verklaring voor deze unieke gebeurtenis ga ik niet eens uitleggen, want daar is de gemiddelde Batavier toch niet in geïnteresseerd. Gelukkig droeg Arne mijn boot al naar beneden, daardoor kon ik Menno verlossen van een zware, voor zijn arm niet gelukkige afdaling met een veel te zware kano. Waarom zijn die afdalingen bij de Soca zo steil en die boten altijd veel te zwaar? Maar het is de moeite wel waard. Het mooiste stuk is dus wel dit stuk en ik ben dan ook wel erg blij dat Hans de moeite wilde nemen om nog even terug te rijden voor mijn nieuwe Sweet helmpje. We waren ruim op tijd om voor de ophaalsessie van Menno die onze auto naar een garage bracht. Dynamo kapot (gelukkig hebben we hem na veel vijven en zessen zaterdagochten om 10 uur op kunnen halen bij de VW garage in Tolmin).
De kobarid-afdaling is altijd erg zweten en hopen dat je niet uitglijden zal. Nadat iedereen heelhuids beneden was kon het feest beginnen.
Helaas niet het onbewolkte weer maar meer van het bewolkte. Gelukkig is een droogbroek best droog en warm. De waterstand valt helaas wat tegen. Maar desondanks moeten er nog een aantal mensen wat eskimoteren en zwemmen.
Het prachtige heldere water is beter dan een zwembad. In ieder geval blauw genoeg, om de onderkant van je boot eens te onderzoeken. In de eerste echte spuit, ik zal geen namen noemen, gingen de eerste onderzeeërs al op onderzoek. Hoe vaker je de Kobaridstrecke vaart, hoe korter hij lijkt. De waterstand was minder dan de vorige keer.
Maar ik heb wel genoten. Even kijken of ik nog een kipje te pakken krijgt en of er enige socialiteit in de Batavier is. Dit ga ik nu even onderzoeken; blijf on line......... Nou ik ben blij dat ik mijn groentepakketje achter de kiezen heb. Ik ben nog in blijde afwachting van mijn overheerlijke halve kipje. Ik hoop dat die nog komt. Achter me zie ik een gevecht om kippen. Ik ben benieuwd of er een deeltje kip voor me overblijft. Ik geloof dat Pauline mij goed in de gaten houdt. Van je Mag7 maatje moet je het maar hebben. Het gevolg is nu wel dat ik denk ik wel een kipje mag ontvangen. Hans zoekt een grote kip voor mij uit. Pauline voegt een wijntje toe. Ik ben weer gered. Van je Maatjes moet je het maar hebben. Het is nu verdacht stil iedereen is aan het ki(o)pkluiven.
Kip-eating SAS
Smoking Rien the Mean Machine en Gezien schrijven het volgende stukje. SRMM is namelijk een keer gaan zwemmen vandaag en Gezien maar liefst twee, en alle drie de keren ernstig overbodig. Maar we hebben het wel weer gedaan, voor ons beiden is deze Kobaritstrecke een erstbefahrung. We hebben best wel genoten. The SRMM vond het allemaal heel gemakkelijk, met zijn grote lach op zijn gezicht vloog hij werkelijk alle keerwaters voorbij, voorbij, voorbij en dan een sublime actie met een zwikzwak RMM manier het keerwater IN. Superstrak. Gezien deed dat ook wel. Vervolgens werd zij afgeleid door the RMM want die riep elke keer 'Leuk he, Gezien!' Waarop wel weer bevestigend op geantwoord moest worden, hoewel zij het aanvankelijk niet zo erg leuk vond. Deze ochtend, op de dag van deze verschrikkelijke kloof had zij namelijk een uitputtingsslag geleverd waarbij het einde bergafwaarts was waardoor de winst van deze dag al gepakt was. (Gnagna.) Maar om dit enorm angstwekkende gevaarte van een rivier te kunnen betreden moest er ook nog minstens anderhalf uur naar beneden worden geglibberd. Wat een training.
Aanvulling van The RMM: het was toch eigenlijk wel een leuke tocht. Mooi helder water, stevige verblokking, mooie natuur, een stel Polen, een mooie pauze plek, en zelfs, in deze tijden van grote nattigheid: De Zon. In de vorm van The RMM natuurlijk, maar ook in de letterlijke variant. Na de pauze lekker gevaren. Klein minpunt van deze dag: onweer bij het einde, en een Pool die in tranen vroeg waar zijn ploegje was want die was hij kwijt geraakt toen hij met een vriend de kloof na de slalombaan ging doen. Hij was er snel uit, maar die vriend ligt er nu nog. Met alle respect en medeleven; vandaag is een van onze poolse kayakcollega's overleden in de grote klof van de soca, net boven de Kobaridstrecke.
Terug naar het varen. Ten opzichte van de Lieser kon je volgens the RMM meer routes varen en met meer beleid de keerwaters in zwikzwakken. De hele Batavier vindt dit nog altijd een meesterlijk stukje souplesse en daarover wordt nog veelvuldig nagepraat bij het consumeren van de kippen die hiervoor door Saskia beschreven zijn. Dit is trouwens nog een anders meesterstuk: we eten het bij daglicht! Jawel, het is ongelooflijk, en het is niet eens de eerste keer deze week. We maken vorderingen. Of niet? Bij deze willen we de discussie aanzwengelen of dat wel Batavierachtig is, we hebben tenslotte onze verantwoordelijkheden ten opzichte van medecamping gebruikers die ons komen vragen wat we gaan varen deze week.
Onderweg worden we ingehaald door twee-en-een-halve Batavier die die week ook op de Soca varen: Rick, Ton en Ivo. Het stel heeft het duidelijk erg moeilijk: zelfs voor de speelbootjes staat er te weinig water. Wat moet je tegenwoordig ook als prof ten tijde van de klimaatsverandering?
Canacees heeft de dag van zijn leven: in zijn nieuwe robson lukt het allemaal WEL. Surfje hier, taverse daar. Walsjes blijft de Robson echter nog wel over het hoofd zien...
Mayke laat haar moedergevoel spreken. Ze neemt Gezien op sleeptouw door de walzenpassage kort na de start op de Kobarid-Strecke, nadat Gezien probeerde de onderkant van de boot te inspecteren op bodemrot a.g.v. de Sloveense gevlekte boottor.
Het bekende gevecht om de surfgolf, iedere meer dan een boot brede golf moet door minimaal 2 en liefst 3 of meer batavieren bezet worden. Daarbij blijkt wildwatervaren dan toch weer een fullcontact sport te zijn.
Korte samenvatting van vandaag: leuke vaardag en nu op naar het Kerkhof. High five van The Rien Mean Machine en Gezien.
Rien, Gezien, Saskia, Rmmmmmnmmm en nog wat.
Lees ook:
Zaterdag: de Salza bij camping Wildalpen
Zondag: de salza vanaf de camping tot middenin de kloof
Maandag: de Salza vanaf de wasserlochklamm tot camping saggraben
Maandag: de Hinterwildalpenbach
Dinsdag: de Lieser van Gmünd tot Spittal
Woensdag: de boven Soca vanaf Kamp Soca tot Prijon testcenter
Donderdag: de Kobarid Strecke
Donderdag: de Koritnica
