Nu met film:
Dag 4: Vaartraject Soca vanaf de brug Zaga (monding van de Slap Boka) tot het slalom parcours in Trnovo. peilschaal Log Čezsoški - Soča: 42 m3 / 152 cm
Vandaag alweer de 4e dag.....
Half elf vertrek en ik had alvast een optie genomen op een half traject. Voor de zekerheid alvast droge spullen in de auto van Marije gelegd.... maar er kwamen er steeds meer. Ginne bang, dus die droge spullen zouden wel goed komen. Ik dacht weer bij Gert in het groepje te gaan varen want daar had ik het immers nog altijd droog gehouden..... (het omkiepen in het keerwater twee dagen eerder niet meegeteld). Maar goed, vol goede moed begonnen aan de tocht. Niet zo heel erg spannend eigenlijk maar toch ergens een reden gevonden om te schrijven natuurlijk..... De keerwaters hadden naar mijn idee nog wel s wat 'paddo's' erin liggen en daar hou ik niet zo van.
Dus mijn woord voor vandaag is " Paddo"...... Alle uitleg van Gert ten spijt vind ik ze nog steeds niet leuk..... Dus ook ergens in een keerwater met een vette paddo andermaal mijn waterloo gevonden. Positief puntje voor mij is dat ik tot twee keer toe de rol heb ingezet.... kennelijk lag Gert de tweede keer in de weg en heeft ie me nog n keer teruggeduwd..... Zo zal het niet zijn geweest maar voor de vorm laten we het maar zo. Ik had nog mijn handen naar boven kunnen steken om op het puntje te rollen maar daar dacht mijn brein echt niet meer aan......Boot hozen en gewoon weer instappen. Kennelijk heb ik dan ergens toch een deuk op gelopen want daarna ging het allemaal wat tammer terwijl ik daarvoor echt wel leuke dingen had gedaan.....
lunchplek kwam eraan en ik vond het eigenlijk wel goed..... Klerestuk omhoog gelopen, omgekleed en lekker een ijsje wezen eten. Niet zo'n ijsje zoals in de bergen maar een echt lekker ijsje !!! Terug op de camping even een pivotje gedaan en s lekker warm gedouched.....alles weer lekker fris, want elke keer dat droogpak uittrekkken..... hahaha.
Patrick
Zo Marije, speciaal voor jou. Ik had natuurlijk Menno om kunnen duwen, mijn helm kunnen vergeten, over Gert heen kunnen varen, of gewoon naast mijn boot in kunnen stappen. Echter vond ik het fijner om gewoon een goede reden te vinden om een stukje te typen, en een solide stukje te zwemmen. Bij deze :)
Weer in het groepje bij Menno vandaag, dit keer zonder al te priemende ogen in mijn rug, en zonder de nee-schuddende grimas die zegt dat je toch echt te weinig opgekant hebt in het keerwater. Nee, eigenlijk ging het best wel goed, en zat ik lekker in mijn boot. (af te lezen aan het gebrek aan frons, en het verhoogde aantal grapjes van Menno's zijde ;).
Het vaartraject was inderdaad met een oplopende moeilijkheidsgraad, waarbij er in het begin niet echt van een graad te spreken was, maar lekker Dobberen dan, totdat we bij de eerste blokjes kwamen een paar kilometer voor de lunchplek. Daar konden we al een voorproefje krijgen op het stukje van de 1001 keerwaters, en konden we onze heupen een lekkere warming up geven met mooie scherpe keerwaters, en lekkere druk. Lekker invaren dus.
Ooit heb ik dit eerste stuk wel gevaren, maar interessant hoe weinig er in 4 jaar blijft hangen, en ik herkende het pas bij onze lunch/uitstap plek voor velen.
Bij de lunchplek werd er een schifting gemaakt, het kaf mocht hun boot een flink stuk bergopwaarts sjouwen. Het koren werd uitverkoren om de 1001 keerwaters te varen. Groepjes werden her-ingedeeld, verhalen over syphons en andere ongein op het traject uitgewisseld, doodservaringen uitgewisseld, heftig afscheid tussen Menno en Sas, en Lein en Hein, die hun wegen zagen scheiden op deze heldhaftige wildwatertocht, in de hoop dat we allen zouden wederkeren...
Nou ja, het zou gewoon een leuk stukje varen worden, met een ietwat verhoogde druk. Vooral lekker veel keerwaters varen, een stuk of 1000. En een leuk stukje was het zeker! De druk maakte dat je lekker hard keerwaters in kon swoesjen, en het vaartraject werd door de breedte van de stroom best overzichtelijk. Ook dit stukje voorgevaren, en kon ik zelf mijn lijnen bepalen. Heerlijk vermaakt. En ondanks dat ik af en toe wat snel ging voor Menno's goesting (tsjah, ik moest tenslotte een veilige lijn varen ;), hebben we lekker kunnen spelen op surfplekjes die niet al te hard overspoeld waren. De spanning hebben we er lekker uit gevaren door in het begin lekker veel te spelen. Tussendoor elkaar even wijzend op stenen die mooie onderwaterse kanaaltjes hadden, waar waarschijnlijk een boot of Batavier niet doorheen paste. Het aantal paddo's in dit stuk was nog groter als in het stuk voor de lunch, en ook wat heftiger, vooral als ze dus onder een onderspoelde rots vandaan kwamen. Best interessant om het water zo eens te bekijken.
Ik heb ons groepje een klein beetje laten spijbelen, of beter gegijzeld. Voor ons waren het geen 1001 keerwaters, maar 701, omdat ik dus inderdaad een stukje ging zwemmen. (red; ok Menno eigenlijk 699, ik had er inderdaad 2 gemist ;)). We waren een lekker stukje rond een steen aan het varen, en waar het de eerste keer goed ging met traverseren, was de 2e keer gejinxt door Anke, die in het keerwater naast me lag en nog zei: " hmmmm die steen ligt daar niet echt prettig, ik denk dat ik hem oversla". Mijn ego vond dat ik het best 2x kon doen, aangezien het net ook gelukt was. Mijn ego is dan ook een stukje gaan zwemmen daar... Geen steun, 3x poging om te rollen, en dan de steen gevaarlijk dichtbij zien komen.... PANIEK! Dus spatzeiltje trekken, water happen, hyperventileren, peddel loslaten, en dan Anke en Menno aan het werk zetten. Cees had een soortgelijk verhaal in zijn groepje, iets met een speelplekje, 3x rollen, en dan toch tegen een steen zitten, maar die zal daar vast zelf over willen etaleren...
Maar ja, mijn boot spoelde dusdanig ver door dat we 300 keerwaters geskipped hebben. Na het zwemmen kon ik mezelf dus weer opwarmen door over de kant te klouteren, en die 300 via het land af te leggen. Laatste stukje heb ik ondanks mijn zwemmende ego nog lekker kunnen afvaren, en overall was mijn strekking: lekker gevaren, niet fijn gezwommen. Op het einde hebben we nog even een wedstrijd afvaart kunnen meedoen. (Gezien het startpunt 300m voor het einde wachten, gingen we echt niet wachten tot ze allemaal voorbij zouden gaan). Alle zwaaiende Slovenen negerend (nee we gaan niet van het water af, wij varen hier ook gewoon, en we zwaaien gewoon vrolijk terug), zijn we met ons groepje lekker meegedenderd, en is Menno uiteindelijk nog 3e geworden, 2:29 op de klok.
Hein
Zit ik voor het eerst zomaar met een laptop op schoot, omdat ik al een tweede stukkie mag schrijven. Gisteren heb ik nog goed te maken, vandaag was een relaxed dagje in aanloop naar de 1001 keerwaters, misschien dat ik daarom ook nog niet helemaal aan stond toen we daaraan begonnen. Maar achter opperhoofd Gert aan was er wel wat oefening geweest, daar lag het niet aan.
Na de lunch werd het al aanzienlijk spannender door de nieuwe groepjes die ontstonden, en het kijken hoe een paar rafts over het eerste randje hobbelden. Daarna vertrokken onze voorgangers en konden wij ons klaarmaken voor vertrek. Tot zover niks aan de hand, gewoon lekker rondjes blijven draaien in al die keerwaters en af en toe een golf of wals. Eigenlijk veel speelplekjes waar Gert voor zn groepje telkens nieuwe oefeningen verzon, en ik af en toe mn eigen ding deed.
Zo vond ik ergens een grote steen in het midden met een golf en een kussen ervoor een een keerwater aan de kant van waar je er voorlangs kon varen. En na een paar rondjes om het keerwater op het kussen te pakken gleed ik de laatste keer van dat kussen af, en werd door de stroming gehapt. Mijn hoge steun was niet afdoende, en de tweede zakte weg in wat paddo-achtige wateren. Ik dacht door te rollen om aan de andere kant te eskimoteren, maar heb die kant nooit bereikt. Net alsof mijn best wel nieuwe zwemvest over mijn 7mm neopreen samen zoveel drijfvermogen heeft dat het niet onder water wil. En ik dus niet kon doorrollen maar wachtte en zoekend was naar de andere kant en ff onder water bleef hangen en nog wat stenen heb gekopt. Dat vond ik wel gezegend, en schrijf dit daarom op.
De rest van het traject was ik in elk geval een stuk scherper, en heb meer keerwaters gevaren dan daarvoor en nog wat leuke en stoere surfjes gepakt, en er ook wel een paar overgeslagen. We gaan hier van de week misschien wel naar toe, dan doe ik die dan wel ;-)
Cees
Bram, Sigi en Hans klauterden naar de broion van de Soca
