Alpenweek 2007
Zaterdag: de Salza bij camping Wildalpen
Zondag: de salza vanaf de camping tot middenin de kloof
Maandag: de Salza vanaf de wasserlochklamm tot camping saggraben
Maandag: de Hinterwildalpenbach
Dinsdag: de Lieser van Gmünd tot Spittal
Woensdag: de boven Soca vanaf Kamp Soca tot Prijon testcenter
Donderdag: de Kobarid Strecke
Donderdag: de Koritnica
Vrijdag: Soca 1001 keerwaters en het slalomparcours
Nabeschouwing Alpenweek 2007
Als inmiddels oud Voorzitter zou ik mijn beperkte talenten af en toe inzetten om de Batavieren, wat op te sarren, te motiveren en scherp te houden. Vandaar dat ik mij verwaardig even een kleine nabeschouwing te geven van deze alpenweek.
Allereerst hadden we een grote groep die uitsluitend uit vaarders bestond. Een aantal voor de Batavieren nieuwe mensen heeft zijn maar vooral haar opwachting gemaakt en glansrijk deze voor hun eerste Alpenweek doorstaan. Ik laat er een paar de revue passeren.
Harry:
Niet alleen maar bluf, zijn nuchtere Amsterdamse commentaren zijn inmiddels vermaard. Had van alle Bata’s verreweg het meest geoefend afgelopen winter. Dat was te zien, in zijn speelbootje zat hij misschien nog wel beter dan in zijn Burn. Die heeft dan ook met veel genoegen Mayke geleend. Die gezien haar toestand een beetje meer draagvermogen kennelijk waardeerde.
Heeft een keer een zodanig klein doorgangetje gekozen dat hij werd gepind, klein zwempartijtje, weer een grensje opgezocht zullen we maar zeggen.
Sven:
Nieuwe rots in de golven. Vierkante vaarder die het niet gauw boven de pet gaat. Als oud slalommer hoefde hij ook niet echt veel te leren. Daarbij gezellige vuur-zitter die vermoedelijk direct afstamt van de oude Batavieren.
Nonja:
Een tochtje op de Ourthe, wat Maarten Holdrinet kneepjes op de vijver en een veiligheidsdag. Dat moest voldoende voorbereiding zijn voor Nonja om mee te gaan op de Alpenweek. Van onze groten Alpenballoteur Menno en de Chief Alpenweek Officer: Coen, mocht het kennelijk (weekdieren!).
Maar stoïcijns, met ijzeren doorzettingsvermogen en zonder franje is ze alles doorgekomen. De kleine zwempartijtjes mogen geen naam hebben.
Ze toonde zich een buitensportdier, fikkie stoke eerste klas met uitstekende smaak van muziek en…. een eigen motor-kettingzaag, Alle manlijke Bata’s (groot en klein) zijn diep onder de indruk. Die gaat het ver schoppen ;-)
Martijn:
Kleine Staay, gelukkig (nog) niet behept met de grote streken van de oude. Heeft de Salsa heupen van zijn moeder, de opgeruimde geest van zijn vader en enorm spons voor het absorberen van Bataafse streekjes. Was reeds vermeld dat toen zijn bekommerde vader hem op kwam vissen na een “plunge of shame” Martijn als dank de oude heer ondersteboven trok…. Van die dingen. Gaat helaas nog groeien.
Alexander:
Ondanks zijn onpraktische kapsel inmiddels zijn vader voorbij qua techniek. Danste het slalomparcours af terwijl de oudere Bata’s met bolle wangen hard aan hun peddels trokken om uit de greep van walsjes en springkeien te blijven. Die gaan we de komende jaren waarschijnlijk vaak terug zien (zolang hij nog met ons wil varen)
Hester:
Kanomeisje, maar dan wel een uit de Mag7 stal, maar met een uitgebreid internationaal en Freestyle palmares Vriendelijke grijns, psychologisch geschoold maar vooral sterk in de boot en daar buiten. Een "kei" van een vaarder voor wie het legen van boten van andere vaarders een tweede natuur is. Was van plan om ook haar vriend mee te gaan slepen naar de Batavier. We zijn benieuwd.
Arnold:
Hoewel een efficiënter kapsel dan zijn zoon, lijkt kanoën voor Arnold af en toe therapie. Go with the flow, jezelf goed positioneren en dan de stroom het werk laten doen zijn kunsten die hij nog wat kan bijslijpen. Een Alpenweek kent voor Arnold dan ook vele leermomenten. Maar ook Arnold kwam het slalomparcours af en het kan niet anders dan dat ook Arnold bij de vaste hap gaat horen.
Pauline:
Maggie, bestuurslid van de NKB, en onvermoeibaar netwerker. Voer op het gemakje mee, wel af en toe een beetje roestig maar kende geen grote problemen. Begenadigd opstoker van kampvuurtjes wanneer de botten koud dreigde te worden.
Wanda:
Was voor ons nieuw, voor Slovenië niet. Had reeds jaren geleden de meeste sloten afgevaren. Nu de kids overgedragen weer ouderwets genieten. Had de eerste dag nog een klein waterig dipje, maar voer vervolgens degelijk af.
Hans:
De echtgenoot van Wanda, met zijn luide lach een gezellige kampvuurgenoot. Ook een Slovenië veteraan die daar goed uit de voeten kan.
Tenslotte nog een paar losse opmerkingen:
Het zoenen van de vrouw van de voorzitter door een willekeurige manlijke Batavier leidt tot grote, en langdurige opwinding in de stam. Is daarom af te raden.
Het kippen record (14) is niet verbroken (12, dit jaar) de snelheid van roosteren was echter ongekend. Het houtverbruik in de diverse vuren was vermoedelijk wel een record. Evenals het aantal Terabytes aan beeldmateriaal.
Als aandenken voor de campingbaas van Kamp Soca zoeg Stephan met zijn door Nonja getunede kettingzaag in 20 minuten een vogelvoer huisje.
Noviteiten dit jaar: een camera dichtheid van nabij 1:3 een video beamer en instant website editing bij het kampvuur
Coen bedankt, voor alle voorbereiding en het relaxte leidingeven.
Menno jij ook bedankt voor alle web activiteiten en vaar adviezen
Paul we hebben het je dit jaar veel te gemakkelijk gemaakt, ik neem aan dat je dus een rekentijdcompensatiekorting gaat toepassen die gerelateerd wordt aan één gedeeld door het aantal Alpenweken dat de diverse Batavieren hebben gemaakt minus de bijdrage gecorrigeerd voor inflatoire tendensen in zowel Nederland als de respectievelijke gastlanden
Kokers en inkopers, Hans en Frank, hartelijk dank voor de verzorging van de inwendige Batavier.
Cees C-Mental Verhoef
