Kijk ook de film.
Waterhoogte Nijmegen Haven: 1160-1161 cm
Oh wat een dag.
Terwijl ik dit schrijf prikken de kapotte blaren op mijn handen. Heb ik overal spierpijn tussen mijn heupen en schouders. Mijn bijholtes doen zeer van het water dat ik in mijn neus kreeg bij het eskimoteren. En het is nu ruim vier uur nadat ik van het water ben afgekropen. Ik kon aanschuiven aan tafel en heb een heerlijke warme douche gehad…… En nog steeds last van koude voeten.
Het vooruitzicht om morgen twee trappen naar beneden te moeten lopen van de slaapkamer naar de woonkamer doet mij nu al huiveren.
Maar wat een heerlijk triomfantelijk gevoel. De blessures en pijntjes kunnen de grijns van mijn kaken niet wegvegen. Het was fantastisch.
Een heerlijke surf wals. In verschillende sectoren van de wals met telkens een ander karakter. Je kon door de hogere waterstand zelfs voor de paal met de pallets langs surfen. Het bootje dat ik had surft en speelt heerlijk. Frontsurf, backsurf, sidesurf, flatspin en zelfs een enkele blunt (per ongeluk). 10 minuten of meer zonder onderbreking in de golf is redelijk normaal. Samen met het feit dat ik als een van de weinigen bij het verkeersbord en de grote paal in de golf kan komen maakt dat ik de eerste anderhalf uur nauwelijks bij de bunker kom om even uit te rusten en wat te kletsen met alle andere mensen.
De volgende drie uur wisselen lange runs en rustpauzes bij de bunker elkaar af. Oude bekenden worden welkom geheten. En iedereen die je ziet heeft een grote grijns op zijn gezicht. Eén grote reünie van wildwater varend Nederland en de Batavier in het bijzonder. En dat vergeten lensdopje bij een keer instappen kan de pret echt niet drukken. Het is kwart over vijf geweest als ik na meer dan vier en een half uur spelen en uithijgen de trailerhelling van Lent opkruip. Ik ben kapot maar voel me heerlijk!
Bart
Groet, Menno
