Het is een rare vrijdag, half Nederland is naar huis gestuurd vanwege het corona virus. We leunen maximaal op een beroepsgroep die we jarenlang hebben proberen te ontkennen, wat hebben we de zorg nu toch opeens hard nodig.
Nog niet helemaal wakker ga ik even de laatste boodschappen doen, dit weekeinde zitten we in de Eifel, lekker kanoën, dus alleen even een maaltijd voor zondagavond scoren.
Dat iedereen naar huis is gestuurd, dat is wel zichtbaar, op deze vrijdagochtend is Jan Linders in Lent helemaal vol. De schappen met lange termijn voedsel beginnen er leeg uit te zien, pasta op, rijst bijna weg, wat is dit voor gestoord gekkenhuis. Met de geplande hutspot ingrediënten en, toch maar, een extra pak zakdoekjes en palmolive zeep, kom ik thuis.
Spullen inpakken voor de reis vanavond en hopen dat er nog iemand wil gaan varen in de golf (ik vaar niet alleen, niet veilig en zeker niet gezellig). Ping, Sanne wil wel varen, Ping Jaivi kan ook wel wat vroeger.
Weekeinde spullen zijn ingepakt, dus de tweede garnituur wordt ingezet, long john en kanojack.
Om één uur duiken Sanne en ik in de golf. Nou ja, duiken... ik wel, Sanne kijkt eerst nog even de kat uit de boom. We surfen een tijdje op rechts naast het verkeersbord maar na die warming-up moet Sanne er echt aan geloven en dat gaat goed.
Rustig invaren en opgekant in de wals blijven hangen, rustig blijven zitten, stabiliseren en dan heel langzaam aan je exit-strategie gaan beginnen (hoe kom ik hier %&$$##$%# uit?)
Het mooie van deze wals is dat hij (zij?) nog steeds geen tandjes heeft, een mummelbekkie dus. Sanne kan heerlijk acclimatiseren en voelt zich steeds beter op haar gemak. Het omkeren om het einde van de wals lukt steeds beter en de keren dat het niet lukt, dat is de rol solide. Helaas geen foto's van deze highlights omdat ik niet naast Sanne in de wals wilde gaan liggen, dat was net een beetje te confronterend.
Rond half 3 houden we ermee op. Ik moet nog inpakken en koken voordat we aan het Eifel weekeinde beginnen. Als we weggaan, komt Jaivi net aan, er zit een andere vaarder en 2 surfers op het water, dus Jaivi kunnen we rustig alleen laten.
Eenmaal thuis blijkt het wildwater weekeinde niet door te gaan en maak ik rechtsomkeert naar de golf.
Jaivi ligt er nog steeds en ik sluit aan.
Twee ander kanoërs sluiten aan en we spelen er lekker op los.
Deze keer heb ik wel de ruimte om vanuit de golf de camera te pakken en close-ups te maken. Met de surfers op de achtergrond levert dat af en toe heel aparte beelden op.
Tegen vijven houden we er echt mee op. Dit was weer errug lekkur!!!
Menno
Waterstand: 1075-1080 cm
