Gisteren hebben we onze favoriete camping weer aangedaan. Om kwart voor drie 'snacht werpen we onze tenten op een veldje naast het postiljon hotel in Buochs aan het Vierwoudstedenmeer. Van daar is het 3 uur naar het Lago Maggiore met de Verzasca en de Cannobino of nog twee extra uren door naar de Sesia.
Ik besluit voor het laatste, de Sesia heeft een paar dagen geleden hoog water gehad en dat loopt nu snel weg maar ik hoop op voldoende restwater om de zijrivieren van de Sesia te varen of anders de Sesia zelf.
Tegen twaalven zitten we aan de cappucino in Varallo. De Mastallone heeft water en is een leuke warming up voor een paar dagen steep creeking.
Zat water om lekker in te varen
De boven Mastallone, waar de Bise Rosso bij Nosuggio in de Mastallone komt, heeft niet voldoende water om leuk te kunnen varen maar het onderste deel met wat klovige stukken heeft meer dan genoeg.
We beginnen met een rotsachtig kanaaltje met slide met krulletje, wals, kussen, wals en bubbels. Frits vaart voor en verkaait het helemaal op de krul van de ingang, gaat om, rolt een drietal keren en heeft aan het einde pas weer de controle om boven te komen.
Frits met een goede run
Balend pakt hij zijn boot en doet het nog een keer. Nu wel netjes. Harry twijfelt nog maar na wat aanmoedigende gebaren gaat hij ook. Bij het kussen met wals eronder wordt hij hoog tegen de wand gezet, maar verder geen probleem.
Harry, vlak voor de lancering
Ik heb een vergelijkbare lijn, doe daarvoor nog een draai om de controle terug te krijgen en wordt door de wals uitgespuugd hoog tegen de kant. Bijna los zeggen de anderen later. Ik rol overeind en ben het kanaal uit. Cees vaart het geheel als gewoonlijk solide.
Lange lijn die we even verkend hebben
Na diverse mooie class 3+ - 4 passages komen we bij de kloof in het midden. Daar zat vroeger een zuigende wals die alleen tot een bepaalde waterstand nog ging, daarboven wordt hij onbevaarbaar en moet je de hele kloof om dragen.
vlak voordat we de middelste kloof in gaan
Recente beschrijvingen melden dat deze wals weg is maar ik heb tijdens het omrijden er toch maar even in gekeken. Alles wat ik kon zien leek van boven (-;) goed te doen.
Lunch bij de omdrager in de middelste kloof
Eenmaal in de kloof zijn de dropjes leuk maar moeten we een passage omdragen met een groot blok dat de invaart in tweeen deelt (rechts lijkt het beste), daarna een steile bocht van rechts naar links en een vette afsluitende wals toch omdragen. We verwachten niet dat we door die smalle wals heen komen. Omdragen links is relatief eenvoudig. Al te hoog water moet je hier echter niet hebben.
Laatste wals in de middelste kloof
uitvaart van de kloof
De laatste wals is inderdaad goed te doen, maar zit er wel en vereist toch nog wel wat doorzettingsvermogen, zomaar even afdrijven is niet gewenst.
Frits in afsluitende passage
Aan het einde zit weer een rotskanaal, nu alleen langer dan de eerste, een stuk steiler en met een grote kans in een lang wasprogramma terecht te komen. De eerste helft dragen we om maar pakken wel de laatste paar passages in het lage kloofje mee.
Cees om, maar snel genoeg boven om uit de wals te blijven
De afsluitende wals zuigt harder dan verwacht en we moeten hard werken om erdoor te komen.
Op het einde wacht nog een kleine uitklim en een lauwwarme grimbergen. Op naar Campertogno aan de Sesia.
Menno
Traject: Bocciolaro tot aan de brug aan het begin van Varallo, in dit traject zitten alle klovige stukken. 5 km WW IV (V,VI). Bij onze waterstand van tegen de 10 kuub (gokje) was het m.u.v. de laatste WW VI passage niet meer dan WW IV, ook niet in de klovige delen. Wel oppassen bij de lage dops in de beide kloofjes, die zuigen harder dan je verwacht. De middelste kloof is niet om te dragen maar kan van bovenaf bijna helemaal verkend worden. Denk eraan dat je hoog boven de rivier staat, dus een wildwater graad bij je waarneming optellen. De drops hebben wel degelijk verval -;)
In dit gebied is de Mastallone een invaar rivier of een uitwijk als al het andere hoog water heeft.
