BASF, de Guisanne, de boskloof
14-08-2010
vaarders : Hans, Arnold, Rien, Harry en Cees F.
Vandaag op de camping gaat iedereen zijn eigen ding doen. Nettie en Nonja gaan met de jongedames de stad in, Martijn en Tom gooien ons af bij de instap en gaan dan een stukje toeren met mijn autootje. Ikzelf ga met wat mensen het water op (zie boven). Voor Rien is het weer zijn eerste dagje in de boot na het debakel met zijn hoofdwond op de Guil 2 dagen geleden. Hij heeft de helm geleend van Bert, zodat zijn hoofd inclusief pleisters wat meer ruimte heeft. Wel drukken we hem op zijn hart om voorzichtig te doen, en als het niet gaat uit te stappen.
We stappen in bij het raftcenrum en we gaan op pad, er is wat discussie over de waterstand tussen Hans en mij, was het nou meer of minder? :) We houden Rien goed in de gaten. Hij moet niet nog eens een knal op zijn koppie krijgen.
Al vlot komen we bij de passage onder het bruggetje. Arnold heeft het klemzitten van vorig jaar nog niet vergeten, hij draagt liever ff over. Ik vaar als eerste, en nu kom ik zelf vast te zitten op de stenen. Even dreig ik zelfs omgedrukt te worden, maar nijdig wurm ik me naar beneden. Hans gaat er ook niet echt mooi af en Cees kijkt ook niet blij. We varen door tot aan het wasbord, die we natuurlijk allemaal omdragen. Kort hierna begint de boskloof en wordt de Guisanne een stuk steviger.
Tot nu toe gaat alles goed. De eerste passages varen we netjes gedisciplineerd af, de grootste laten we Rien en Arnold maar even omdragen. De concentratie begint daarna wat te verslappen bij beide heren en ze halen regelmatig hun lijnen niet. Dit resulteerd uiteindelijk in een rol voor Rien. Gelukkig raakt hij niks en kan hij door. Arnold heeft na zijn zwemmetje gisteren ook niet zijn dag, en komt met grote ogen aangevaren. Maar hij volgt wel (meestal) netjes de aanwijzingen op en red het allemaal net.
Dan een paar passages later gaat Rien weer om. De rol mislukt deze keer en we zien hem lang ondersteboven hangen, hij blijft proberen te rollen. Ga zwemmen of rol Rien! Denk aan je hoofd! En inderdaad plopt daar het koppie van Rien naast de boot boven water.
Hans en ik werken Rien naar de kant, maar de boot gaat alleen verder een onoverzichtelijk en dik stuk af. Als we Rien aan de hebben en horen dat hij ok is, besluiten we dat Cees samen met Arnold verder vaart, en Rien zal langs de rivier gaan lopen. Hans en ik gaan samen vol gas achter de boot aan. Stiekum vinden wij dit helemaal niet erg, want we kunnen nu even samen "los", en glunderend van plezier stuiteren we gezamenlijk de laatste passages af. Een vrouw staat aan de waterkant van haar tuin en weet ons te vertellen dat er net een boot voorbij kwam drijven. "Nee hoor mevrouw, er zat niemand in."
Even verderop hebben we dan eindelijk de boot in het vizier. We bergen hem en legen hem. Met de boot op de cowtail bij Hans gaan we dan naar het eerste bruggetje alwaar heel toevallig net Tom en Martijn staan te wachten om ons te zien varen. Ze pakken de boot aan en wachten op Rien. Dan varen we het laatste stukkie naar beneden, kleden ons om in de regen en duiken de droge auto in. Dan laten Martijn en Tom me opgewekt zien wat zij vandaag gedaan hebben... Die gekken zijn een berg opgereden met mijn golfje... "Tja" , zeiden ze, "het weggetje werd steeds steiler en toen stonden we ineens bij de skilift op de top....."
Bij aankomst terug op de camping regent het nog steeds, en iedereen kruipt in mijn 660 seconden-tent.
We passen er met z'n allen in. Met dit weer gaan we dan ook maar eten in de pizzeria in Guillestre.
Harry
