Cevennen november 2006
The team (excl. Bart, Victor, wives and some kids)
Ik heb ooit, in de zomer van 1986, op aanraden van mijn zus (waarvoor mijn oneindige dank), een georganiseerde kanovakantie op de Tarn geboekt bij Vinea. 2 weken heb ik daar door de kloof van de Tarn gepeddeld, heb leren eskimoteren en kon de 2-e week niet meer kapot omdat ik boven kwam als het fout ging. Ik was verkocht en sindsdien zit ik in de boot.
Pas vorig jaar kwam ik terug aan de Tarn maar dan terug voor de bovenloop. Daar had ik ooit wel iets over gehoord: "de mooiste drie trajecten in Frankrijk zijn de de kloven van de Verdon, de Dourbie en de Tarn". De Verdon, die kende ik (die heb ik gelopen, varen staat nog op de verlanglijst voor Sinterklaas), de Dourbie, daar had nooit van gehoord. En de Tarn? Ach daar ben ik op begonnen, dat zal dus wel gaan...
Met Bruno, Bert, Victor en Julienne (een Waals-Vlaams verbond) ging ik in november 2005 naar de boven Tarn en kwam daar een van de aller schoonste wildwaterstrajecten tegen ooit (awel, ik ben alweer een week vlaamstalig bijgespijkerd, dus ge moet me het afwijkende taalgebruik maar niet euvel duiden).
Gingen we in 2005 of de bonnefooi, deze keer heeft Bruno voor zijn familie en de familie Colson een Gîte gehuurd in St Jean de Chazorne (4 huizen, 2 Gîtes en een Kerk, het ligt 6 kilomter noordelijk van Pied-de-Borne, die wereldstad ligt 8 kilometer noordoostelijk van Villefort)
De Gîte, links tegen het kerje aangebouwd
Wij haken aan en omdat wij, Moi, Gert, Thomas, Bert en Robert, toch wel wat veel plek consumeren, heeft bruno de aanpalende Gîte erbij geregeld en kunnen Gert en ik na een rit van ruim 10 uur vanaf Brussel (eigenlijk vanaf Merchtem) ons matje bovenin de slaapkamer van de 2-e Gîte uitrollen.
Niet lang daarna arriveert Victor met zijn vriendin. Hij heeft een lang weekeinde vrij en wil tot en met maandag met ons meevaren.
Na een paar borrels met Victor, Bruno, Bart en familie duiken we erin. 'snachts arriveren Bert, Thomas en Robert en zijn we compleet.
Als je rondom het Dorpje Villefort in de Cevennen en cirkel trekt met een doorsnede van 50 kilometer heb je nagenoeg al het heftige wildwater van de Cevennen binnen bereik. Ala, de kloven van de dourbie vallen daar nog een 10 kilomter buiten, maar verder heb je toch wel al het lekkers binnen handbereik. Handbereik? jazeker zou je denken, wat is nou 25 kilometer rijden vanuit Villefort? No problemo, zelfs niet wanneer je een Gite gehuurd hebt in St Jean de Chazorne, hemelsbreed, 8 kilometer van Villefort.
Uitzicht op de Borne vanuit de Gîte
Nee, het is ook geen probleem, maar je moet wel verslaafd zijn aan wildwater. Dit deel van de Cevennen is een logistieke ramp. 8 kilometer hemelsbreed betekent hier een half uur rijden over single-track wegen met af en toe (wie?, met uitzondering van de bejaarde locals, wil hier nou wonen) een tegenligger waardoor het tempo regelmatig terugvalt tot stapvoets of zelfs negatief.
Over het traject van onze Gite naar het instappunt van de Beaume (16 kilometer hemelsbreed) doen we meer dan 1.5 uur. De boven Tarn in ook 1.5 uur rijden en stel dat we de Dourbie zouden willen varen, dan zijn we waarschijnlijk 2.5 uur onderweg. In de zomer allemaal geen probleem, maar nu, begin november, heb je effectief weinig vaaruren. Om zes uur is het echt donker en de trajecten zijn over het algemeen minimaal WW IV met diverse verkenningen, omdraag passages en meer van dat soort lekkers. Hartje zomer, in de Franse Alpen, draai je daar je hand niet voor om, maar nu, met de schemering en daaraan gekoppelde kou, op de loer vereist dit toch een goede tocht voorbereiding, liefst een buttleshunny en zeker een equipe die niet te vaak in problemen komt op moeilijk wildwater.
De equipe dus:
Bruno; "Mister Guide". Vaart liefst voorop, kent het gebied beter dan wie van ons en heeft altijd wel een toetje in gedachten (-;)
Thomas: "Vliegt of vaart". Onze youngster met veel ervaring op groot water in Noorwegen en Zuidamerika, heeft meestal een vinger in zijn neus en geniet van alles wat die andere vinger doet.
Bert: "Birdy. Vaart een to grote boot (Eskimo Salto) voor zo'n rank Manneke, hwwft het ook niewt nodig, maar voelt zich wel heel senang in die sloep.
Bart: "Vector", niet te verwarren met "Victor". Heeft de langste boot (Rainbow Vector) en de minste ervaring op dit water. Technisch verblokt houdt hem alert, open water water maakt hem lui.
Robert: "easy going". Vaart al meer dan 20 jaar, voer met mij in 1993 in Corsica (zijn we net achter gekomen) kent zijn mogelijkheden en maakt daar gebruik van.
Gert: "de scheur". Die "scheur" heeft geen betrekking op het vocabulair geweld maar slechts op de schade die zijn Pyranha H3 opliep tijdens de run op de boven Tarn. Gert zijn ervaringen zijn terug te vinden op www.nirjhara.be.
Victor "de waal". De oudste van het stel (denk ik) maar fysiek en vaartechnisch helemaal top en (denk ik) een klasse meer dan wij. Gaat zijn eigen gang, bepaalt zijn eigen route en grenzen en valt, helaas, in slaap als het te makkelijk wordt.
Moi "Main non, mon nom est Menno": Gelukkig om met zo'n ploeg mee te mogen varen en nog steeds de grenzen aan het verleggend.
Na het ontbijt gaan we onder leiding van onze "Mister Guide" Bruno op weg naar de Beaume, die heeft hij gisteren in zijn eentje voor een deel gevaren en heeft voldoende water om als warmingup beekje te dienen.
Donderdag gaan we weer op zoek naar riviertjes, de Sure bekijken we, maar daarvan blijkt de DKV rivierbeschrijving (hij wordt vergeleken met de Thines) totaal niet te kloppen, de Sure loopt in een meer oerwoud achtige omgeving, heeft geen water en als hij het al had, komt hij niet boven de WW IV uit.
Uiteindelijk lunchen we in de zon aan de Thines en ontdekken we, op de zoektocht naar een cafe met bier, in Pied de Borne een goed behaakt klim massief waar eenvoudig een toprope is uit te zetten. Snel terug naar de Gîte, materiaal halen en nog even een uurtje klimmen in de ondergaande zon.
Vrijdag rijden we naar huis.
Het was gezellig, heerlijk gevaren, veel gezelligheid, voor herhaling vatbaar.
Bruno, Bart, Bert, Gert, Robert, Thomas, Victor, Ladies, Kids: BEDANKT!
cu, Menno
