alpenweek 2008 vesubie

Alpenweek 2008, woensdag, de Vesubie

Proloog, Zondag, Maandag, Dinsdag, woensdag, Donderdag, Vrijdag, Epiloog

Het plan is om vandaag de kloof van de Var te varen. Het is ons nog niet helemaal duidelijk of ons hele clubje die aankan, dat zal afhankelijk zijn van de waterstand. Echter, als we s'morgens onze tentjes uitkomen is het flink bewolkt en best fris. Omdat de kloof van de Var op zijn mooist is bij zon, en nu waarschijnlijk berekoud daar beneden in de schaduw, wordt het plan aangepast. Batavieren-logica: we gaan een andere kloof doen, namelijk die van de Vesubie (andere logica, zoals de nabijheid van Nice en de lichtere bewolkingstint in het zuiden, wordt ook wel gebezigd maar is voor een batavier niet echt geloofwaardig).

Ook hier moeten we eerst maar ’s kijken hoe de waterstand is en dus ook of iedereen wel mee kan. Bij hoger water gaat alleen een select gezelschap deze kloof varen en de rest zal dan een stuk op de Var gaan varen onder de kloof. Bij een te lage waterstand gaan we allemaal de Var varen.

Als we langs de Vesubie omhoog rijden zien we diep beneden af en toe de rivier lopen en de waterstand houdt niet over, maar van bovenaf gezien hebben we die fout al eens vaker gemaakt. Iedereen zou dit moeten aankunnen.

Marcel negeert z’n gezwollen pols en laat deze kans niet lopen. Ook Frank P., die eerst misschien vandaag niet zou varen, gaat toch mee. Alleen Joost haakt af, die heeft al enige dagen last van koppijn, maar verder zijn we helemaal compleet.

We komen bij onze instap. Hoog boven de rivier staan we op een weg. Een ijzeren hek verspert een pad naar beneden, naar een kleine watercentrale. We negeren de verboden en klimmen er over, laten de bijna 20 boten aan een werplijn naar het pad zakken en sjouwen de hele zooi naar benee. Daar aangekomen herhaald het werplijnspelletje zich en zo staan we uiteindelijk beneden aan de rivier.

Dan arriveren ook de chauffeurs en kunnen we vertrekken. We varen in dezelfde teams zoals we ook Maandag op de Guil hebben gevaren, alleen hebben we nu Nonja bij ons i.p.v. Joost.

Ons team vertrekt als eerste. We zijn nog maar net onderweg of Bert besluit te gaan zwemmen. Iets te nonchalant in de boot en de rolpoging mocht niet baten. Hij is snel aan de kant.

Dan komen we bij de eerste echte passage, een mooie dubbele trap met wat walsen erin en wat takken langs de zijkant. Ik vaar eerst en Sven volgt. Hier verwachten we toch wel wat zwemmers en we staan klaar. Natuurlijk is ook de camera paraat.

Iedereen vaart netjes de passage zonder enig probleem. Dat is lekker voor het vertrouwen van de groep en we varen verder, netjes van keerwater naar keerwater in gediciplineerde volgorde.

De Vesubie is een fantastische sloot. Na een paar passages en stroomversnellingen zien we een langgerekt lint wit water over een mooie verblokte passage naar beneden stuiteren, en zo tussen de samenknijpende wanden stromen. Dit is de ingang van de kloof.

Één voor één varen we langs de linkerwand de kloof in en kunnen we genieten van dit mooie stuk natuur.

Diepe, smalle, langzaam stromende stukken wisselen af met geweldig mooie passages.

Frank S. speelt wat in een golfje maar laat zich verassen, gaat om en zwemt. Iets verder is gelukkig een plekje waar hij vrij makkelijk aan de kant kan komen en kan hozen. Verder hebben we alleen rechte wanden om ons heen.

Er zit niet echt wat gemeens in deze rivier, alleen op één plek verdwijnt bijna al het water onder wat schuine platen rots. Een stevige onderspoeling/syphon. Uiterst links kan je langs wat blokken naar beneden glijden. Ook hier komt ons hele team netjes door.

Dan besluiten we een plekje te zoeken om te eten. Na een tijdje zien we nog steeds geen teken van het tweede team, die toch al een paar keer kort achter ons zaten. Zou alles wel goed gegaan zijn? Sven vaart na lang wachten een paar keerwaters omhoog, de bocht om. Dan blijkt het 2e team daar net aangeland te zijn voor hun lunch. We zeiden het nog: dalijk zitten ze gewoon 1 bocht hoger lekker te eten :D

Wij gaan weer verder. Frank P. en Nonja gaan uiteindelijk nog eens zwemmen. Frank op een lullig stukje in een stukje verblokking. Weer is hij zelf-redzaam, zij het met veel meer moeite deze keer, want hij kan maar met moeite zijn boot uit de stroming krijgen en legen. Het lukt hem echter wel.

Nonja krijgt bij het zwemmen haar boot tegen het oog, probeert ook zelf-redzaam te zijn, maar kan niets bij de steile rotswand. Hans vd S zit kort achter ons en komt ff te hulp met z’n nieuwe badeend. Nonja heeft de grootste sloep van de club als reddingsschip, maar ze laat haar boot niet los. Zo kan ik ‘m ook niet aan de kant beuken.

Uiteindelijk staat ze tegen de kloofwand met haar boot, maar kan hier niets uitrichten. Ook Menno komt een kijkje nemen, en terwijl Nonja haar oog met koud water dept, vraagt hij doodleuk: “En nu dan?” Nonja snapt dat ze maar beter achterop een boot kan gaan liggen, en Menno neemt haar boot op de cowtail. Zo gaat het richting de 1e de beste mogelijkheid om te hozen. Als de boot leeg is staat Nonja wat hogerop met een droge boot, maar nog geen peddel. Die heb ik weer van Alexander gehad, en ik lig iets lager. Nonja stapt in en leunt op Menno z'n boot en zo komen ze als een vlotje aangedreven, ik ga in de surf en gooi snel de peddel naar Nonja, die hem mooi vangt. Ze is weer compleet

De teams zitten nu door elkaar en snel pakken wij het ritme weer op en varen door. Als we wat later uit de kloof komen, haalt Roel ons in. Hij heeft vandaag m'n burn geleend, maar zit er beroerd in, en hij heeft last van zn rug en wil naar het eindpunt).

De teams komen weer meer bij elkaar en als we het eindpunt naderen, zijn de eerste 2 teams versmolten. Bij de uitstap is het nog even wachten op het laatste team en kunnen we huiswaarts.

Happy Boatin’& Be Safe

Nu nog even inkopen doen voor een gezellige avond met zuurkool van John.