Ubaye Les Thuiles-Fresquire
20090818
15 aug: de Durance
16 aug: de Gyronde
17 aug: de Bonne
Vaarders: Arnold, Harry, Alexander, Rien en Frank der deutscher.
ga direct naar de film op youtube
De groep is vandaag flink uitgedund. Paul is weg, Hans en Nonja zitten met Margot en Caro op een berg, en Martijn en Markus willen vandaag weer niet varen, maar mountainbiken. Later zal blijken dat M&M geen fiets meekregen bij de verhuurder en hun dag met luieren op de camping hebben doorgebracht. Ik wil wel varen en ga met de overige overgeblevenen de Ubaye doen, een uurtje rijden vanaf de camping. Gister meldde zich een duutser bij ons met de vraag of hij eventueel een dagje mee zou mogen varen, hij zou klasse IV aankunnen. Ach, waarom ook niet, we zitten niet in de WK voetbal periode dus nodig ik hem uit om mee te gaan.
Zonder de stalen discipline van Hans doen we lekker rustig aan en vertrekken we wat laat. De duutser rijdt liever niet via de Col, dus natuurlijk doen wij dit wel en volgt hij ons toch maar ;) Ter plaatse aangekomen besluiten we om nog een klein stukje hogerop te kijken om het tochtje nog iets te verlengen, maar dat is alleen maar grindbedding met een dun stroompje water er overheen. Dus rijden we weer naar Les Thuilles en laden af bij het raftcentrum. De autos worden bij Fresquire neergezet, eventueel zullen we vanaf daar nog een stukje erbij pakken als we nog tijd en zin hebben.
We beginnen gelijk met het mooiste gedeelte van dit traject. Direct na de brug van Les Thuilles splitst de Ubaye zich en begint een prachtig, lang verblokt ww-III stuk, met een eindeloze hoeveelheid keerwaters. Wij nemen de linkerarm, hier staat het meeste water op. We gaan gecontroleerd van keerwater naar keerwater, en telkens kan je maar een klein stukje verder kijken naar de volgende 2 a 3 afdalinkjes. Al met al is het een heerlijk technische afdaling van zeker een halve kilometer. Iedereen zit goed in de boot en geniet ervan. Na dit mooie stuk wordt het allemaal wat minder wild, maar passeren we nog veel mooie passages. Natuurlijk spelen we op alle plekken die zich daarvoor lenen, zelfs Arnold probeert zijn volumieuze Salto in een sternstall te krijgen, wat natuurlijk niet lukt. Maar wel een dikke 10 voor de moeite, Arnold!
Ik heb de hele rit vandaag Rien achter me laten varen, net als gisteren, en wederom vaart hij de sterren van de hemel. Rien is herboren lijkt wel, hij surft, keerwatert en alles lukt. Slechts één keer gaat hij op zijn dak. Ik sta net te filmen op een hoge rots langs de kant, en kan hem dus niet helpen. Daarbij stuitert hij behoorlijk over een flink aantal stenen heen, ik zie hem botsen en hou m’n hart vast. Hij blijft zelf echter rustig, wacht (knap lang!) op een rustiger stukje en rolt solide overeind. Geweldig! Wat een verandering, mijn complimenten, Rien! Hij heeft wel een flinke klap op één van zijn ribben gehad, ondanks zijn zwemvest. Dat zat namelijk niet mooi afgesteld en is waarschijnlijk net hoog genoeg verschoven. S’avonds op de camping wordt het vest gelijk mooi afgesteld, waardoor een dergelijk akkefietje een stuk minder kans zal krijgen. Nu houdt hij er een gekneusde rib aan over, waar hij de rest van deze week nog last van zal blijven houden.
We zijn ook gelijk aan het einde van het traject en besluiten hier maar uit te stappen en niet Fresquire en het hoefijzer erna te varen. Rien heeft auw, duitsland is moe, en Arnold heeft geen zin in het (door het lage water) gemeen uitziende Fresquire-stuk. Alex en ik zouden nog wel willen maar het is wel goed zo.
Ik ontdek nog dat mijn benzine bijna op is en ga zwetend de Col over. Over de top wil ik geeneens meer remmen en ga daarom Arnold voorbij, en laat de auto zoveel mogelijk rollen. Eindelijk, in het dorp onderaan de Col vindt ik een benzinepomp (van een Nederlands stel) Phoooeeeii! Volgende keer misschien een goed idee om de benzine te checken als ik 2 keer een Col over moet….
Happy Boatin’ & Be Safe, Harry
19 aug: de Guil
20 aug: de Guisanne
21 aug: de Bonne
