Guisane, de boskloof
20augustus 09
15 aug: de Durance
16 aug: de Gyronde
17 aug: de Bonne
18 aug: de Ubaye
19 aug: de Guil
ga direct naar de film op youtube
Vaarders: Nonja, Harry, Hans, Arnold, Rien, Martijn, Alexander, Frank de duutser
De waterstand van de Guisanne is laag. Maar dat weerhoudt de Raftingindustrie er niet van om groep na groep naar beneden te sturen. het lijkt wel DWD op een drukke zondagmiddag. bodyboarders , rafts en hotdogs zien we al bij onze instap voorbij dobberen.
hier was tie nog bij ons, d'n Gforce....
Het begint rustig, een mooi invaar stukkie. Dan, al snel, komen we bij de brug met daaronder het stenige verval. Neem 'm op (vaarders) rechts, links zit een kleine waterinlaat onder de brug. Rafts gaan hier gewoon langs maar een kayak past daar prima in.... Ik help dus Arnold, die zich heeft vastgevaren. Dan roep ik vast de volgende, Alexander. Hij zit mooi op lijn, maar stuitert dan via een kei volle bak tegen mijn benen aan. Ik wordt van de kei afgeveegd waar ik op sta en smak tussen de rotsen. Even vrees ik het ergste, maar mn benen doen t nog en ik maak dat ik weg kom, voor de volgende eraan komt ;)
Nog een klein stukje verder zit een gemeen wasbord, die we omdragen. De scherpe stenen hier geven je boot geen enkele kans op overleving. Vanaf hier begint ook zo'n beetje de boskloof en langzaam wordt het nu wat steviger en technischer.
Iedereen vaart lekker, alleen hebben Martijn en Nonja een zwempartijtje gemaakt, Nonja geheel overbodig, maar ze was zo van slag na haar bijna aanvaring met een raft dat het even later dus toch mis ging.
Tja... en ik heb afscheid moeten nemen van mn oude G-force. Hét bootje waar ik mijn eerste meters mee heb gemaakt, waarmee ik de Irreler Wasserfalle onder die boom ben doorgegaan, die Menno een paar keer heeft gevist voor mij, de Soca.... Kortom: Vele herinneringen. Maar niet getreurd.... We hebben de fotos nog ;) En dankzij de verzekering is er weer een nieuwe (club)speelboot....
Harry
Wat een pracht slootje was het weer die we vandaag voorgeschoteld kregen.
Bij het raftbedrijf in Chantemerle zijn we in het niet al te spannende water gegleden.
Bij de eerste brug werd het echter wel al spannend. Er was veel verblokking en daar is het linker pootje van Harry open gevaren door Alex. Hij dacht dat hij door Harry, die op de verblokking stond, heen kon varen. Harry, die eerder Alex’ vader (Arnold) behulpzaam tussen de keien los trok heeft er dus weer een “tattoo” bij. (red: Alex had echter ruimte zat om om me heen te varen, zou dat rotjong het dan toch express gedaan hebben?)
De Guisanne is een leuke technische sloot voor kayakers, maar daar in tegen is het voor rafts een heel smal klein k*t slootje met deze waterstand. Verscheidene rafts hebben we dan ook beukend en stoeiend voorbij zien stuiteren. En ze hebben geen één keerwater kunnen nemen.
Op een gegeven moment lag ik klaar in het midden van de rivier in een keerwater en wilde uitvaren. Plots verschijnt er in mijn ooghoek een zeer groot rubber geval dat via een stuiter over een rots, over mij heen dreigt te varen. Ik schrik en blaas: ,, Stop. Bastards” .Het blijkt dat ik niet zo stressbestendig ben. Want door deze bijna overvaring ben ik uit mijn concentratie gehaald, en vaar de passage niet meer zoals gewild was. Nu komt dat wel vaker voor dat ik passages niet vaar zoals gewild, maar ja he! ;)
Ok, ik ben onderaan uit balans geraakt, om gegaan en had geen ruimte om te rollen en dus ben gaan “zwemmen”, het was meer keienrijen op mijn kont. Nu zit ik met een blauwe bil te schrijven.
Ik vond het een mooi riviertje vol afwisseling, spanning en verrassingen.
Maar ik zag ook de bevestiging en begrip van mijn stoeidaden, b.v. zoals die van Hans: die zag mij klooien in keerwater en zat later ook te klooien in hetzelfde keerwater, omdat het niet anders kon dan klooien in dat keerwater. ;) (red: beiden hadden een te grote boot om de benodigde draai te kunnen maken in het desbetreffende keerwater en beiden werden achteruit doorgespoeld)
Salut, Nonja
Verhaal GESTOLEN boot (G-force) van club/ ex-Harry's (met Martijn als schipper):
Bij een van de veel verblokte stukken ging het even mis, ik ging om.
Op dat moment nog geen probleem tot dat ik merkte dat het eskimoteren niet wou lukken, na 2 keer proberen en nog een paar stenen later besloot ik toch maar aan het meest vervelende lusje van de boot te trekken. Eenmaal op de kant gekomen vond ik mijn Eskimoteer “probleem”, mijn peddelblad was gebroken. Na een paar 100 meter varen besloot ik toch maar uit te stappen, want het peddelen zo als in een C1 is toch best wel een beetje heel erg veel te lastig.
Eenmaal uitgestapt ben ik op zoek gegaan naar de hoofdweg. Ongeveer op de helft heb ik Harry’s boot in de berm gelegd en ben ik verder gelopen zonder boot en peddel.
Na een stuk lopen richting Briancon kwam ik mijn vader en de rest tegen en zijn we Harry’s boot op gaan halen. Daar aangekomen: K*t @#*!!! De G-force is weg!
Wij bij het huis daar tegenover aanbellen en vragen of de boot daar mischien lag, maar niemand wist van iets.
Wij met sippe en teleurgestelde gezichten naar de police om een proces-verbaal te laten opstellen voor de Insurance. Dit duurde een tijdje. Want de Police was wel “heel erg druk” met “belangrijkere” dingen en telefoontjes plegen. Met handen en tekeningen heeft Hans de situatie uit kunnen leggen, want Engels praten doen ze hier niet.
Tip: let op je spullen, elke minuut !, want de fransen jatten alles onder je neus vandaan.
Martijn
21 aug: de Bonne
