Alpenweek 2010, Dag 6, de boven Esteron
Lees ook de vorige dag op de midden Esteron
Rien, Marcel en Laurent verkennen de ravage in Nice na de vloedgolf van dinsdag
Ik heb geen zin om weer in een grijze/bruine/zwarte sloot te gaan varen. De oplossing: Park & play bij de golf onderaan het slalom parcours op de Pre-Canyon section van de Verdon. Jorn en Martijn zagen dit ook wel zitten, dus even later zijn we in de auto van Jorn gestapt naar Castellane. Helaas stroomde er deze keer geen 30 kuub doorheen, maar ook met 16 kuub was het nog een leuke speelgolf. Pogingen gedaan tot blunten, flatspinnen, cartwheelen en loopen, maar het lukte allemaal net niet. Het weer werkte nog wel een beetje mee, dus uiteindelijk na 3,5 uur jezelf in de golf trashen en wisselen van boten zijn we gestopt. Eindplek was in vergelijking tot gister 10 meter lopen, heerlijk!
Tom
Tom, Martijn en Jorn spelen op het slalomparcours bij Castellane
De rest vaart de Esteron...
Deze ochtend vertrokken we wat later. We zaten pas om half elf in de auto. We reden naar dezelfde plek als waar we gisteren zaten te twijfelen, en stapte in. We waren met een kleinere groep, slechts veertien man. Dit kwam omdat Rien, Laurent en Marcel huis bleven, en Laurent gingen leren eskimoteren. Verder waren Tom, Jorn en Martijn naar een golfje om te spelen.
Het bovenste stuk van de Esteron was goed te doen. Waterstand was volgens anderen bijna perfect. Net over de stenen heen, maar niet te moeilijk. Tot de pauze plek hebben we probleemloos gevaren. Na de pauze kwam al gauw de blokkentuin. Hier was het zicht miniem. Wel was het heel leuk om te varen. Dit kwam mede doordat de grote gele badeend weer verscheen. De blokkentuin ging verder ook goed. Hier en daar werd er in onze groep een rolletje uitgeperst. Ook ik heb m'n eerste van deze week moeten maken. Uitstap was vlak na het dorp (Roquesteron) , dezelfde plek waar we gisteren ingestapt waren. Het sfeertje was prima, mede door de temperatuur. Ik vond het misschien de leukste en mooiste vaardag tot nu toe.
Jaivi
In aansluiting op Jaivi zijn verhaal mag ik ook nogmaals een stukje schrijven, helaas dus als enige zwemmer. Na een kort nachtje, heb ik nog niet voldoende kunnen herstellen van de vorige dag. Het was eigenlijk een beetje teveel voor me, nog niet hersteld en teveel van mijn energie verbruikt.
Dus vandaag lam en relatief leeg begonnen met de tocht over de Esteron. Waterstand ca 80cm afnemend, deze stand is veel hoger dan het voorgaande jaar. Eerst zat ik nogal roestig in m´n boot, die was versteld door Marcel en Kees, die er gisteren in gevaren hebben. Na herhaaldelijk de instellingen te hebben aangepast zat ik eindelijk lekkerder in m´n boot.
Tot aan de lunch lekker gevaren en gesurft. Na lekker geluncht te hebben onder een mooie grote goudkleurige schemerlamp zijn we weer verder gegaan.
Dit is zo ongeveer het begin van de zogenoemde blokkendoos. Na de eerste passages gevaren te hebben, merk ik al dat ik niet goed en lekker in m´n boot zit en dat de energie op is, helaas.
Dit is me in de voorna-laatste grote passage duur komen te staan. Daar ga ik om onnozele reden om . Na diverse pogingen om te rollen schiet m´n been uit de steun en het spatzeil los. Grrrrrr! Gelukkig kregen Kees en Bart de boot snel in een keerwater, om al snel weer verder te kunnen gaan in de richting van het eindpunt. Na de drempel onder de brug te zijn gepasseerd eindelijk bij het eindpunt aangekomen. De pijp was leeg. Had te weinig pillen gegeten voor een activiteit àla een alpenweek.
Op de camping aangekomen bleek dat m´n dijbeensteunen niet helemaal goed zaten. Na aanpassing de ultieme test gedaan, een rol op het droge. Helm op, en vier sterke mannen die de kayak optillen en ondersteboven houden met mij er in. Na terug gerold te zijn, kan ik waarschijnlijk wel concluderen dat de steunen nu wel goed staan.
Dènis
Lees ook de volgende dag op de boven Tinee
