De Glueyre staat zeker op het verlanglijstje en we gaan kijken naar de instap van het onderste stuk. Die staat tegen het maximum niveau aan en één van de eerste passages ziet er behoorlijk beangstigend uit. Een plaatselijke kajakker helpt mee de beslissing te nemen: vandaag gaan we voor het bovenste stuk (10 km klasse 3-4, 4 +) en tegen het einde van de week hopen we dat het niveau wat beter is voor het onderste deel.
We varen bijna alles op zicht en de 10 km blokken en kleinere versnellingen gaan er vlot door.
Eén van de laatste passages zie ik Menno, Gert en Thomas links over een paar blokken ketsen. 'Langs rechts' wordt er geroepen. Jo, die net voor me vaart, staat bekend voor wat koppigheid en is minder buigzaam dan zijn peddel: wat links gaat, gaat goed is één van zijn talrijke leuzes. Het gaat dan ook goed. Zelf ben ik minder stug en braaf volg ik de nogmaals geroepen aanwijzingen 'Langs rechts!. Resultaat: dik de rappel in en zwemmen. Stef komt na mij en neemt uit broederliefde de linker kant van het blok.
Echte vrienden die kajakkers bij Nirjhara.
Jan van Roy
De instap, hoog water heeft hier vorige week extreem huisgehouden
Proppen hout tot wel 5 meter hoog in de bomen
Her eerste stuk is wat sdaai, maar al gauw komen er toch weer de bedrock kloofjes en kanaaltjjes
Het resultaat na de beroemde " over rechts" passage
Vervallen stuwtje
Dan zit de tocht erop, het is nog geen 3 uur dus daar moet nog wel een beekje bij kunnen. Snel rijden naar het uitstappunt van de vorige dag en de beneden Auzene eraan haken.
Op de instap moeten we dus de natte koude pakken in, Jan heeft al bedankt en als ik eenmaal de eerste natje neopreen aanheb kom ik bij zinnen: "de zon schijnt en ik sta me hier in een koud nat pak te hijsen, ik ben gek!". snel trek ik het pak uit en kruip in mijn warme kleren. Met plezier zwaaien Jan en ik de ander 4 uit. Lekker in het zonnetje gaan we op diverse plekken kijken of de growep het er een beetje vanaf brengt.
Wat we zien vanaf de weg is wel mooi, maar wildwater technisch niet echt uitdagend. We prijzen onze keuze:)
Vlak voor het einde zien we vanaf een brug nog wel een mooie passage, die bekijken we van dichtbij en kuisen de link doorgang door de daar hangende takken weg te breken. Soepel duikt het team er even later vanaf.
Dan varen ze nog de afsluitende stuw en we verwachten dat ze er nu uit komen, het is tenslotte al kwart over vijf en begint te schemeren.
Maar nee, ze gaan nog een klijn stukje door om op de Eyrieux om het hoekje uit te stappen. Dat blijkt echter niet doenlijk, de hoge kanten voorkomen de uitstap en al gouw kunnen Jan en ik ze niet meer vinden. Als meest praktische oplossing kies ik voor het heen en weer rijden tussen de monding van de Auzen in de Eyrieux en het volgende dorp. Na zo'n 4 keer tevergeefs op en neer rijden zien we ze uiteindelijk in Ollieres opduiken. Ze zijn dan al zo ver over de stuwmeren van de Eyrieux gevorderd dat ze besluiten naar de camping door te varen. Wij halen de andere auto en trailer op en zoeken het team op de camping op.
Achteraf blijkt dat de benenden Auzen ook super was, ook tegen de klasse IV maar dan echt read and run. Wij hebben het niet gezien, maar de beschrijving van het team komt overeen met de gids dus het zal echt mooi geweest zijn.
die avond weer naar Saint Sauveur waar Thomas voor alle zekerheid de vorige avond al gereserveerd heeft. Morgen rijden we door naar de Tarn, Dourbie of iets anders. Misschien kunnen we dan later terug komen voor de Benenden Gluyere.
Menno
