Nu met film.
Varen met de Batavieren al ik al eens gedaan, in het koude Duitsland op de Boven Ruhr, maar een echte wildwater week had ik nog niet meegemaakt bij de Bata. Zo waren er ineens allemaal rare gewoontes, zoals rijden zonder trailer, en pasta maken zonder potten saus. Ik kwam er ook achter dat een aantal gewoontes niet bestonden hier, zoals een zwemvest, spatzeil, helm setje of de elke dag een ijsje regel. Het was ook nog eens voor mij de eerste keer op de Durance. Verwarring allom dus natuurlijk. Gelukkig was de eerste dag lekker inkomen op de Guil, een beetje dobberen met een leuk baantje op het einde. Deze tweede dag, zou het echte werk beginnen, met een gezellige passage genaamd de botenkraker.
Jeroen
Vandaag, 24 juli 2017 zijn we om half 9 gaan ontbijten en zo rond half 10 vertrokken met de auto’s richting de boven Guisane, die vooral bekend is van de passage ‘de Botenkraker’. Er is mij verteld dat deze naam uit de oude legendes dateert toen er nog met carbon boten gevaren . Het was een redelijk rustige rit, waarbij ik vooral nog wakker probeerde op de achterbank terwijl ik natuurlijk wel meeluisterde met het gesprek tussen Gert en Erik over hun liefdeslevens.
Aangekomen op de niet instapplek werd er nog even gekeken hoe het water stond, waarna we verder zijn gereden naar de tweede niet instapplek.
Aangekomen op de daadwerkelijke instapplek kwam natuurlijk Cees aangereden. Die had de hele nacht doorgereden om op tijd aan te komen om met ons mee te varen. De vaargroepjes werden nog ingedeeld, waar na wat discussie nog even geschoven werd. Helaas moest ik natuurlijk weer de pech hebben om alweer bij Gert en Jeroen in de groep te worden ingedeeld.
Tijdens het omrijden bleek dat die gewoonte van de setjes toch nuttig was. Jeroen was zijn spatzeil vergeten (super dom natuurlijk) dus daarom schrijft hij ook mee aan dit stuk. Gelukkig had Cees een tweede en evt derde spatzeil mee, dus kon hij wel instappen, helaas zonder bunny tussen zijn benen want dat kon het spatzeil niet aan.
Als tweede vaargroepje gingen we ook varen toen Wessel eindelijk klaar was. Ik was blij dat het lekker rustig begon om een beetje aan een andere peddel te wennen. De peddel die ik namelijk mee had was gisteren een stuk omgebogen.
Eigenlijk is er niet veel te vertellen over het eerste stuk dat we vaarden. Het was redelijk rustig water met hier en daar ineens een steen onder je kont. Toen, om de hoek links stond daar Marije links om de hoek dat we daar het keerwater in moesten. Blijkbaar waren we bij de botenkraker aangekomen. Ik dacht dat dat nog even zou duren, maar goed. Van Gert mochten we gelukkig uitstappen om even naar het water te kijken. Zo kon ik de perfecte vaarlijn uitzoeken natuurlijk! Er stonden meerdere lijntjes klaar en onderaan ook nog vissers. We zouden helemaal omlaag varen en dan links het keerwater in. Optioneel nog in het midden een keerwater links bij Marije nemen of rechts bij Jacques.
Gert met Wessel achter hem aan. Het eerste deel ging in ieder geval goed bij hun, de rest heb ik niet meer gezien. Jeroen zou met mij mee varen voor het geval dat ik evt gevist zou moeten worden, waarna Rien en daarna nog Patrick zouden volgen.
Ik vaarde dus voor Jeroen uit en vaarde mijn perfecte lijn. Ging mooi rechts langs die ene steen en dan middendoor, maar natuurlijk wel ook rechts langs die grote steen waar al dat water tegen aan spat en dan rechts naar het keerwater achter Jacques. Supermooie lijn gevaren hoorde ik van Marije later :). Mij werd hierna aangeraden om rechts langs verder te varen en dan dus uiteindelijk links in het keerwater bij Sanne te eindigen. Dat ging best prima tot er ineens die ene steen uit het water torende. Ik zag deze vrij laat en wist niet helemaal welke kant ik op moest sturen dus ben er maar recht op geknald Netjes gesteund, even een stukje achterstevoren en dan netjes bij draaien en door naar Sanne.
Eva
Toevoeging van de redactie: Eva vertelde helemaal niet waarom ze moest schrijven! Gewoon, omdat ze net nadat alle spannende dingen voorbij waren, zo tot rust kwam dat ze maar even moest zwemmen.
Bram
Helaas was dat omdat ik niet zo’n mooie lijn vaarde achter mijn voorvaarder Gert. Helaas ging ik door mijn lage steun heen en ging ik om. Poging tot eskimoteren mislukte ook helaas aangezien ik een aantal stenen kopte.
Eva
Vandaag dus de Guisane……. Met de botenkraker……. Ik heb m nog niet eerder gevaren en op voorhand was mij al verteld dat ik m wel zou gaan varen dit jaar. Gloops….. ik zou wel zien dacht ik nog…..
Mijn groepje bestond uit Hein & Lein, Erik, Cees en ikzelf. Tot aan de botenkraker ging het allemaal best goed. Ik had vertrouwen en hield ‘m recht. Stenen die me voorgaande jaren parten zouden hebben gespeeld deden me niet niets. Als ik ze niet kon ontwijken….ach, gewoon recht eroverheen.
Dan de botenkraker…. We voeren het keerwater in en Marije stelde dat ik ‘m t best gewoon kon varen. Passage was afgezekerd, kon niks gebeuren. Ik herinnerde me de gesprekken van gisteravond dat je OF verkend OF keerwaters vaart. Die laatste oefening is niet mijn sterkste kant dus koos ik er toch voor even zelf te verkennen. Ik ben niet helemaal naar beneden geweest, het eerste stukje gekeken en lijnen bestudeerd die voorgevaren werden door mijn voorgangers. Hoe het liep heeft Eva al heel mooi verteld…… Rien was al onderweg…. En ik weet nog dat ik dacht, ‘what the hell, let’s do this…. And I did….. Ik kwam netjes bij Sanne in het keerwater.
Ik weet nog dat me gevraagd werd of ik door wilde. Ik was nu zo ver gekomen dus wil ik m ook helemaal varen ook. Aldus geschiedde en ik heb het gered. YESSSS….. Na gisteren met de frotjes afgerekend te hebben, heb ik vandaag de botenkraker af kunnen vinken.
Mijn dag is helemaal goed. De rest van de Guisane zal best door de rest geschreven worden. Hoewel ik niet gezwommen heb vandaag vond ik het toch nodig dit voor mij heuglijke feit met jullie te delen.
Patrick
Na langdurige een commissievergadering werd besloten dat ik mee mocht naar de boskloof. Of ik wilde? natuurlijk: de BASF is voor mij altijd: 5 dagen niks aan de hand, 6e dag zwemmen. Dit was niet de 6e dag, dus wat kon mij gebeuren? Nou, denkt de oplettende lezer: vast wel wat, want je schrijft… nou, dat is ook een dingetje van mij en de BASF: 1 keer schrijven voor zwemmen, en dan nog een stuk of 3 keer voor willekeurige andere dingen… komt zo :)
De boskloof dus. Wat een mooi aaneengesloten stuk stenen en veul water! Het is bijna slalomvaren. We zijn vanaf de boven-Guisanne gewoon doorgevaren, en zijn uitgestapt net voorbij de Brico in Briancon. Daar nog even het stuwtje gepakt, en dan rechts uitstappen. Alles daartussen was tof!
Hier en daar wat op lompe wijze corrigeren, of bij gebrek aan mogelijkheden boofen, ik heb me vermaakt. (We zullen het maar niet hebben over dat dopje dat ik tot tweemaal toe open heb laten staan. En de smile van Sanne toen ze me dat pas na 10 minuten bij het echte begin van de Boskloof vertelde, terwijl ze het bij de uitstap van de anderen al had gezien.)
Bram
Waterstand: “Botenkraker: laag, boskloof: viel niet tegen.”
