Vrijdag 29-07-2016– BASF vaardag 6 – Boven Guil & Midden Guil
Op vrijdag 29 augustus hebben wij ( Elke, Hester, Nyke, Sanne, Hein, Rien en Jens) nogmaals de Boven Guil bevaren als alternatief voor de Midden Guil van de tunnel tot aan het stuwmeer.
Bij de geiten in de kloof
We zaten laat, ca. 14.30 op het water en dat kwam omdat we eerst om 13.00 uur de Midden-groep hadden uitgezwaaid en omdat sommige van ons twijfelden tussen Midden en Boven Guil.
Daarna werd eerst nog het middag maal in de schaduw bij de houten waterbak gebruikt maar dan toch het water op.
Afgesproken werd: afvaren en weinig spelen en alleen noodzakelijke keerwaters, om niet later dan de midden groep te zijn. (Achteraf gezien hadden we dus veel meer tijd kunnen nemen)
na de instap
Er is 2 keer verkend: bij de eerste versnelling met de stroom langs/op de rotswand en de afstap eindigend met smalle doorgang met steen, rond de grote platte steen.
Het gat of beter, gaatje van de Boven Guil werd ook 1 voor 1 genomen, waarbij iedereen wel op zn staart werd getrapt, waarbij Hein als eerst met een achterwaartse (kop)-rol opende waarna Sanne onmiddellijk de linker doorgang koos om Hein eventueel te assisteren hetgeen zoals gemeld dus niet nodig bleek
We merkten dat de waterstand minder was dan op de 2-e dag en ik zag op een peilschaal net iets minder dan 60cm.
Toen we de kloof achter de rug hadden werd er toch nog hier en daar gespeeld en kwamen we zo tegen 17 uur op het eindpunt aan.
Rustig omkleden, echter van het pan om in Guillestre met een ijsje verkoeling te zoeken kwam het niet omdat we bij het eind punt op de Midden groep bleven wachten.
Dat was nog nog ruim 1,5 uur wachten op de smalle richel (uitkijken waar je gaat staan.......of beter probeert te staan.....) maar het was de moeite waard om de groep de laatste afstap te zien nemen;
Vooral Marjolein maakte het spannend: 1,5 meter naar beneden dan schuin omhoog tegen de rotswand, vervolgens door de stroming op de kop gelegd, om tenslotte in de bellen te eskimoteren.
Om 20.00 uur de kayaks van de middengroep opladen en dan terug naar de camping om als een wervelwind ( 1 van die mille vents dus) aan het avondmaal te beginnen.
-- Jens
De Midden-Guil. Grootse verhalen. Toen we er allemaal stonden (en beneden hadden gekeken) werd er getwijfeld. Een deel zei: ik ga niet mee. Een deel van de groep twijfelde. Ik was daar een van. Een vragende blik van mij werd beantwoord met een 'je-kunt-dit'-knikje. Ok, maar even doen dan. Hoe moeilijk kan het zijn? Het ziet er van boven best ok uit...
Anyway. Lekker zonnetje, en met z'n 6en gaan we aan de gang. Marije, Marjolein, Nienke, Cees, Gert en ik/Bram. Instap aan het eind van de tunnelpassage. Het is maar een klein stukje, misschien doen we hem wel twee keer! Er kan veel gespeeld worden hier. Zo veel dat we uiteindelijk lunchen met de instap nog in zicht... zo kan je wel lang doen over 3 kilometer ;) Laten we zeggen dat we hem geen twee keer hebben gedaan... De lunch zelf was trouwens vooral voor Cees heerlijk... maar ik stel voor dat Gert volgend jaar een uurtarief rekent, want die leek het gedurende de week steeds drukker te krijgen met masseren.
Ergens op 2/3 (en 3/4 van m'n energie :P) laat ik heel suffig m'n achterkant laten pakken in een net-niet-keerwater. Bam, weg was ik. Peddel klaarleggen, steen, steen, ok, ik stap wel uit. Stom.
Een stukje verder gaan we de passage bekijken en beveiligen. Cees moet hem goed steunen. Gert gaat zowaar zwemmen. Nienke's energie en zin verdwijnen zienderogen er wel uit is, ze stapt uit. Even denk ik nog: "zal ik meegaan? De energie is bij mij ook wel weg!". Maar ja, Marjolein is er ook, kijkt ook moeilijk, maar gaat het wel doen. "Dan kan ik toch niet achterblijven!?" zegt m'n ego. Marjolein neemt hem netjes. Ik eeh... niet? Ik weet het niet. M'n steun blijft achterwege. M'n ego laat ik daar ook achter. Als ik dan 10 minuten later nog eens overbodig ga zwemmen is het klaar voor mij: ik stap ook uit.
Wel een mooi en ook technisch stuk hoor, vooral het onderste deel! Maar voor mij aan het eind van de dag/week niet meer besteed, blijkbaar.
Ik hoop trouwens niet dat het een gewoonte van me wordt: 5 dagen gewoon rechtop blijven of een enkele keer eskimoteren, en dan vervolgens de laatste dag goed op m'n plaat. Dat heb ik vorig jaar ook al gedaan. En nu dus weer.
Conclusie: mooi stukje rivier! Volgend jaar niet op de laatste dag, dan komt het vast goed... Misschien maak ik gewoon van de laatste dag een rustdag?
--Bram
Traject boven Guil: Vanaf picknickplaats Aiguilles tot parkeerplaats voor Chateau Queyras
Traject midden Guil: Onderaan tunnelpassage tot stuwmeer
Peilschaal: Net onder 60cm (ingang geitenkloofje)
