De batterijtjes waren leeg...
De avond van te voren werd er lang gediscussieerd wat het toetje van de week moest worden. Uiteindelijk kwamen we uit op de Ubaye de Race Course. Het traject van de negen kleine negertjes van het voorjaar, heeft 's zomers heel wat minder water.
Cees besluit bij het geplande instappunt om zich door Patrick nog een instappunt hoger af te laten zetten en terwijl wij de auto's omrijden vaart hij in zijn eentje het traject van de Fresquiere naar de instap van de Race Course. Gelukkig zien we vrij snel nadat de chauffeurs terug zijn van het omrijden een geel bootje met daarin een breed grijnzende Cees de rivier af komen dobberen. Hij is ingevaren, nu wij nog.
Bij de instap zijn twee grote keerwaters met daartussen de hoofdstroom waar je heerlijk rustig in kan varen. Iets hoger liggen ook enkele rotsen en een potentieel surfgolfje. Onderweg daarheen steek ik mijn peddel tussen twee stenen en trek mezelf om over mijn peddel. Onderwater raak ik al snel een tweede steen en ik besluit al snel liever naar het keerwater te zwemmen dan een rolpoging te doen. De toon voor vandaag is gezet...
Met het indelen van de groepen besluiten we Patrick aan Nyke te koppelen en Nienke aan Marije om hen veilig de rivier af te loodsen, Bram is achtervaarder, Cees en ik varen voorop en Rien vaart zijn eigen soms wat alternatieve lijnen. Al snel komen we aan bij de eerste grotere passage, la salle a manger, of te wel het rotsblok van Hans. Hier is goed te zien dat de waterstand heel wat lager is als in het voorjaar.
Na een korte verkenning besluiten we dat Patrick en Nienke het beste halverwege de rechter doorgang in kunnen stappen. De rest vaart geheel over links. Bij het instappen merk ik dat mijn rechter dijbeensteuntje behoorlijk los zit, Cees zegt wel een schroevendraaier te hebben onder aan de passage. Opkanten gaat een kant op met enige vertraging, maar de lijn is niet moeilijk dus ik kom zonder problemen beneden.
Bij het na de passage naar de overkant dobberend zie ik echter een grote steen die net onder het wateroppervlak inclusief het minuscule walsje dat erachter ligt over het hoofd. Met het iets anders reageren van mijn boot door het losse steuntje in combinatie met mijn lege batterij ben ik al snel weer aan het zwemmen. Het is dus niet mijn dag, voor de rest van het traject mag Cees voorop varen.
Gelukkig is het een zeer mooi traject en kan ik de rest van de dag heerlijk rustig dobberen, van de schitterende omgeving genieten en uit de problemen blijven. Met meer energie zou ik dit ook graag eens met een hogere waterstand varen, voor deze groep met dit energieniveau was deze waterstand echter ideaal.
Sanne
Yes! Eindelijk mag ik ook een stukje schrijven omdat ik *gezwommen* heb. Ik was al een beetje klaar met schrijven om allerlei andere duistere redenen ;)
Een week intensief varen en een beginnende ziekigheid onder de leden (tot zover de smoezen) zorgden ervoor dat ik vandaag als een zoutzak in de boot zat. Concentratie daalde tot het dieptepunt. Ik mocht achtervaarder spelen, direct achter Rien.
We werden al snel Kamikaze en Co genoemd. Terecht denk ik.
Vrijwel helemaal aan het eind van de dag nam ik geheel willekeurig een route die door Sanne als "ambitieus" bestempeld werd. Ergens tussen twee rotsen door met nog een rots schuin eronder. Daar ging ik dus schuin af. Het gebrek aan energie werd gekenmerkt door een gebrek aan steun. Daar lag ik. Werd ook nog eens m'n peddel uit m'n handen gerukt. Jammer.
Ondanks dat is de Race Course een prachtig stuk varen, zeker ook het laatste stukje natuurpracht. Je moet er even de tijd voor nemen (en de energie voor hebben), maar dan mag 'ie d'r ook zeker zijn.
Bram
Ik weer zelf niet meer hoe vaak ik om ben gegaan, ik weet wel dat de meeste een paar honderd meter voor het eindpunt uitgevoerd zijn, ik mijn handen en ellenboog goed flink gebutst heb en toch met een grote grijns uitgestapt ben.
Het batterijtje was echt wel leeg, getuige het feit dat ik volgens mij op de laatste honderd meter drie keer omgegaan ben. Maar wat issie mooi die laatste kloof, dat had ik absoluut niet willen missen.
Na een heerlijke dag op de Ubaye hebben we onderweg ergens gegeten. We zagen in de verschillende dalen de wolken samentrekken tot een donker goedje waar flinke regen uit kwam.n Ons dal waar we aten bleef vooralsnog droog.
In de avond op de camping aangekomen was alles nat.... voortent onder gelopen, etc, etc..... Nou ja..... morgenvroeg zien we wel verder.....
In de ochtend waren Bram, Sanne en Marije al vroeg in de weer om vervolgens om 06:15 weg te rijden. Ondertussen ook maar begonnen het basecamp op te ruimen. Een kleine hoop op een droge ochtend vervloog vrij snel. Alle spullen die over waren hebben we bij Rien in de tent gezet, zij vertrokken immers een dag later.....
Nat inpakken is niet fijn maar rond de klok van 10:15 konden Cees en ikzelf toch vertrekken. In Briancon nog effetjes de supermarkt bezocht en op naar de Colletjes Lautaret, Galabier en Telegraph..... Wat waren die mistig..... rijden op de streepjes is dan niet fijn.... maar goed. Onze terugreis verliep voorspoedig. Cees en ik waren rond de klok van 23:00 in Nijmegen..... nicely done.
Rest mij denk ik al mede organisator op de allereerste plaats mijn partner in crime voor deze opdracht te danken. Als Financieel directeur niet te evenaren, als Kok heel (eigen)wijs in de receptuur en als vaarlijdster helemaal geweldig. Marije, dankjewel !!
Natuurlijk mag ik onze vaarleiding niet vergeten; Hans, Cees, Nyke, Sanne en Marije. Samen hebben ze volgens mij wat adviezen voor de Durance ter zijde gelegd en ons van een paar mooie sloten laten genieten, mij in ieder geval opgevist uit een aantal situaties die lang niet altijd even gemakkelijk waren. Dankjulliewel daarvoor.....
Voor de rest natuurlijk mijn vaarmaatjes Rien, Bram, Hein & Lein en Nienke. Dankjulliewel voor het bereiden van het avondeten, de "turning-bitches", doen van de boodschappen en wat nog al niet meer......
Ik heb enorm genoten, en dan druk ik het nog zwak uit......
Ik zie nu al uit naar het najaar in de Ardennen, Eiffel en het de volgende Alpenweek
;-)
Patrick
Traject: Raftcentrum Le Martinet tot camping la source net onder le Lauzet (ca. 500 meter na de romeinse brug uitstappen. Niet doorvaren, na de volgende brug begint de grote kloof van de Ubaye (WW IV-V)). Totale lengte ca. 8 km. Klasse WW III+ (bij midden water).
Waterstand: 9.5 m3 (kuub) op peilschaal Ubaye - Roche Rousse (zeer laag water).
